Πάντα γούσταρα να ακούω μπάντες οι οποίες κρατάνε την παράδοση και ειδικότερα όταν η εκάστοτε μπάντα κάνει αυτήν την δικιά της. Έτσι λοιπόν έγινε και με τους Νορβηγούς Black Magic, οι οποίοι έπεσαν στα χέρια μου αυτόν τον μήνα και οι οποίοι ξεχωρίζουν προς το παρών από τον σωρό των κριτικών που έχω να κάνω. Έχω επίσης ξαναπεί ότι πρώτα μου αρέσει να ακούω το ηχητικό υλικό κάθε promo που πέφτει στα χέρια μου και μετά να διαβάζω τα newsletter και bios που συνηθίζουν να συνοδεύουν κάθε μπάντα. Με το που έβαλα λοιπόν το CD να παίξει, το πρώτο πράγμα που κατάλαβα είναι ότι οι τύποι παίζουν κλασσικό παραδοσιακό heavy metal. Heavy metal που θέλει πολλούς τόνους αρχίδια για να τολμήσεις να παίξεις, πόσο μάλλον να ανταπεξέλθεις στην προσπάθεια αυτή με αξιοπρέπεια και χωρίς να υποπέσεις στο ατόπημα της αντιγραφής. Οι Black Magic με το ντεμπούτο τους λοιπόν θέλουν, και προσθέτω, καταφέρνουν να ξαναφέρουν λίγο από την κλασσική μαγεία του Heavy Metal στην ζωή μας. To ντουέτο από την Νορβηγία μοιάζει να έχει βαπτιστεί στους ήχους του N.W.O.B.H.M. και ξεσηκώνει με 5 καινούργια κομμάτια από τα οποία το πρώτο είναι το intro του άλμπουμ και άλλα 4 παλιότερα κομμάτια που έρχονται σαν “filler” να συμπληρώσουν το άλμπουμ από το demo που κυκλοφορήσαν το 2010 με τίτλο “Reap of Evil”. Το μεν πρώτο μέρος του δίσκου, με τα πιο νέα κομμάτια, είναι λίγο πιο καθαρό και πιο στρωτό με υπέροχες μελωδίες και πιο καθαρά φωνητικά ενώ το δεύτερο μέρος ακούγεται κάπως πιο πρωτόγονο με τις επιρροές από την σκηνή του Bergen να είναι εμφανείς. Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να νομίζεις ότι ακούς split άλμπουμ και όχι κανονικό. Στα μείον του άλμπουμ πρέπει να βάλω επίσης το εξώφυλλο το οποίο είναι απλά παιδικό, αλλά αυτό δεν έχει σημασία γιατί όπως έχουμε ξαναπεί το περιεχόμενο αφήνει τις τελικές εντυπώσεις. Επίσης στο κομμάτι “Thunder” έχουν ψιλό-χοντροκλέψει τους Maiden αλλά αυτό μόνο στην εισαγωγή του κομματιού αφού μετά απλά σπέρνει. Τρίτον, η παραγωγή δεν είναι και η καλύτερη όμως η ατμόσφαιρα που βγάζει σε γυρνάει πίσω και μυρίζει 80ίλα και μετά αναρωτιέσαι αν όλο αυτό έγινε επίτηδες ή κατά λάθος. Το άλμπουμ με λίγα λόγια γαμάει και αυτό είναι που έχει σημασία. Δεν θα μπορούσα να περιμένω κάτι διαφορετικό από μια μπάντα που ακόμα και ο ίδιος ο Fenriz εκθειάζει. Αν μάλιστα είχαν κυκλοφορήσει το άλμπουμ μόνο με τα 5 πρώτα κομμάτια τότε θα μιλάγαμε για ένα cult Heavy Metal άλμπουμ εν έτη 2014. Αν γουστάρετε το Heavy Metal να είναι true to the bone, αγνό, παραδοσιακό, άσπιλο και ένα σωρό άλλες λέξεις με α (στερητικό) μπροστά, τότε αυτός ο δίσκος είναι για εσάς. Αν όχι τότε κρίμα για εσάς.. ρίξτε του όμως μια αυτιά, δεν χάνετε και τίποτα. Κρίμα που οι Black Magic έχουν πλέον διαλυθεί…
8.5/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
