AlbumsΚριτικές

Wage War – Deadweight (Fearless/Spinefarm)

Πολύ metalcore πέφτει τώρα τελευταία! Σε σημείο που δε καταλαβαίνω γιατί συγκεκριμένα σε εμένα! Οι Wage War είναι και αυτοί από την Αμερική και πιο συγκεκριμένα από την περιοχή Ocala της Φλόριντα. Σχηματίστηκαν το 2010 με το όνομα Empires και το 2015 υπέγραψαν με τη Fearless Records. Ιδιαιτερότητα ότι στο line up τους έχουν δύο βασικούς τραγουδιστές, τον Briton Bond που κάνει τα «βρώμικα» (από φέτος και κάποια καθαρά), τον Cody Quistad που εκτός της ρυθμικής κιθάρας αναλαμβάνει τα καθαρά φωνητικά, ενώ οι υπόλοιποι είναι ο Seth Blake στη lead κιθάρα, ο Chris Gaylord στο μπάσο –  που αντικατέστησε τον Jordan Pierce το 2013 – (και οι δύο κάνουν backing vocals) και ο Stephen Kluesener στα τύμπανα (αντικατέστησε τον David Rau το 2013).

Η αρχή γίνεται με το ενός λεπτού intro Two Years πριν προλάβω να χαρώ καθώς πίστευα ότι θα ακούσω κάτι πιο ατμοσφαιρικό και πριν μάθω ότι έχω να κάνω με metalcore, μπαίνουν τα συνηθισμένα φωνητικά του ιδιώματος τα οποία δεν είναι και στις συμπάθειές μου. Ο ήχος τους σε διάφορα σημεία μου θύμισε Slipknot, με κυριότερο παράδειγμα το τραγούδι Stitch. Το ίδιο ισχύει και με τα φωνητικά του εν λόγω κομματιού. Σίγουρα πρωτότυπο αυτό που κάνουν, με διαφορετικό τραγουδιστή να αναλαμβάνει τα καθαρά φωνητικά, αλλά ούτε για αυτά μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν.

Ελαφρώς καλύτερο από υπόλοιπα κομμάτια το Witness(video clip μαζί με το Dont Let Me Fade Away), δημιουργεί λίγη ατμόσφαιρα με τα καθαρά φωνητικά και είναι πιο ενδιαφέρον. Έχει ωραίες κιθάρες επίσης, όπως και οι κιθάρες του Indestructible(πολύ καλή κορύφωση από τη μέση και μετά) τις οποίες ξεχώρισα. Αυτό που ξεχώρισα γενικά στο σύνολο του δίσκου είναι το Gravity. Ξεκινάει πιο χαλαρά, με μελωδικές κιθάρες και ήρεμα καθαρά φωνητικά, έχει και ωραία riffs. Οπωσδήποτε είναι η πιο ήρεμη και χαλαρή στιγμή του δίσκου, αλλά τολμώ να πω ότι παίζει αυτό το στυλ και κομμάτια σαν και αυτό να τους πηγαίνουν περισσότερο. Το σίγουρο είναι ότι αυτό ξεκάθαρα μου άρεσε και στην ουσία είναι το μόνο που έσωσα από το δίσκο. Αν ήταν και τα υπόλοιπα κομμάτια παρόμοια, θα μίλαγα τελείως αλλιώς, αλλά δυστυχώς κάπως έτσι είναι αυτό το είδος. Δε σχολιάζω καν τον τίτλο “11” στο ενδέκατο κομμάτι ούτε τον τίτλο Johny Cash στο επόμενο…

Όταν μετά βίας ξεχωρίζεις τρία κομμάτια από τα δώδεκα συνολικά, τότε μάλλον κάτι δε σου άρεσε και δε πήγε καλά.

3/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X