Ήρθε επιτέλους η ώρα αυτό το σιχαμερό δημιούργημα να φτάσει και να βεβηλώσει τα αυτιά μας καθώς ο δίσκος αυτών εδώ των Μεξικανικών θηρίων, που είχε αρχικά κυκλοφορήσει το 2012, επανακυκλοφορεί μέσω της Memento XXXI και σπέρνει το πανικό. Όσοι από εσάς εκεί έξω τρελαίνεστε ολόκληροι με παλιούς Morbid Angel και Sadistic Intent μην περιμένετε άλλο. Όσοι πάλι γουστάρετε (σαν παλαβοί) το τελευταίο άλμπουμ των δικών μας Dead Congregation αλλά και το υλικό των Βρετανών Cruciamentum, ελάτε από εδώ για να βρείτε το αδερφάκι τους. Ξεκάθαρα old school την ίδια ώρα που γίνεται και σύγχρονο αυτό το μαύρο τερατούργημα δεν έχει όρεξη για πολλά πολλά. Και να φανταστεί κανείς πως είναι ο πρώτος τους δίσκος. Με χαλάει μόνο το γεγονός της ξεκάθαρα evil/satanic θεματολογίας των στίχων, κάτι που μάλλον δεν θα ενοχλήσει αρκετούς και από την άλλη μάλλον ταιριάζει και με το όλο μουσικό σύνολο. Κάποια περάσματα με ελαφρώς black-ίζουσα νοοτροπία που ακούω με πηγαίνουν καρφί στη μεγαλύτερη μπάντα του είδους για τη χώρα (και όχι μόνο) τους τρισμέγιστους The Chasm και με γεμίζουν υπερηφάνεια όπως και αντίστοιχα τα οποία πιάνουν τους Death εποχής “Leprosy” που απ’ έξω απ’ έξω όμως φτάνουν να ακουμπήσουν λίγο από το μεγαλείο του “Human”. Πολύ καλή και η δουλειά που έχει γίνει στα solos τα οποία είναι αρτιότατα και σε καμία περίπτωση τραμπάλα πάνω στο tremolo bar για χάρη και καλά του οld school συναισθήματος. Δεν έχω να πω κάτι άλλο απλά να υπενθυμίσω ότι πλάι στους δικούς μας Dead Congregation βάλτε και αυτούς εδώ γιατί για τέτοιου επιπέδου μπάντα μιλάμε.
9/10
Τάσος Δεληγιάννης
