Οι Windswept είναι μία black metal μπάντα από την Ουκρανία και έχουν κυκλοφορήσει δύο full-length μαζί με το φετινό. Το ύφος τους κινείται προς τα Νορβηγικά μονοπάτια, χωρίς (ευτυχώς) να έχει κάποια σχέση με «τρουίλες», αλλά αντίθετα, αγκαλιάζει τη χαοτική, αλλά ταυτόχρονα και μουσική πλευρά του ιδιώματος, αυτή των μεγάλων Emperor δηλαδή, παρουσιάζοντάς τη μέσα από ένα δικό του πρίσμα. Θετικό πρόσημο αποτελεί επίσης η καθαρή παραγωγή του άλμπουμ η οποία τονίζει τις κιθάρες και τις κάνει να ακούγονται ακόμα πιο ζεστές, δίνοντας στο riffing τη σημασία που του αξίζει.
Όπως είπαμε και πριν, η κύρια μουσική επιρροή του δίσκου είναι οι Emperor. Προσοχή όμως: το συγκρότημα δεν πάει να «κλέψει» από την επιρροή του, δεν είναι κλώνοι, αντίθετα, παίρνει από το χέρι τα riffs του αγαπημένου του σχήματος, πατάει πάνω τους και φτιάχνει τα θεμέλια για τη δημιουργία ενός προσωπικού ύφους στο μέλλον. Πέρα από το γνωστό χάος, θα ακούσουμε και μελωδία σε αρκετά σημεία, ενώ κάποιες φορές τα riffs (τα μελωδικά κυρίως) θα φέρουν στο μυαλό ακόμα και Wolves In The Throne Room κάτι που δεν ξέρω αν έγινε εσκεμμένα ή όχι, αλλά δε μας χαλάει όπως και να ‘χει. Πάντως, για να προλάβω την όποια σύγκριση με τους λατρεμένους Αμερικανούς, οι Windswept είναι πολύ πιο βατοί σε ύφος, χωρίς αυτά τα αποπνικτικά ατμοσφαιρικά περάσματα και τις μακροσκελείς συνθέσεις.
Το “The Onlooker” έχει ιδανική διάρκεια (37:34) με αποτέλεσμα να μην κουράζει και να κάνει τον ακροατή να θέλει να το ξανακούσει, ενώ, η καλή παραγωγή ευνοεί το songwriting κάνοντας τα riffs του δίσκου να ακούγονται πεντακάθαρα και σε συνδυασμό με το ποιοτικό τους επίπεδο, να κολλάνε στο μυαλό του ακροατή. Τέλος, κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το απλό, αλλά και ταυτόχρονα υπέροχο εξώφυλλο. Θέλω το black metal εν έτει 2019 να ακούγεται ΕΤΣΙ. Γίνεται;
8/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
