Τριάντα χρόνια ιστορίας, δεκατρείς ολοκληρωμένες κυκλοφορίες και αρκετές αξιοσημείωτες περιπλανήσεις σε διαφορετικά μονοπάτια του σκληρού ήχου μετράει η μπάντα από το Helsinki και φέτος αποφάσισε να το γιορτάσει με την κυκλοφορία ενός ζωντανού δίσκου. Ο οποίος ηχογραφήθηκε στη γενέτειρά τους και συγκεκριμένα στο ιστορικό Helsinki Ice Hall, στο οποίο κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί ονόματα όπως Deep Purple, Iron Maiden και Metallica, στις 7 Δεκεμβρίου 2019. Λόγω των γεγονότων που ακολούθησαν με την παγκόσμια πανδημία, η εμφάνιση αυτή έμελλε να είναι και μια από τις τελευταίες που μπόρεσε τελικά να πραγματοποιήσει το σεξτέτο.
Έχει προηγηθεί άλλη μια ζωντανή ηχογράφηση, το “Forging The Land Of Thousand Lakes”, οπότε η μπάντα εστιάζει στους ομολογουμένως εξαιρετικούς δύο τελευταίους δίσκους της. Το “Queen Of Time” εκπροσωπείται εδώ από τα “The Bee”, “Heart Of The Giant”, “Wrong Direction”, “Daughter Of Hate”, “The Golden Elk” και “Pyres On The Coast” και το “Under The Red Cloud” από τα “The Four Wise Ones” και “Bad Blood”. Δε θα μπορούσαν όμως να λείπουν τα κλασικά hits της πρώτης περιόδου και συγκεκριμένα τον δίσκο “Tales From The Thousand Lakes”. Το κοινό ανταποδίδει θερμά στα “Into Hiding” και “Black Winter Day”, υπογραμμίζοντας τη διαχρονικότητα του πονήματος του γνωστότερου ίσως δίσκου των Φινλανδών.
Εξίσου ενθουσιώδεις αντιδράσεις έχουμε και στα “My Kantele” και “Against Windows” από το “Elegy” του 1996, με τον ιδρυτή της μπάντας Esa Holopainen σε μεγάλα κέφια, να αποδεικνύει έμπρακτα στο σανίδι την εντυπωσιακή εξέλιξή του σαν μουσικός και συνθέτης. Με απότοκο του τελευταίου γεγονότος, το σταθερά υψηλό επίπεδο που διατηρεί η μπάντα. “Sampo” και “Silver Bride” από το προσωπικό μου αγαπημένο των Amorphis, “Skyforger”, επισφραγίζουν την παραπάνω παρατήρηση.
Ο κιθαρίστας και επίσης ιδρυτικό μέλος της μπάντας Tomi Koivusaari περιγράφει την εμφάνιση τους στο συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο σαν την πραγματοποίηση ενός στόχου που υπήρχε από τα πρώτα βήματα τους συγκροτήματος. Σε αυτά τα πλαίσια το συγκρότημα επιδεικνύει μια αξιοσημείωτη καλώς εννοούμενη αυτοπεποίθηση και επιλέγει να μην ρετουσάρει υπερβολικά στο studio τον ούτως ή άλλως κρυστάλλινο ήχο εκείνης της βραδιάς, για να παρουσιάσει μια όσο το δυνατό πιο αυθεντική απεικόνιση της επίδοσης του στη σκηνή. Το αποτέλεσμα δικαιώνει τόσο τους ήδη υπάρχοντες οπαδούς του, όσο και όσους ανακαλύψουν τους Amorphis από αυτή εδώ τη δουλειά.
8,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
