Ανταποκρίσεις

Ten, Soundtruck, Cyanide4

Ten, Soundtruck, Cyanide 4

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013 – Κύτταρο Club, Αθήνα

Είναι από τις πρώτες μπάντες του μελωδικού hard rock χώρου που ήρθα ποτέ σε επαφή. Ο λόγος για τους Βρετανούς rockers TEN, οι οποίοι μετά από πάρα μα πάρα πολλά χρόνια ήρθαν επιτέλους στην χώρα μας για μια εμφάνιση που στις τάξεις των οπαδών τους δίχασε και αυτό κυρίως λόγω set list. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που δυσαρεστήθηκαν από την μη εμφάνιση κλασσικότερων κομματιών όπως τα “The Torch”, “Fear The Force”, “Arcadia” και πολλών άλλων. Εγώ από την άλλη βρίσκω απόλυτα λογικό το γεγονός αυτό, καθώς δεν μπορείς να βασίσεις το set list σου στα πρώτα τρία σου album (αν και υπάρχει και follow up live αποκλειστικά για τα τρία αυτά album όπως μου εκμυστηρεύτηκε τόσο ο manager της μπάντας όσο και ο ίδιος ο Gary Hughes, οπότε προμηνύεται εκ νέου “ζημιά”) η γενικότερα της προ “Babylon” era. Πάνω από όλα έχεις μια καινούργια δουλειά να υποστηρίξεις. Συνολικά τους TEN εκείνη την βραδιά πρέπει να «τίμησαν» με την παρουσία τους γύρω στα 250-300 άτομα, νούμερο αρκετά καλό αν σκεφτεί κανείς πως το Ελληνικό κοινό δεν είναι και τόσο εξοικειωμένο με το μελωδικό hard rock.

Στα της συναυλίας τώρα. Την βραδιά ξεκίνησαν οι glam/sleaze rockers Cyanide 4, οι οποίοι έχοντας στις αποσκευές τους τον δίσκο τους “Every Day Is A Masquerade” που κυκλοφόρησε μερικούς μήνες πριν από την Αμερικανική Perris Records, πάτησαν το σανίδι του Κυττάρου στις 21.00. Αρνητικό ήταν το γεγονός ότι ζήτημα να υπήρχαν καμιά ογδονταριά με εκατό άτομα (το πολύ) την στιγμή εκείνη στον χώρο. Αυτό δεν πτόησε για κανένα λόγο την μπάντα όπου με μπροστάρη τον κιθαρίστα/τραγουδιστή G.A.Sinn, ξεκίνησαν την εμφάνιση τους με το “Live The Life” για να ακολουθήσουν καπάκια τα “F.F.L.” & “Anything For Fun”. Το κοινό δειλά δειλά άρχισε να δείχνει κάποια σημάδια ότι αρχίζει να ζεσταίνεται ενώ για την συνέχεια η μπάντα επιλέγει και πάλι δικά της κομμάτια ενώ η διασκευή που έκαναν πάνω στο κομμάτι των Misfits “Dig Up Her Bones”, το οποίο το έφεραν στα μέτρα τους, κάνοντας το πραγματικά δικό τους. Τα κομμάτια τους είναι hitάκια σε γενικές γραμμές και κάνουν τον κόσμο να γουστάρει ενώ η επιλογή τους ως πρώτο warm-up ήταν πολύ καλή. Το μόνο αρνητικό της εμφάνισης τους κατ’ εμέ έχει να κάνει καθαρά με την ηχητική πλευρά του πράγματος, καθώς τα solo’s του Joxnyy Slut ήθελαν λίγο παραπάνω ένταση. Πέραν αυτού, όλα ήταν μια χαρά. Ίσως να χρειαζόταν και λίγη κινητικότητα παραπάνω επί σκηνής, αλλά και αυτό είναι κάτι το οποίο εύκολα φτιάχνει.

Set List: Live The Life / F.F.L / Anything For Fun / Temptation Failed / Midnight Heat / Innocent Alibi / Love Me When I’m Dead / Dig Up Her Bones (διασκευή Misfits) / Cyanide / Hide In The Shadow.

Επόμενη στην σειρά του billing ήταν οι southern/stoner rockers Soundtruck, τους οποίους μέχρι τώρα δεν είχα την τύχη να δω ζωντανά. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους μου είχε αρέσει πραγματικά και ήμουν ανυπόμονος να τους δω και επί σκηνής, γνωρίζοντας πως το αποτέλεσμα θα με δικαίωνε. Και έτσι και έγινε. Μπορεί ναι μεν ηχητικά να μην «κολλούσαν» τόσο στο όλο κλίμα της συναυλίας (Αμερικανικός Νότος Vs Βρετανικό AOR σημειώσατε Χ), κατάφεραν όμως να ζεστάνουν τον κόσμο παρ’ όλα τα μικρά τεχνικά προβλήματα (με την καμπίνα της μιας κιθάρας). Το set list τους ήταν βασισμένο στην μοναδική μέχρι στιγμής κυκλοφορία τους και η αρχή έγινε με το “Feels Like Home” για να έρθει το δικό μου αγαπημένο “Ride On” για την συνέχεια. Ο κόσμος έχει ζεσταθεί και φαίνεται να απολαμβάνει το groove που τα κομμάτια αποδίδουν. “Take It Easy”, “God Damned”, “On The Run” (άλλο έπος!) για την συνέχεια και λίγο πριν την πραγματοποίηση μιας υπέροχης διασκευής πάνω στο “Wishing Well” των Free. Το τέλος της εμφάνισης τους ήρθε λίγο αργότερα με το “Straight To Hell”, κομμάτι το οποίο η μπάντα έχει γυρίσει και video clip. Σίγουρα από τις καλύτερες μπάντες στον εν λόγω χώρο στην χώρα μας και εύχομαι σύντομα και πάλι να τους δω κάπου επί σκηνής.

Set list: Feels Like Home / Ride On / Take It Easy / God Damned / On The Run / Wishing Well (διασκευή Free) / Sweet Little Baby / High / Goliath / Straight To Hell

Η ώρα ήταν σχεδόν 23:00 όταν από τα ηχεία άρχισε να παίζει το “The Gates Of Jerusalem”, το intro από τον τελευταίο δίσκο των TEN “Heresy And Creed”, δίνοντας το έναυσμα ξεκινήματος μιας εμφάνισης που εγώ προσωπικά περίμενα πάρα πολλά χρόνια να δω. Η μπάντα πατάει το σανίδι με τα “Arabian Nights” & “Gunrunning” (έγινε και video clip) από την προαναφερθέν studio δουλειά ώστε ο Gary Hughes – ο ιδρυτής και φυσικός ηγέτης της μπάντας ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δραστήριος επί σκηνής – και η παρέα του να ξεκινήσουν το party, αν και στα πρώτα δυο κομμάτια ο ήχος ήταν ανύπαρκτος έως άθλιος, κάτι που δεν συνέβαινε στα support acts. Ευτυχώς με το “Spellbound” να ακολουθεί, τα πράγματα άλλαξαν και όλα φάνηκαν να παίρνουν το δρόμο τους ενώ στα καπάκια η επιστροφή στο παρελθόν και εν έτη 1997 με το “Ten Fathoms Deep” από την υπερδισκάρα “The Robe” μας έστειλε αδιάβαστους. Η μπάντα φαίνεται να το διασκεδάζει ενώ ο Dan Mitchell στις lead κιθάρες απλά μαγεύει, χρήζοντας τον εαυτό του άξιο διάδοχο του τεράστιου Vinny Burns. Επόμενη στάση “Stormwarning” album & “Book Of Secrets” ενώ η μελωδικότητα στην χτυπάει κόκκινο εν συνεχεία με τα “The Lights Go Down”, “Endless Symphony” & “The Hourglass And The Landslide”. Έπειτα ήρθε η ώρα του κακού χαμού, αφού το “The Robe” από την ομώνυμη υπερδισκάρα έκανε την εμφάνιση του και ο Gary Hughes εμφανίζεται επί σκηνής με την Ελληνική σημαία και να ακολουθεί πανδαιμόνιο! Αυτό δε από την άλλη που με εξέπληξε ήταν το “Valentine” από το “Babylon” album του 2000 αν και θα προτιμούσα να άκουγα ένα “The Stranger” για παράδειγμα. Γούστα είναι αυτά όμως. Λίγο πριν το τέλος, το “Red” με έφτιαξε αρκετά για να έρθει στο encore το “The Name Of The Rose” για να ολοκληρώσει την βραδιά.

Set list: The Gates Of Jerusalem/Arabian Knights / Gunrunning / Spellbound / Ten Fathoms Deep / Book Of Secrets / The Lights Go Down / Endless Symphony / The Hourglass And The Landslide / The Robe / Love Song / Black Shadows / After The Love Has Gone / Valentine / Unbelievable / Red Encore: The Name Of The Rose.

Όπως είπα και στην εισαγωγή, το set list άφησε γλυκόπικρες εντυπώσεις σε μερίδα του κόσμου. Θα μπορούσε να βασιζόταν σε περισσότερες συνθέσεις από το ένδοξο παρελθόν της μπάντας μόνο και αν εφόσον η μπάντα μας είχε επισκεφθεί στο παρελθόν και άλλες φορές. Για να δούμε τι θα μας επιφυλάσσει στο μέλλον η ομάδα των TEN με αρχή γενομένης της εμφάνιση των Gary Hughes & John Halliwell (ο οποίος από μακριά έμοιαζε τρελά στον Mike Sifringer των Destruction!!!) σε ένα unplugged show τον Οκτώβρη στο Bat City, στο οποίο θα παίξει υλικό από όλη την καριέρα του πρώτου. Εν αναμονή περισσοτέρων εμφανίσεων των Βρετανών

Υ.Γ.

Για την ιστορία αναφέρω πως στο ακουστικό show της προηγούμενης ημέρας στο Bat City οι Gary Hughes, Dan Mitchell & John Halliwell έπαιξαν τα “Book Of Shadows”, “The Hourglass And The Landslide”, “Sail Away” (εκπληκτική απόδοση του κομματιού unplugged), “Black Shadows” & “The Name Of The Rose”. Μονάχα καμιά πενηνταριά ήμασταν παρευρισκόμενοι σε αυτή τους την εμφάνιση, αλλά αυτό ήταν που την έκανε ακόμα πιο ιδιαίτερη.

Υ.Γ.2

Ευχαριστώ πολύ τον Πέτρο Παπαπέτρο για την παραχώρηση φωτογραφικού υλικού.

Νίκος Σιγλίδης

[email protected]

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X