Ας ξεκινήσω από το πολύ ωραίο εξώφυλλο. Όχι ότι έχει πολύ σημασία, αλλά σίγουρα σου δημιουργεί καλά συναισθήματα! Ξεκινάμε με το “New Horizon” και χωρίς να αναλύσω πολύ το υπέροχο και ισορροπημένο mastering, η φωνή του τραγουδιστή σπέ-ρνει. Ναι ναι, ΣΠΕ-ΡΝΕΙ. Βαράει που και που κάτι κορώνες που προσωπικά με στείλανε σε άλλο κόσμο. Αν αυτή είναι η νέα Rock n’ Roll, δόξα το Θεό! Επόμενο το “Leave With Nothin’”, το οποίο ξεκινάει με δυνατό riff. Η φωνή μου θύμισε κάτι από Deep Purple εδώ και ήταν εκπληκτικό. Κυρίως λατρεύω το πόσο καθαρά ακούγονται τα πιατίνια των ντραμς και “γεμίζουν” εξαιρετικά το background του κομματιού. Ακόμα και το “Spectacular” που δεν είναι τρομερή σύνθεση, ήταν τόσο καλή ώστε να μου κολλήσει στο κεφάλι και να γουστάρω απ’ την ψυχή μου – ιδιαίτερα τη φωνάρα που έπεσε στο φινάλε! – . Το “Speak Now” είχε τα στοιχεία κλασσικής power μπαλάντας και ένα πολύ βρώμικο σόλο! Το “Concrete” ήταν αυτό που έψαχνα για να κάνω head banging μέσα στο σπίτι μου. Riff απλό αλλά με groove που ανάβει τα αίματα. Ας μη μιλήσω για το πόσο κομματάρα ήταν το “Call Yourself A friend”… Δεν υπάρχουν και λόγια πολλά που μπορούν να το εκφράσουν. Το άλμπουμ ήταν εξαιρετικό. Η ακρόαση κύλησε απίστευτα γρήγορα και τα 10 κομμάτια ήταν το ένα καλύτερο απ’ το άλλο. Δεν ξέρω που κρύβονταν τόσο καιρό οι κύριοι, αλλά πρέπει να τους τσεκάρετε οπωσδήποτε! Είμαι πολλά παραπάνω από ενθουσιασμένη και αυτό παρά ήταν τρομερό Rock N’ Roll!
9/10
Ντένια Παλαιολόγου
