Αναγνωρίσιμη δύναμη στον χώρο του power/prog εδώ και πολλά χρόνια αποτελούν οι Black Fate. Να μην είχαν και τόσο μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις κυκλοφορίες τους, θέλω να πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο δημοφιλείς. Τι να κάνουμε όμως, έτσι έχουν τα πράγματα. Όλα αυτά βέβαια μπαίνουν στην άκρη όταν ακούς, και απολαμβάνεις, το “Ithaca”.
Τέταρτος πλήρης δίσκος λοιπόν. Έξι όμως χρόνια μετά το “Between Visions & Lies”. Με την σύνθεσή τους σταθερή από το 2009, μοναδική αλλαγή πλέον είναι ο Θέμης Κοπαρανίδης στα πλήκτρα από το 2019. Για όσους δεν έχουν γνώσεις γύρω από το συγκρότημα αξίζει να αναφέρω ότι το βαρύ πυροβολικό του είναι οι Gus Drax (κιθάρες) και Βασίλης Γεωργίου (φωνή). Αυτούς τους δύο τους έχουμε συναντήσει ξανά στους Sunburst.
Το χορταστικό power metal των Black Fate δηλώνει άλλη μια φορά παρόν και έτοιμο. Το “Ithaca” είναι γεμάτο χορταστικές κιθάρες, έξυπνες ενορχηστρώσεις που συχνά φλερτάρουν με το progressive, πιασάρικα refrains με την πανέμορφή φωνή του Βασίλη και φυσικά ένα rhythm section που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Αγάπησα με την πρώτη ακρόαση το φοβερό “Secret Place” αλλά και το εμπορικότατο “Reach For The Stars”. Οπαδοί συγκροτημάτων όπως οι Kamelot θα ανοίξουν σαμπάνιες με το άκουσμα του δεύτερου (και γενικά του album). Εδώ να σταθώ λίγο στην φωνή του Βασίλη. Θεωρώ αδικία να τον συγκρίνουν συνέχεια με τον Khan. Ναι, η φωνή του έχει ομοιότητες αλλά εδώ και χρόνια έχει πλέον το προσωπικό του στυλ το οποίο και λατρεύω.
Αν θα μπορούσα να βρω ένα μελανό σημείο στο “Ithaca” είναι στο ότι θα μπορούσε να ήταν ένα-δυο τραγούδια πιο σύντομο μιας και στα πενήντα δύο του λεπτά αναπόφευκτα κάποια στιγμή κάνει μια μικρή κοιλιά. Μικρό όμως το κακό.
Το “Ithaca” είναι album Α’ Εθνικής και κοιτάει στα μάτια δουλειές από συγκροτήματα επιπέδου Champions League. Σίγουρα μια από τις καλύτερες δουλειές του 2020.
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
