Πολύ καλός δίσκος από μία από τις μεγαλύτερες μπάντες της Ισπανίας τους πολύ καλούς και προπάντων τίμιους δισκογραφικά Tierra Santa. Οι Tierra Santa παραδοσιακά για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ξανά μαζί τους παίζουν κλασσικό Ευρωπαϊκό Power με μπόλικες Ισπανικές Speed ενέσεις και με πάρα πολύ μεγάλη επιρροή από Iron Maiden και λιγότερο Warlord και τραγουδάνε σε ισπανικό στίχο (πράγμα δυστυχώς πολύ αρνητικό για μερικούς). Όμως στην περίπτωση του συγκεκριμένου δίσκου η περιγραφή αυτή είναι το λιγότερο άκυρη καθώς η μπάντα παίζει καθαρό μελωδικό Hard n’ Heavy στο ύφος Deep Purple, Rainbow, UFO σε μίξη με μελωδικές σκηνές Βρετανίας και Σουηδίας θυμίζοντας μόνο στιγμιαία τους παλιούς τους εαυτούς (βέβαια τα σολίδια βρωμάνε τέρμα Maiden). Για τους πιο γνώστες να πω ότι θυμίζουν πιο πολύ Αργεντινούς παρά Ισπανούς ενώ για όσους έχουν ασχοληθεί εξονυχιστικά με τη δισκογραφία τους να πω ότι ο πιο κοντινός δίσκος σε τούτο εδώ είναι το “Mejor Morir en Pie” του 2006 που δυστυχώς ήταν πάλι μια προσπάθεια της μπάντας να παίξει λίγο πιο ανάλατα αλλά κατέληξε να είναι ο πιο μέτριος δίσκος της. Εδώ όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά καθώς οι συνθέσεις σφύζουν από έμπνευση και είναι και απίστευτα πιασάρικες! Ίσως ότι πιο κολλητικό έχω ακούσει εδώ και καιρό! Ένα μικρό μείον οι ρυθμικές κιθάρες του δίσκου οι οποίες είναι σε μερικά σημεία είναι τόσο light και «προσεγμένες» που θυμίζουν pop ρυθμικό υπόβαθρο με κιθάρες που μπήκαν με midi. Επίσης κάπως μείον οι πολύ μικρές διάρκειες σε γαμηστερά κομμάτια του δίσκου (οι περισσότερες συνθέσεις είναι κάτω των 4 λεπτών…) Κατά τα άλλα όμως γαμεί! Με 2-3 τρία μόνο τρανταχτά πιο μέτρια κομμάτια ο δίσκος είναι σαν να μη κάνει καθόλου κοιλιά ενώ έχει και τις μπαλάντες τους και τις Aorίλες του. Υπάρχουν βέβαια και τα τραγούδια που θυμίζουν κάπως περισσότερο τον παλιό εαυτό της μπάντας και είναι και πολύ καλά. Έχουμε και λέμε λοιπόν, από πιο μελωδικής φάσης το “Heroe” κλείνει σπίτια εύκολα και ακολουθούν το ομώνυμο και “Solo se Vive una Vez” ενώ τα πιο δυναμικά “Perdido en el Paraiso” και “El Ultimo” είναι πολύ καλές προσθήκες! Δίσκος συστημένος για τους λάτρεις της μελωδίας!
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
