Η επαφή μου με τους The Tangent ξεκινά με το “III: A Place In The Queue” πίσω στο 2006 και τελευταία είχα ακούσει τον προκάτοχο του δίσκου για τον οποίο καλούμε να μιλήσω σήμερα, τον δίσκο “Auto Reconnaissance”, που κυκλοφόρησε προ δύο ετών. Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα και ο εξαιρετικός μουσικός/συνθέτης Andy Tillison κυκλοφορεί τον νέο δίσκο των The Tangent με τίτλο “Songs From The Hard Shoulder”, τον δέκατο τρίτο της καριέρας τους (σ.σ.: αν δεν κάνω λάθος). Σε αυτό του το ταξίδι των συντροφεύουν ο Jonas Reingold (Steve Hackett Band) στο μπάσο, ο Luke Machin (Francis Dunnery’s It Bites) στην κιθάρα και τα δεύτερα φωνητικά, ο Steve Roberts (Karmakanic, ex–Magenta) στα τύμπανα, ο Theo Travis (Soft Machine, Dave Gilmour, Robert Fripp) στο φλάουτο και το σαξόφωνο και τέλος, o David Cross (ex-King Crimson) στο βιολί. Αν τώρα αναρωτιέστε τι ακριβώς παίζουν σε περίπτωση που – κακώς – δεν τους έχετε ακούσει, θα σας πω ότι είναι η επιτομή του Βρετανικού progressive rock των ημερών μας.
Με έναν δίσκο μόλις τεσσάρων (!!!) συνθέσεων συνολικής διάρκειας κάτι λιγότερο από εξήντα λεπτά, ξεκινούν το ψυχεδελικό τους ταξίδι με το “The Changes”, το οποίο είναι ένα δελεαστικό μείγμα ψυχεδελικών ηχοτοπίων που τοποθετούνται σχολαστικά σε όλο το κομμάτι σε συνδυασμό με την συνεχώς μεταβαλλόμενη, πολύπλευρη φωνητική απόδοση και ενορχήστρωση του κομματιού. Η αλήθεια είναι πως σε βυθίζει αμέσως σε μια δύνη, έτσι ώστε οι πολυρυθμία των διαφόρων grooves & hooks να σε κρατούν σε επαγρύπνηση διαρκώς. Η συνέχεια είναι με το instrumental “The GPS Vultures”. Παρόλο που διαρκεί δεκαεπτά λεπτά, δεν το βαριέσαι καθόλου αφού καταφέρνει μέσα από τα εξαιρετικά μοτίβα στα τύμπανα και το φανταστικό παίξιμο στο μπάσο να σε κρατά σε εγρήγορση και να μην καταλαβαίνεις πότε άρχισε και πότε τελείωσε! Φίλοι μου αναγνώστες και μουσικοί, θέλει μεγάλη μαεστρία να καταφέρεις να κάνεις ένα τέτοιο εγχείρημα.
Τρίτο σε σειρά έρχεται το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου, το “The Lady Tied To The Lamp”, το οποίο σταματά οχτώ δευτερόλεπτα πριν ο δείκτης «αγγίξει» τα εικοσιένα λεπτά. Τα σαγηνευτικά φωνητικά και η μινιμαλιστική συνοδεία των οργάνων ενισχύουν δημιουργούν ένα ιδιαίτερο συναίσθημα ενώ οι στίχοι που ερμηνεύει ο Andy Tillison είναι μια έντονη υπενθύμιση του πώς ο κόσμος μπορεί να ανατραπεί αρκετά γρήγορα, υπογραμμίζοντας παράλληλα την απόλυτη έλλειψη συμπόνιας προς τους συνανθρώπους που μπορεί να μην είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς οι ίδιοι. Ο δίσκος κλείνει με το τετράλεπτο “Wasted Soul”, το οποίο είναι αισθητά μικρότερο σε σχέση με τις άλλες συνθέσεις, αλλά εξακολουθεί να είναι γεμάτο με άφθονες, διάχυτες διαθέσεις και αισθήσεις.
Η Inside Out Music μέσα στο promo εμπεριείχε και το bonus track “In The Dead Of Night”, το οποίο είναι μια medley διασκευή πάνω σε συνθέσεις του prog rock supergroup U.K., το οποίο είχαν δημιουργήσει ο μπασίστας John Wetton και ο drummer Bill Bruford, οι οποίοι είχαν αποτελέσει το rhythm section των King Crimson. Βέβαια, η μπάντα το έφερε στα μέτρα της και το έκανε να ηχεί πιο… The Tangent. Καθώς το κομμάτι προχωράει, κλίνει περισσότερο στην απρόβλεπτη οργανική μαγεία που έχουμε γνωρίσει. Είτε πρόκειται για πλήκτρα, κιθάρες, μπάσο ή τύμπανα.
Για εμένα προσωπικά το “Songs From The Hard Shoulder” αποτελεί μια από τις πληρέστερες κυκλοφορίες στο συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα φέτος. Εύκολα «φλερτάρει» με θέση στην εικοσάδα της χρονιάς.
8,5/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
