Μπορεί η άνοιξη να μπήκε για τα καλά, τα λουλούδια να άνθισαν και τα vibes θετικής ενέργειας να μας πλημμύρησαν αλλά απ’ ότι φαίνεται οι doom-άδες ανέπτυξαν αμυντικούς μηχανισμούς και τίποτα πια δεν δείχνει να τους επηρεάζει. Μόνο έτσι εξηγούνται οι τόσες πολλές doom κυκλοφορίες αυτόν τον μήνα. Μέσα σ’ αυτές που ξεχώρισαν είναι το ‘Frail’, ένας δίσκος που μπορεί να κάνει τα βράδια σας ακόμη πιο σκοτεινά. Έρχονται από την Πορτογαλία πράγμα που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο παράξενα, ποτέ δεν κατάλαβα πως μια χώρα με τόσο μεσογειακό κλίμα παράγει τόσο ‘βόρεια’ ακούσματα. Βαθειά επηρεασμένοι από My Dying Bride (πώς να μην επηρεαστείς από τους μάστορες!) μας δίνουν μια δουλεία μεγάλη τόσο σε διάρκεια, όσο και σε ιδέες. Τα κομμάτια ξεπερνούν τα δέκα λεπτά το καθένα και το κάθε ένα μας δίνει δυνατές δόσεις pure θλίψης και δυνατών συναισθημάτων. Τα φωνητικά είναι ως επί το πλείστον καθαρά και επιπλέον έχουμε και μερικές συμμετοχές από την Natalie Koskinen (Shape of Despair) και τον Peter Bjargo (Arcana) που βάζουν την πινελιά τους ενίοτε. Από την πρώτη ακρόαση ξεχώρισα το σχεδόν 18λεπτο ‘Breaking the Waves’ που σε πετάει από την σκοτεινή στη φωτεινή πλευρά με μερικά ακόρντα. Έξυπνες ιδέες στην συσκευασία των 6 κομματιών. Highly recommended.
8/10
Αγγελική Καπίρη
