Οι Mercenary για εμένα είναι από τις περιπτώσεις που γνωρίζεις την μπάντα, έχεις ακούσει υλικό της περιστασιακά υλικό της, γουστάρεις αλλά λόγω συγκυριών, και ενώ θες να ασχοληθείς εκτενέστερα, δεν το καταφέρνεις. Τώρα όμως έφτασε η ώρα. Για όσους δεν γνωρίζουν το σχήμα, επιγραμματικά θα αναφέρω πως οι Mercenary δημιουργήθηκαν το 1991 στο Alborg της Δανίας με παλαιότερο μέλος της τον κιθαρίστα Jakob Molbjerg, πρώην μέλος των death/black metallers Panzerchrist, στην παρούσα σύνθεση της μπάντας ενώ το νεότερο σε αυτήν είναι ο drummer Peter Michael Mathiesen (Framless Scar), ο οποίος αντικατέστησε τον Morten Lowe Sorensen, ο οποίος αποχώρησε για χάρη των Amaranthe (ευνόητοι οι λόγοι). Από τότε μέχρι τώρα επτά δισκογραφικές δουλειές με το “Through Our Darkest Days” να είναι το τελευταίο πόνημα και χαλαρά το καλύτερο άλμπουμ της δεύτερης περιόδου (το “Everblack” είναι η υπέρ-δισκάρα της πρώτης περιόδου). Μουσικά η μπάντα κινείται στο χώρο του μελωδικού death metal, σκεφτείτε κάτι σαν Scar Symmetry meets Into Eternity meets Nightrage. Ίσως η σύγκριση με τα εν λόγω σχήματα βοηθήσει όσους από εσάς δεν έχουν έρθει (κακώς) σε επαφή με την μουσική των Δανών, αν και τα προαναφερθέντα σχήματα είναι μεταγενέστερα τους. Ας πάμε στα του δίσκου όμως. Το “Through Our Darkest Days” είναι μια ακόμα ποιοτική μελωδική death metal κυκλοφορία, η οποία έχει μέσα της αρκετά power metal στοιχεία, τα οποία συντελούν στην δημιουργία μιας πολύ ιδιόμορφης ατμόσφαιρας. Από πλευράς riffing και μόνο, μπορεί κανείς να διαπιστώσει τα εν λόγω στοιχεία ενώ τα πλήκτρα από την άλλη “ντύνουν” ιδιόμορφα, ρίχνοντας κάποιες “κλεφτές ματιές” προς την πλευρά της Φιλανδίας και τις μπάντες του ιδίου μουσικού ιδιώματος το οποίο υπηρετούν οι Δανοί. Στο να αναδειχθούν βέβαια συντελεί και η εκπληκτική παραγωγή του δίσκου! Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει επίσης στον τομέα των φωνητικών, με τα καθαρά φωνητικά να υπερισχύουν των growls, κάτι που εμένα δεν με χαλάει καθόλου. Το αντίθετο βέβαια μπορεί να ισχύει για τους λάτρεις των growls. Κομμάτια όπως τα “Welcome To Sickness”, “A New Dawn”, “Starving Eyes” (το υπέρ-έπος του δίσκου) μπαίνουν εύκολα στο repeat του playlist και δύσκολα θα βγουν από εκεί. Οπαδοί και μη του σχήματος, καλά θα κάνετε την εν λόγω δουλειά. Από τις καλύτερες κυκλοφορίες για φέτος και φλερτάρει να βρεθεί στο TOP-20 μου για φέτος.
8/10
Νίκος Σιγλίδης
