[Option A]
Σεπτέμβριος 2007: Κυκλοφορεί το “An Ocean Between Us” και μαζί του σκάει μια βόμβα μεγατόνων στο παγκόσμιο metal στερέωμα παρασέρνοντας όποιον βρει στο διάβα του. Σεπτέμβριος 2012: Μετά από το μικρό διάλειμμα του απλά συμπαθητικού “The Powerless Rise”, οι As I Lay Dying συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν πριν από 5 χρόνια και το δείχνουν από τα πρώτα δευτερόλεπτα του άλμπουμ με τον βροντερό βρυχηθμό του Tim στο εκπληκτικό “Cauterize” όπου οι As I Lay Dying παρατάσσουν όλα τα όπλα τους και καλούν τον ακροατή να λάβει θέση μάχης. Επόμενο κομμάτι για το οποίο και γυρίστηκε το πρώτο video clip του νέου άλμπουμ, το επίσης φανταστικό “A Greater Foundation” με το γαμηστερό εισαγωγικό riff και το ακόμα πιο γαμηστερό refrain που σε αναγκάζει να το σιγοτραγουδάς παντού. Το Resilience μου έφερε στο νου τους Unearth του “In the Eyes of Fire”, πορωτική ατμόσφαιρα, όμορφα leads και solos που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία. Στο personal favorite “Wasted Words” ξεφεύγει η κατάσταση, νιώθω το κεφάλι μου να μουδιάζει από το head banging παρασυρόμενος από τον thrashy ρυθμό του, θυμίζοντάς μου στο πρώτο μισό τουλάχιστον, το “Within Destruction”. Συνεχίζουμε με το υπέροχο “Whispering Silence”, όπου εκτός από την αναμενόμενη πώρωση που το διακατέχει όπως και όλο το άλμπουμ φυσικά, εμπεριέχονται εθιστικές μελωδίες και το απίστευτα πιασάρικο refrain του. Κόβω το κεφάλι μου ότι αυτό θα είναι το επόμενο video clip και θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του άλμπουμ. Το “Overcome” είναι απλά η κομματάρα που θα σε γραπώσει από το λαιμό και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνεται στο άκουσμά του στα live. Φαντασικές εναλλαγές brutal και καθαρών φωνητικών, απίστευτο break στη μέση και groove που σε ωθεί σε τρελά χοροπηδητά, σίγουρα από τα highlights του δίσκου. Φτάνοντας στο έβδομο κομμάτι του δίσκου με τίτλο “No lungs to breathe” πραγματικά απορείς τι άλλο να περιμένεις από δω και πέρα, αφού κι εδώ να σταματούσε το άλμπουμ θα ήσουν ικανοποιημένος. Αυτά όμως είναι για μπάντες της σειράς και στο σημείο αυτό οι As I Lay Dying όπως μαρτυρά και ο τίτλος δεν θα σε αφήσουν να πάρεις ανάσα. Συνέχεια με το φανταστικό “Defender” και όπως έχει πει παλιότερα ο αγαπημένος speaker Γιώργος Χελάκης, “δεν περιγράφω άλλο”. Ένα μικρό διάλειμμα με το instrumental “Washed Away” που αποτελεί την πιο ήρεμη στιγμή του άλμπουμ, την ηρεμία πριν την καταιγίδα θα έλεγα εγώ, η οποία ξεσπάει με το πολύ καλό “My only Home” αλλά κυρίως με το τέλειο φινάλε του “Tear out my eyes” με την συναυλιακή ατμόσφαιρα, το intro με τα Maiden-ικά “ωωωω” και το πέρα ως πέρα εθιστικό refrain. Συνοπτικά πρόκειται για το comeback των As I Lay Dying μετά το μετριότατο “The Powerless Rise”, διαθέτει παραγωγή-γυαλί, τρομερά κιθαριστικά riffs και solos, ανελέητο drumming και τέλειο δέσιμο μεταξύ του Tim και του Josh στα φωνητικά. Ειλικρινά με το “An Ocean Between Us” πίστευα ότι άγγιξαν την τελειότητα και ότι δύσκολα θα τα ξανακατάφερναν τόσο καλά, το “Awakened” όμως είναι η τρανή απόδειξη ότι αυτή μπάντα θα μας απασχολεί για πολλά πολλά χρόνια. Υποψήφιο για άλμπουμ της χρονιάς. Πάρτε το και καλό λιώσιμο.
9.5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
[Option B]
Ή αλλιώς, σαν να μην πέρασε μια μέρα από το “An Ocean Between Us”. Η μοναδική ειδοποιός διαφορά είναι ότι το “μπαμ” οι As I Lay Dying το είχαν κάνει τότε. Αν και το προπέρσινο “The Powerless Rise” ήταν και αυτό μία ενδιαφέρουσα δουλειά, οι επανειλημμένες ακροάσεις μαρτυρούσαν ένα φρενάρισμα στις ταχύτητες της μπάντας. Εδώ οι Καλιφορνέζοι του San Diego επανακτούν τα σκήπτρα του metalcore, αφήνοντας χιλιόμετρα πίσω όποιους μπόμπιρες δηλώνουν πως θέλουν να τους μοιάσουν. Έχοντας ήδη τα δύο smash hits “Cauterize” και “A Greater Foundation” ως μπροστάρηδες του δίσκου, το “Awakened” μας παρουσιάζει μία τελείως ανανεωμένη μπάντα, κάτι που είχαμε αρχίσει να υποψιαζόμαστε στα 3 bonus tracks της περσινής “Decas” συλλογής. Εν μέρει ίσως και να το περίμενα, καθώς μπήκαν στο studio έχοντας νωπές ακόμα τις μνήμες από το κολασμένο Mayhem Festival (παρέα με Motorhead, Slipknot, Slayer και Anthrax). Επομένως, έχουμε έναν πιο αγριεμένο Tim Lambesis στο μικρόφωνο (άλλη μία διαφορά με το “The Powerless Rise”), lead και rhythm κιθάρες από το παραδοσιακό πια ντουέτο Hipa/Sgrosso να thrash-ίζουν τα riffs τους όλο και περισσότερο, και φυσικά ένα ρυθμικό section που χωρίς καμία υπερβολή έχει δημιουργήσει τη δική του σχολή. Τέλος από κομμάτια, εξαιρούμε τα singles και δίνουμε μπόλικη βάση στα “Resilience”, “Whispering Silence”, “No Lungs To Breathe” και “My Only Home”. Και αυτά για αρχή! Το μόνο παράπονό μου (αν μπορεί να θεωρηθεί παράπονο) είναι τα μόλις 42 λεπτά διάρκειας. Κατά τ’ άλλα, με το “Awakened” οι As I Lay Dying μονοπωλούν για ακόμα μία φορά το ενδιαφέρον του μεταλλικού κόσμου, παραδίδοντάς μας άλλο ένα album που συνεχίζει να διατηρεί τη metalcore υπερ-πεντάδα στην υψηλότερη θέση, όταν η κουβέντα πηγαίνει στο πιο “hot” συγκρότημα του σήμερα. Μπαίνει στη δισκοθήκη μας ασυζητητί!
9/10
Χάρης Μπελαδάκης
