Δέος. Αυτό ήταν το πρώτο συναίσθημα που κυριάρχησε στο μυαλό μου μετά την πρώτη γύρα που έριξα στον δίσκο. Από που να αρχίσω? Όποιο κομμάτι του δίσκου και να αγγίξεις, είναι απλά ”masterpiece”. Έκτος δίσκος λοιπόν για τους Týr που πιστεύω ότι είναι μέχρι στιγμής ο καλύτερός τους. Η μπάντα φαίνεται πως έκανε μερικά βήματα εμπρός και άλλαξε κατά ένα ποσοστό τον ήχο της. Δεν θα έλεγα ότι ανήκει πλέον στο Viking Metal μιας και έχουν πάρει στροφή προς το Heavy/Power Metal κρατώντας μία folk επική ατμόσφαιρα στα κομμάτια τους. Πλέον σε όλα πλην δύο κομματιών τα φωνητικά είναι στα Αγγλικά και αυτό πιστεύω πως είναι καλή κίνηση γιατί ανοίγει τον δρόμο για περισσότερους fans ώστε να καταλαβαίνουν τι λένε. Γενικά τα κομμάτια τους είναι αρκετά πιο άμεσα. Δέκα κομμάτια τίγκα στα ωραία ρυθμικά και στις επικές μελωδίες με πολύ ωραία μελωδικά φωνητικά που σε αρκετά ρεφρέν τραγουδάνε και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας μαζί με τον Heri Joensen (κιθάρα, φωνητικά). Στα live σίγουρα έτσι γίνεται, αλλά στον δίσκο ίσως και να έγινε με πολλά layers από τον Heri Joensen. Ένα πράγμα που με άφησε άφωνο ήταν η παραγωγή που έχουν κάνει στον δίσκο και ο ήχος έχει ένα πολύ ωραίο ”βάθος” και όλα ακούγονται πεντακάθαρα χωρίς όμως να είναι υπεργυαλισμένος ο ήχος…κάτι που όταν δεν γίνεται σωστά.. γδύνει την μουσική. Με κομμάτια όπως τα ”Shadow Of The Swastika”, ”Evening Star”, ”Fields Of The Fallen”, ”Nine Worlds Of Lore” και ”The Lay Of Thrym”..είναι αδύνατον να του βάλω κάτω από 9/10.
9/10
Ηλίας Μαρόγλου
