Έπρεπε να περάσουν περίπου τρία χρόνια για να έρθει στα χέρια μας ένας νέος δίσκος από τους φίλτατους Tristania. Έφτασε η ώρα λοιπόν για την έκτη ολοκληρωμένη δουλειά τους, με τίτλο Rubicon. Τι έχουμε εδώ; Δυστυχώς μία αρκετά πιο εμπορική προσέγγιση του ήχου που μας είχαν συνηθίσει. Κυριαρχούν οι μελωδίες στις συνθέσεις τους, βάζοντας στο πλάι τα πιο επιθετικά σημεία, με τα πλήκτρα να έχουν αποκτήσει έναν πιο κυρίαρχο ρόλο, μπλέκοντας πιο δυναμικά τις μελωδίες τους με τις κιθάρες, ενώ τα brutal φωνητικά είναι σχεδόν εξαφανισμένα. Δεν είναι άσχημο σαν αποτέλεσμα βέβαια, αλλά δεν έχει την δύναμη που είχαν στο παρελθόν. Σίγουρα αξίζει να τονίσω πως το νέο μέλος των Tristania, η Mariangela Demurtas έχει κάνει πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά στα φωνητικά, δίνοντας με ωραίο τρόπο τον προσωπικό της τόνο στο ύφος των κομματιών. Ας το πάρουμε απόφαση, οι Νορβηγοί επέστρεψαν με σαφώς πιο ήπιες διαθέσεις και οι εποχές κομματιών όπως το “Wormwood” φαντάζουν μακρινό παρελθόν για την μπάντα. Πάντως πιστεύω πως θα αρέσει στους fans της μπάντας, αλλά θα είναι μία καλή επιλογή και για τους λάτρεις πιο μελωδικών ήχων. Οι υπόλοιποι μάλλον θα αδιαφορήσουν…
7/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
