Μέτριο ατμοσφαιρικό-συμφωνικό Doom-Death Metal (με κάποια ελάχιστα στοιχεία Industrial) από Φινλανδία με κάποιες όμως αναλαμπές. Γενικά επιρροές συγκεκριμένες πέρα από τον ευρύτερο melodic death metal ήχο της Σουηδίας, το κλασσικό ατμοσφαιρικό Doom-Death και το συμφωνικό Black δεν μπόρεσα να βρω καθώς το αποτέλεσμα είναι ψιλό-generic και τα κομμάτια διαφέρουν αρκετά το ένα από το άλλο. Για να αναφέρω κάποια ονόματα να πω Cradle of Filth, Draconian, Paradise Lost αλλά και όπως και να το φανταστείτε κρατάτε στο μυαλό σας τον παράγοντα συνθετική απλότητα και σε μερικές περιπτώσεις παιδικότητα. Επίσης τα φωνητικά έχουν και αυτά την τιμητική τους από θέμα ποικιλίας καθώς χρησιμοποιούνται τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικοί τρόποι τραγουδιού από clean (non gay) μέχρι death στο στυλ των Amon Amarth και γενικά θεωρώ ότι έχουν ενταχθεί καλά μέσα στα κομμάτια. Αυτός ο δίσκος είναι η δεύτερη δουλειά της μπάντας και πραγματικά το όλο σκηνικό ακούγεται πολύ πιο ενδιαφέρον από το χειρότερο ντεμπούτο (μειώθηκαν και τα Industrial(;;;) στοιχεία ίσως και για αυτό). Ο δίσκος αρχίζει αρκετά δυναμικά αλλά με μέτρια συνθετικά κομμάτια τα οποία όμως είναι κάπως πιασάρικο ειδικά με την προσθήκη clean φωνητικών στα refrain. Το πρώτο κομμάτι που πάει να γαργαλίσει το πιο απαιτητικό αυτί είναι το πιο Gothic φάση “Warm Touch of Forthcoming Tragedy” με πολύ ωραία πλήκτρα και ακουστικές που θυμίζουν Theater of Tragedy. Ακολουθούν άλλα δύο κομμάτια στο αρχικό generic μοτίβο και μετά έρχονται δίπλα-δίπλα τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου!! Το αγαπημένο μου, πιο Blackίζον, “The Path of Misery” και το τέρμα Doom-Death “Same Different Burden” με πολύ όμορφο lead και πολύ ωραίες δυναμικές. Τελικώς τι να το ακούσετε, τι να μην το ακούσετε δε χάνετε και πάρα πολλά όμως πιστεύω ότι υπάρχουν καλές ιδέες εδώ μέσα που ίσως να προμηνύουν μοναδικές στιγμές καλοπαιγμένου Doom-Death στο μέλλον!
6.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
