Μετά από 7 χρόνια στον χώρο, οι Ιταλοί αποφασίζουν να βγάλουν το πρώτο τους album. Οι Shining Fear παίζουν Heavy Metal με ελάχιστα gothic στοιχεία και γυναικεία φωνητικά. Η αλήθεια είναι πως μόλις τους έψαξα και τους πρωτοάκουσα υπήρξα προκατηλειμμένη, μιας που δεν είμαι fan του συγκεκριμένου είδους και δεν πολυσυμπαθώ τα γυναικεία φωνητικά. Οι Shining Fear όμως διαφέρουν κατά πολύ από το κορεσμένο που μας έχουν συνηθίσει. Καταρχήν η φωνή της Barbara Mischeri είναι πιο “μάχημη”, πιο σίγουρη, ο τρόπος που τραγουδάει δεν έχει αυτή τη μελαγχολία – κλάψα που έχουν παρόμοια συγκροτήματα και η μουσική δεν έχει τίποτα που να αφήνει να χαρακτηριστεί οτιδήποτε άλλο πέρα από Heavy Metal. Ακούγοντας τον δίσκο, όχι απλά μου έφυγε η πρώτη αντίληψη, αλλά μου άρεσε και πολύ μάλιστα. Το ομώνυμο και opening track είναι μακράν το καλύτερο κομμάτι του δίσκου-πολύ γρήγορα drums, πολλά riffs με αλλαγές όπου προς το τέλος γίνεται πιο light με τον Matteo Migliorini να δίνει το καταπληκτικότερο σε όλο το album, σχεδόν 2λεπτο solo. Γενικά το γεγονός ότι τα πλήκτρα ακούγονται ελάχιστα, ο ρυθμός είναι γρήγορος και τα φωνητικά δεν είναι καθόλου ψηλά αλλά μόνο μπάσα κάνουν τον δίσκο heavy. Αξίζει πραγματικά να ακουστεί το “Apocalife” και αναφέρω πάλι πως θα βρεθείτε προ εκπλήξεως, δεν είναι ένα κλασσικό goth group με μαυρίλα, κλάψα και μαύρα φορεματάκια. Το heavy metal με γυναικεία φωνητικά δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο και οι Shining Fear αποτελούν άξιους αντιπροσώπους του.
7,5/10
Μαρία Θεοδωράκη
