Ανταποκρίσεις

Apocalyptica

Apocalyptica

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019, Piraeus 117 Academy, Αθήνα

 

Συνήθως αυτά που λένε οι μπάντες στο τέλος της συναυλίας του τύπου «είσασταν το καλύτερο κοινό, θα σας επισκεφτούμε σύντομα πάλι» δεν τα πολύ παίρνουμε στα σοβαρά. Στην περίπτωση των Apocalyptica όμως το είπαν και το έκαναν. Έτσι δυομιση χρόνια μετά την εμφάνιση τους στην Αθήνα προγραμμάτισαν δύο ακόμα συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για το ίδιο tour Apocalyptica Plays Metallica. Μιας και στην προηγούμενη συναυλία ο κόσμος είχε γεμίσει το μαγαζί που έπαιζαν, είχα την περιέργεια να δω πως θα πήγαινε η σημερινή συναυλία.

Βρέθηκα στο Academy ένα τέταρτο πριν την εμφάνιση της μπάντας και συνάντησα τις κατάλληλες συνθήκες για ένα τέτοιο live. Ο κόσμος είχε γεμίσει τον χώρο όσο έπρεπε για να μπορείς να μετακινηθείς άνετα και να απολαύσεις τη συναυλία χωρίς το γνωστό στριμοξίδι. Λίγα λεπτά μετά τις 9.30 το κουαρτέτο από την Φιλανδία πάτησε το σανίδι και χωρίς πολλά πολλά πήραν τις θέσεις τους καθιστοί δίνοντας την έναρξη του πρώτου set με το “Enter Sandman”. Ακολούθησε χωρίς διακοπή το “Master of Puppets” με το κοινό να αναλαμβάνει τα φωνητικά και να ζεσταίνεται σιγά σιγά. Μετά από αυτό το έπος ο Eicca Toppinen πήρε το μικρόφωνο και μας καλωσόρισε στην βραδιά που είναι αφιερωμένη στον πρώτο τους δίσκο, που κυκλοφόρησε 20 και κάτι χρόνια πριν, και στους Metallica. Ο δίσκος αποδόθηκε ακριβώς με τη σειρά, όπου πραγματικά όχι μόνο δεν χανόταν νότα αλλά σε πολλά σημεία το παίξιμο τους ήταν καθηλωτικό. Προσωπική αγαπημένη στιγμή του πρώτου σετ το “Unforgiven” στο οποίο ταιριάζει απίστευτα το τσέλο και η απόδοση των φωνητικών γραμμών με τη μελωδία του. Δεν μπορώ βέβαια να μην πω για το “Creeping Death”. Είναι που είναι κομματάρα από μόνο του, σηκώθηκε και ο Perttu Kivilaakso τραγουδόντας μαζί με τους θεατές που οι φωνές τους στο ρεφρέν κάλυπταν τα τσέλο. Δεν υπάρχει κομμάτι των Metallica που να ακούστηκε και να μην είναι αριστούργημα. Έτσι οι καλύτερες στιγμές ήταν μάλλον πιο πολύ προσωπικές του κάθε οπαδού μιας και η μπάντα είχε την καλύτερη απόδοση που θα μπορούσε σε όλο το live.

Μετά το πρώτο σετ ακολούθησε ένα πεντάλεπτο διάλειμμα για να αλλάξουν και λίγο τα σκηνικά αφού το υπόλοιπο της συναυλίας θα είχαμε και ντραμς. Και αυτή η επιλογή – κλειδί μαζί με το ότι η μπάντα ήταν πλέον όρθια και γέμιζε τη σκηνή, απογείωσαν το υπόλοιπο της συναυλίας. Τα κομμάτια ήταν στρατηγικά τοποθετημένα ώστε να μοιραστούν οι ήρεμες συνθέσεις όπως τα “Fade to Black” και “Orion” ανάμεσα στους thrash δυναμίτες των Metallica. Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι όσα επιλέχθηκαν ήταν μέχρι το “Black Album” κάτι που λέει πολλά για την μετέπειτα πορεία των Metallica. Ο Perttu πήρε τον λόγο και αυτός αρκετές φορές ανάμεσα στις συνθέσεις και πολλές ήταν οι φορές που τραγουδούσε μαζί με τον τραγουδιστή της βραδιάς, το κοινό. Οι δυάδα Batteryκαι “Seek & Destroy” ήταν το highlight της βραδιάς αφού με τσιτωμένα γκάζια και τον κόσμο να κοπανιέται μας άφησαν με το χαμόγελο και την προσμονή για ένα encore. Σ’ αυτό το σημείο να πω ότι όλα τα μέλη ήταν εξαιρετικά στο παίξιμο τους αλλά συγκεκριμένα ο Eicca στα μελωδικά σημεία ήταν σαν τα δάχτυλα του πετώντας να χάϊδευαν την ταστιέρα. Το συναίσθημα που μετέδιδε με το παίξιμο του ήταν μαγικό. Φυσικά δεν μας χάλασαν το χατίρι και για κλείσιμο μας άφησαν τα “Nothing Else Matters” και “One” καληνυχτίζοντάς μας μέχρι την επόμενη φορά. Σε αυτά τα κομμάτια είναι που παρατήρησα λίγο πιο δίπλα μου την κοπέλα που δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυα της και έναν τύπο που τραγουδούσε κάθε στίχο σαν να μην υπήρχε αύριο. Αυτό είναι η επιβεβαίωση για το πόσο αγαπά το κοινό την μουσική των Apocalyptica αλλά κυρίως των Metallica.

Φεύγοντας απ’ το Academy ξεχώρισα στο μυαλό μου τους οπαδούς της βραδιάς με βάση αυτά που άκουσα σαν σχόλια και είδα. Πρώτα απ’ όλα υπήρχαν αυτοί που είναι φανατικοί των Metallica και σίγουρα ήταν μεγάλο μέρος του κοινού. Μετά έχουμε αρκετό κόσμο που απλά λατρεύει το τσέλο. Χαρακτηριστικά μια φίλη μου είπε ότι δεν ακούει καθόλου metal αλλά της αρέσει πολύ το συγκεκριμένο όργανο. Και τέλος έχουμε αυτούς που είναι οπαδοί των Apocalyptica που ίσως είναι και οι πιο αδικημένοι μιας και θα ήθελαν να ακούσουν και 4-5 δικά τους κομμάτια εφόσον το ίδιο show είχε παρουσιαστεί αυτούσιο 2 χρόνια πριν. Όπως και να ‘χει όλοι φύγαμε ικανοποιημένοι από την απόδοση της μπάντας που μας χάρισε μια ακόμη εξαιρετική εμπειρία.

Setlist: Set 1: Enter Sandman / Master of Puppets / Harvester of Sorrow / Unforgiven / Sad but True Creeping Death / Whenever I may Roam / Welcome Home (Sanitarium) Set 2: Fade to Black / For Whom the Bell Tolls / Fight Fire with Fire / Orion / Escape / Battery / Seek & Destroy Encore: Nothing Else Matters / One

Κείμενο: Νίκος Δρακόπουλος

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X