Οι Γερμανοί prog metallers έχουν καταφέρει κάτι αξιοσημείωτο και δεν είναι άλλο από την διατήρηση της ίδιας σύνθεσης, από το 1986 που δημιουργήθηκαν. Εδώ έχουμε τον έβδομο δίσκο τους, το θέμα του οποίου είναι η διαρκής μάχη μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης και τον πρωταγωνιστή ο οποίος βρίσκεται σε δίλημμα, παρουσιάζοντας την ιστορία του μέσα από 10 οράματα που έχει. Κάτι που μου έκανε εντύπωση (πέρα από το πανέμορφο εξώφυλλο), είναι ο τρόπος γραφής των τίτλων, καθώς προηγείται πάντα η λέξη “Vision” ακολουθούμενη από το αντίστοιχο νούμερο. Για παράδειγμα “Vision 4our”. Έξυπνο θα έλεγα. Φαίνεται πως η ενασχόληση του συγκροτήματος με την θεατρική σκηνή της Γερμανίας (μεταξύ άλλων έχουν παρουσιάσει και δικά τους μιούζικαλ), έχει δώσει άλλη διάσταση και βάθος στη μουσική τους αλλά και στους στίχους. Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ουσιαστικά σαν βιβλίο, χωρισμένος σε κεφάλαια – οράματα, με την ατμοσφαιρικότητα να είναι το κύριο χαρακτηριστικό του. Πιάνο, χορωδίες, διάφορα εφέ, σημεία με αφήγηση των στίχων, όλα προσθέτουν στην συνολική ατμόσφαιρα των τραγουδιών. Φυσικά δεν λείπουν και κάποια πιο δυνατά σημεία, με ρυθμικά riffs και drums, αλλά το αργό tempo κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου. Η μελωδική/μελαγχολική φωνή του Andy Kuntz ταιριάζει άψογα με την μουσική, ενώ και η παραγωγή είναι υψηλού επιπέδου. Όλα ακούγονται πεντακάθαρα χωρίς “βαβούρα”, ακόμα και στα σημεία που παίζουν… τα πάντα. Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, όμως όλα έχουν το δικό τους χαρακτήρα πιστεύω. Είναι από εκείνους τους δίσκους που ακούς από την αρχή ως το τέλος, όπως κάνεις με κάποιο βιβλίο: δεν επιλέγεις να διαβάσεις ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο μόνο.
7/10
Διονύσης Τσέπας
