Ως ‘Medieval-World-Folk-Rock’ χαρακτηρίζουν οι Serpentyne τη μουσική τους. Το “Myths & Muses” είναι το δεύτερο full-length album των Βρετανών. Οι Serpentyne έχουν συγκριθεί με μπάντες όπως οι Faun, Blowzabella, Steeleye Span, Gryphon και Blackmore’s Night. Τι ακριβώς είναι το καινούργιο είδος που ονομάζεται ‘Medieval-World-Folk-Rock’; Αν κρίνουμε από τις έντεκα συνθέσεις του δίσκου, είναι ένα κράμα folk, παραδοσιακών αγγλικών τραγουδιών, κέλτικων στοιχείων ανατολίτικων ρυθμών, γρηγοριανών ύμνων και μογγόλικων ήχων, δοσμένα με ένα τρόπο που κινείται μεταξύ του χορευτικού, σαν remix beat, αλλά και του παραδοσιακού folk. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η μίξη όλων των παραπάνω φαντάζει αδύνατη, αλλά δεν είναι. Το αποτέλεσμα αυτής της μίξης είναι διττό. Από τη μία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως επιτυχημένο αλλά και ως κάτι καινούργιο και φρέσκο στη δισκογραφία, εφόσον δίνει ένα αποτέλεσμα (όποιο και αν είναι αυτό), αλλά από την άλλη δεν υπάρχει κάποιος σκοπός στα κομμάτια σε μουσικό επίπεδο, ενώ πολύ δύσκολα θα κατακτήσουν ένα ευρύτερο κοινό ακροατών, πέρα από όσους αρέσκονται σε καθαρά folk στοιχεία. Στιχουργικά, τα τραγούδια αναφέρονται σε μυθικές γυναικείες φιγούρες και σε γυναίκες μαχητές. Το μοναδικό πλεονέκτημα που εμφανίζει ο δίσκος είναι η μαγευτική φωνή της Maggie-Beth Sand, αλλά και η επάξια προσπάθεια του ταλαντούχου Mark Powell που παίζει αρκετά μουσικά όργανα (hurdy-gurdy, citole, keyboards, loops). Συνολικά, τα περισσότερα τραγούδια αυτού του δίσκου κρίνονται κατάλληλα για κάποιο αγγλικό επαρχιώτικο πανηγύρι, ενώ τα υπόλοιπα για μοντέρνο belly dance σε ρυθμό beat. Ο βαθμός αντανακλά μόνο την πρωτοτυπία και καινοτομία της μπάντας, αλλά και την προσπάθειά τους να συνδυάσουν τα ποικίλα μουσικά όργανα και τους διαφορετικούς ήχους.
1/10
Αλίκη Μαξούτογλου
