Δέκα χρόνια μετά την δημιουργία τους, οι Shaidar Logoth από την Minnesota των Η.Π.Α. κυκλοφορούν το τρίτο και τελευταίο κομμάτι της δισκογραφικής τριλογίας τους. Η τριλογία αυτή ξεκίνησε το 2011 με το “Chapter I – The Peddler”, συνεχίστηκε το 2015 με το “Chapter II: The Ritualist” και ολοκληρώνεται τώρα με το “Chapter III: The Void God”.
Οι Shaidar Logoth είναι ένα black metal συγκρότημα, και μάλιστα με μια εμφανέστατη προτίμηση προς την ωμή και old-school πλευρά του. Όμως σίγουρα αυτό δεν είναι αρκετό για να τους περιγράψει. Το “Chapter III: The Void God”, όπως και τα υπόλοιπα μέρη της τριλογίας, πειραματίζεται εκτενώς με το DSBM, με το ambient και θα τολμήσω να πω πως κάνει και ένα επιδερμικό πέρασμα από το goth, ιδιαιτέρως στα πιο βαριά φωνητικά του δεύτερου κομματιού που ήταν πολύ νοστιμούλικα.
Ο δίσκος αποτελείται από τέσσερα κομμάτια, τα οποία διαρκούν σαράντα οχτώ λεπτά˙ πράγματι, η διάρκεια του πρώτου και του τελευταίου τραγουδιού ειδικά είναι τερατώδης, ακόμη και για τα δεδομένα του black metal. Είναι όμως τέτοια η σύνθεση των κομματιών που κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό. Όταν το πρώτο τραγούδι ξεκινά με ένα χαρακτηριστικό, κλειστοφοβικό DSBM ύφος και λίγο πριν βυθιστείς για τα καλά στην κατάθλιψη, αρκετά λεπτά μετά, σκάει όλη η χαρακτηριστική «φασαρία» του παραδοσιακού black metal μαζί με τα μοχθηρότατα φωνητικά του, καταλαβαίνεις ότι αυτή είναι μόνο η αρχή των εκπλήξεων.
Πολλές εναλλαγές, πολλά riffs, πολλά «σκαμπανεβάσματα», όλα αυτά σε ένα μόνο κομμάτι. Σε κάθε κομμάτι. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία είναι που δίνουν την «νοστιμιά» στο “Chapter III: The Void God”, καθώς κατά τα άλλα, είναι ένα black metal album όπως το φαντάζεστε. Με το tremolo του, τα blast beats του, την παγωμάρα του. Σπάει όμως αυτή την πεπατημένη με τους τρόπους που ανέφερα παραπάνω, γι’ αυτό το λόγο θεωρώ πως είναι ένας δίσκος που μπορεί να απευθυνθεί όχι μόνο στους πιστούς οπαδούς του είδους αλλά και σε ένα ευρύτερο κοινό, εάν βέβαια δεν αποθαρρυνθεί από τη διάρκεια των συνθέσεών του.
8/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
