Πάντα προσπαθώ να μην κρίνω το βιβλίο από το εξώφυλλο. Είναι όμως και κάποιες περιπτώσεις που με προκαλούν να πράξω έτσι. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το ντεμπούτο των Sin69 (φοβερό όνομα) που κάνει demo τις δεκαετίας του ’80 από την Ελλάδα να μοιάζουν για παράδεισο. Δέχομαι ότι το budget του σχήματος μπορεί να πήγε σε άλλους τομείς αλλά… διάολε! Προϊόν πας να πουλήσεις, πρέπει να το κάνεις ευπαρουσίαστο!
Οι Sin69 είναι ένα εξαμελές σχήμα από την Σουηδία. Μπορεί το ομώνυμο άλμπουμ τους να είναι και το ντεμπούτο τους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι μουσικοί είναι νέοι στην σκηνή. Για την ακρίβεια οι 4 από τους 6 είναι και μέλη των Circle (μην ρωτάτε, δεν τους ξέρω) ενώ ένα γνώριμος από παλιά είναι ο έτερος κιθαρίστας Michael Vaucher των Emerald.
Οι όχτο συνθέσεις του άλμπουμ λιμνάζουν στα νερά του hard and heavy, με την hard πλευρά να έχει μάλλον και την μεγαλύτερη μερίδα. Υπάρχουν και κάποιες πιο σκληρές στιγμές βέβαια που ψήγματα από Iron Maiden βγαίνουν στο προσκήνιο. Στα θετικά βάζω την πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες, στο σύνολο τους, και την ζεστή παραγωγή. Ξεχώρισα από την πρώτη ακρόαση το “Circle Of Rock”.
Στα αρνητικά όμως βάζω το ότι οι συνθέσεις είναι αρκετά… generic. Δεν άκουσα κάτι πρωτότυπο ή έστω κάτι που να μην έχω ξανακούσει σε κάποια εκδοχή στο παρελθόν. Το σχήμα προσπαθεί να σπάσει την φόρμα με την χρήση δύο τραγουδιστών όμως και αυτό χωλαίνει. Το πρόβλημα, στα αυτιά μου, είναι η φωνή της Marina Schaller που σε πολλά σημεία ακούγεται υπερβολική.
Σαν ντεμπούτο δεν είναι μια κακή δουλειά. Το σχήμα ακούγεται δεμένο και αν επενδύσει στον ήχο του θεωρώ πως θα έχει πράγματα στο μέλλον να μας πει. Δυστυχώς όμως σε αυτό το άλμπουμ μάλλον δεν θα επιστρέψω για ακρόαση ξανά.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
