Βάζω το CD και σαν καλό παιδάκι πρώτα το ακούω μια φορά και μετά αρχίζω να παρατηρώ τα πάντα για να δω το τι και το πώς και το γιατί και όλα αυτά που μπορεί να σε απασχολούν για να γράψεις ένα καλό και σωστό review!!! Από την πρώτη νότα καταλαβαίνει κανείς ότι οι τύποι προέρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα από το Σικάγο (αυτό δεν το καταλαβαίνεις, απλά το έψαξα λιγάκι). Thrash με τρελή επιθετικότητα και λυσσαλέα δύναμη. Βέβαια είναι λογικό να περιμένεις κάτι τέτοιο αφού διαβάσεις το βιβλιαράκι με τις πληροφορίες (θυμίστε μου την επόμενη φορά να είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω).Τέλος πάντων, εδώ δεν είμαστε για να γράψω την “Things To Do” λίστα μου αν και να σας πω ίσως κάποια φορά να το κάνω. Για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής ποτέ μου δεν ήμουνα τρελός φαν της σκηνής του Thrash αλλά πάντα με γοήτευε το κάτι καινούργιο από την συγκεκριμένη σκηνή. Με τους Thrustor στον τρίτο τους δίσκο κάτι πήγε να γίνει αλλά δυστυχώς πέρασε ξυστά και ίσα που ακούμπησε. Όντως περίμενα πολλά περισσότερα πράγματα από δαύτους αλλά δεν πειράζει. Μάλλον μέχρι εδώ φτάνουν οι δυνάμεις τους οπότε θα πρέπει να το δεχτώ (μα γιατί να μην βρίσκω κι εγώ μια αγαπημένη Thrash μπάντα μετά από τόσα χρόνια και μετά το ανελέητο ξύλο στους Slayer το 1996;). Εν κατακλείδι αν και στην αρχή και με το πρώτο άκουσμα ίσως να αναφωνήσεις wow (όχι World Of Warcraft!!!) μετά την δεύτερη άντε τρίτη φορά όλοι θα καταλάβουν πως πρόκειται για έναν καλό αλλά μέτριο δίσκο. Δυστυχώς είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις αλλά that’s ok και με αυτό. Μόνο για τους fan του είδους αν και υπάρχουν καλύτερα πράγματα εκεί έξω να ξοδέψετε τα χρήματα σας. ‘Till next time λοιπόν..
6/10
Γιώργος Ραχιώτης
