Όταν λέω εγώ ότι η ελληνική σκηνή άμα θέλει το έχει πολύ άσχημα… Οι Winter Crescent μας έρχονται από νότια (σ.σ.: Ηράκλειο Κρήτης) και το “The Battle Of Egos” είναι μια από τις καλύτερες home-made παραγωγές που έχω ακούσει εγχώρια και φυσικά δεν θα μείνω να θαυμάζω μόνο την παραγωγή.
Όταν πρωτοάκουσα τον δίσκο η αλήθεια είναι ότι μου μαγνήτισε εξ’ αρχής την προσοχή από τους όχι και λίγους επηρεασμούς από Nevermore που κουβαλάνε, κυρίως από την μεριά του τραγουδιστή. Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε όμως είναι ότι κατ’ αρχάς εκτός από το γεγονός ότι έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό progressive κράμα σε ύφος Nevermore και Opeth χωρίς να κοπιάρουν απροκάλυπτα, δεν έχουν ξεχάσει την πραγματική ουσία της μουσικής: την ψυχή! Διότι έχουν δώσει βάση στο τι έχουν ‘εκεί μέσα’ απ’ το καταναλώνονται σε ανούσιους θεατρινισμούς και 85λεπτα κομμάτια για να μοστράρουν τις μουσικές τους γνώσεις.
Δεν σε κουράζει ούτε δευτερόλεπτο και έχει δοθεί η δέουσα προσοχή στην κάθε νότα και στον λόγο ύπαρξής της πράγμα που δεν το συναντάς συχνά και ειδικά στην metal σκηνή. Ο δίσκος ξεκινάει με το ομώνυμο “The Battle Of Egos” που προφανώς αναφέρεται σε εσωτερικές μάχες (σ.σ.: accept that, it happens!), ένα κομμάτι χωρισμένο σε τρία μέρη που σε αγγίζει με την ειλικρίνεια της απόδοσης του. Τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται και αυτά σε ένα ήδη (σ.σ.: όμορφα) σκοτεινό ύφος με θεματολογία εσωτερικής αναζήτησης χωρίς να χάνουν ούτε λεπτό την ντελικάτη τους θεατρικότητα. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο για αυτή την μπάντα μόνο να προβλέψω: *κάθεται μπροστά από τη γυάλινη σφαίρα της*: ‘Ετούτοι εδώ θα πάνε μπροστά αν συνεχίσουν έτσι!’ και δεν χρειάζεται να είσαι μέντιουμ για να το δεις… Ο βαθμός είναι ανάλογος…
9/10
Αγγελική Καπίρη
[email protected]
