Είμαι σίγουρος ότι κάπου στο παρελθόν οι δρόμοι μας με τους Bad Bones έχουν διασταυρωθεί ξανά. Το ότι δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι παραπάνω όμως δείχνει πιστεύω και την εντύπωση που μου είχαν κάνει σαν συγκρότημα. Τώρα εδώ που τα λέμε, ακούγοντας πάνω από 200 κυκλοφορίες τον χρόνο, όσο να ναι το μυαλό δεν συγκρατεί και πολλά.
Οι Bad Bones μας έρχονται από την Ιταλία. Μια χώρα που φημίζεται για το power metal της αλλά όχι και για το hard rock της. Δεν είναι ένα νέο συγκρότημα. Για την ακρίβεια το “Hasta El Final!” είναι το έκτος τους άλμπουμ σε μια καριέρα που ξεκινά πίσω στο 2007. Σαν σχήμα έχουν κάνει πολλές περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική.
Μουσικά κινούμενοι, σύμφωνα με τις δισκογραφική τους πάντα, παίζουν ένα κράμα από rock, metal, blues, punk. Εγώ από όλα αυτά άκουσα μια αρκετά νερωμένη έκδοση των Motörhead. Να μου πεις «μα και οι Motörhead έπαιζαν λίγο πολύ όλα αυτά». Θα συμφωνήσω, αλλά αυτοί το έκαναν με τσαγανό. Και εξηγούμε.
Ίσως το πιο σοβαρό μου θέμα με το άλμπουμ είναι ότι κατά βάση οι συνθέσεις τραβάνε μια mid-tempo γραμμή που σε συνδυασμό με την απλοϊκότητα τους προσφέρουν ελάχιστη ποικιλία. Μπορείς βασικά να ακούσεις το ένα τρίτο του δίσκου και να πεις ότι τον άκουσες όλον. Τα φωνητικά με γρέζι δεν με πείθουν ενώ η αδύναμη παραγωγή κόβει από τις συνθέσεις όση ελάχιστη ένταση αυτές έχουν.
Ακούγοντας το άλμπουμ τέσσερις – πέντε φορές στα καπάκια, λυπάμαι, αλλά για μένα είναι μια δουλειά από τον βυθό της Β’ Εθνικής. Ίσως ζωντανά το υλικό αυτό να αποκτά κάποιο επιπλέον ενδιαφέρον αλλά σε αυτή του την μορφή απλά πέρασε και δεν ακούμπησε.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
