Ανταποκρίσεις

Tesseract, Calyses, Mask Of Prospero

Tesseract, Calyses, Mask Of Prospero

Κυριακή 07 Ιουλίου 2019, ΚΥΤΤΑΡΟ, Αθήνα

Λένε πως είναι σημαντικό να κάνεις πράγματα που δεν έχεις ξανακάνει στην ζωή σου. Έτσι λοιπόν και εγώ την Κυριακή που πέρασε, ημέρα εκλογών, πήγα σε συναυλία. Η αλήθεια είναι πως όταν είχε πρωτοανακοινωθεί αυτό το live είχα ενθουσιαστεί μιας και μπορεί οι Tesseract να μην είναι ακριβώς του στυλ μου όμως ήθελα πολύ να τους δω ζωντανά. Μετά ανακοινώθηκαν άλλα 400 live και κάπου έχασα την μπάλα, την οποία και πολύ ευγενικά μου υπενθύμισε ο αρχισυντάκτης μας. Κατηφόρισα λοιπόν στο Κύτταρο πιστεύοντας ότι τα πολλά live, η ζέστη και οι εκλογές θα κόψουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Έκανα τεράστιο λάθος.

Η επιλογή των ντόπιων σχημάτων αλλά και το να ανοίξουν οι Mask Of Prospero αυτό το live, παρότι οι Calyses είναι πιο νέο σχήμα, αποδείχτηκε χρυσή μιας και το μαγαζί πραγματικά γέμισε πριν ξεκινήσει το live κάτι που όλο και πιο σπάνια βλέπω σε live “κλασσικών” σχημάτων όπου οι οπαδοί φαίνεται να σνομπάρουν τα support. Οι πόρτες άνοιξαν 8 παρά και έπιασα γρήγορα θέση στα ανώτερα κλιμάκια, κίνηση ματ με τον χαμό που έγινε μετά, χωρίς να τσεκάρω για merchandise. Αργότερα έμαθα ότι μόνο οι Mask Of Prospero είχαν (δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω όμως).

8 και κάτι ψιλά οι MOP βγαίνουν στην σκηνή. Μια σκηνή που είχε και δεύτερο drum kit για τα support μπροστά κάτι που εξαφάνισε όποιον χώρο είχε και έκανε τα σχήματα αρκετά στατικά κόβοντας τους και λίγο από τον αέρα. Όπως και να έχει οι MOP είναι πλέον ένα σχήμα με αρκετή ζωντανή εμπειρία και αυτό δεν φάνηκε να τους πτοεί. Έχοντας ένα πολύ δυνατό album στις αποσκευές τους βγήκαν στην σκηνή με τα “Dust In The Sky” / “Drown In Gray” και ο κόσμος αμέσως αντέδρασε στο κάλεσμα τους. έχουν κοινό και το ξέρουν. Το neoprog / djent τους με κάποια core στοιχεία πιστεύω πως έδενα άριστα με το υπόλοιπο billing. Άρτιοι επί σκηνής και καλοπροβαρισμένοι δεν ξέχασαν να αφιερώσουν το τελευταίο κομμάτι τους “The Way Back Home” στον αδικοχαμένο Μακη από τους Mother Of Millions (ακόμα δεν το έχω πιστέψει αυτό που συνέβη στον άνθρωπο). Αν μη τι άλλο λοιπόν σίγουρα ήταν το ιδανικό σχήμα για να ανοίξει η βραδιά.

Σειρά πήραν οι Calyses που μπορεί ναι μεν να είναι ένα νέο σχήμα έχουν όμως στις τάξεις τους τον κιθαρίστα Μάνθο Στεργίου γνωστό με την δουλειά του στους Tardrive Dyskenisia. Αυτή λοιπόν ήταν, αν δεν κάνω λάθος, η παρθενική τους εμφάνιση στην οποία και παρουσίασαν κομμάτια από την επερχόμενη πρώτη δουλειά τους. αν και τα κομμάτια, λογικά, είναι άγνωστα στο κοινό οι αντιδράσεις ήταν πολύ θετικές ενώ το σχήμα σίγουρα στάθηκε καλά πάνω στο σανίδι. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να παρουσιάζει άγνωστο υλικό πιστευτώ όμως ότι τα κατάφεραν άξια. Σίγουρα πολλοί θα δήξουν ενδιαφέρον για την πρώτη τους δουλειά όταν αυτή κυκλοφορήσει.

Με γρήγορες κινήσεις η σκηνή άδειασε, μιας και οι Tesseract είχαν έναν μικρό στρατό μαζί τους (ή είσαι επαγγελματίας ή δεν είσαι) και ένα τελικό check στα όργανα ήταν αρκετό. Αν δεν κάνω λάθος η ώρα έλεγε 10 μισή όταν τα φώτα χαμήλωσαν… και οι Βρετανοί ανέβηκαν στην σκηνή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο – την τριλογία του “Concealing Fate” και κακός χαμός από κάτω.

Το να βλέπεις τους Tesseract επί σκηνής είναι όντως κάτι το μαγικό. Αλάνθαστοι σαν μηχανές, παίζουν τα τρελά θέματα τους με μεγάλη ευκολία ενώ οι εναλλαγές στους ρυθμούς και οι εκρήξεις δύναμης δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν ακίνητο. Όπως και να το κάνουμε όμως το βλέμμα πέφτει στον Amos Williams ο οποίος με τον μαγικό του χορό με το μπάσο μαγνητίζει τα βλέμματα.

Στο “Nocturne” γίνεται επίσης  ένας μικρός χαμούλης που δεν σταματά ούτε στα “Hexes” / “Phoenix”. Ο Daniel Tompkins στάζει μέλι για τους οπαδούς τους και λέει πως τον κάνουν να χαμογελά δίνοντας έναυσμα για το “Smile”. Ανάμεσα σε σχεδόν κάθε κομμάτι κιθάρες και μπάσα αλλάζουν αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν κόβει το momentum του σχήματος.

Ντελίριο μελωδίας στα δύο “Of Matter”. Ο Daniel φορά χρυσά φύλλα ελιάς και μας ρωτάει αν τον έχουμε αποδεχθεί σαν τον βασιλιά μας ξεκινώντας φυσικά το “King”. Έτσι λοιπόν χωρίς πολλά πολλά το σχήμα κλείνει την εμφάνιση του με το “Juno” ούτε encore ούτε τίποτα. Δεν χρειαζόταν, ήρθαν ισοπέδωσαν και έφυγαν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός του ότι οι Tesseract είναι μέσα στα σημαντικότερα djent σχήματα. Αυτό που κάνουν μπορούν και το στηρίζουν και ζωντανά 100%.

Μάζεψα λοιπόν τα κομμάτια μου και έφυγα από το κλάμπ με μια σκέψη: ελάχιστους prog οπαδούς είδα στο live (σας ξέρω σχεδόν όλους). Κρίμα αλλά εσείς χάσατε.

Ανταπόκριση: Μιχάλης Νταλάκος
Φωτογραφίες: Νίκος Δρακόπουλος

mdalakosreports@gmail.com

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X