Ξεκινώντας ως Hetsheads το 1988 κυκλοφορώντας ένα demo και έναν full – length δίσκο έκαναν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο, παίζοντας old school Death Metal (που ήταν και στην “μόδα” τότε). Το 1994 όμως άλλαξαν και όνομα και προτιμήσεις, βγάζοντας μέχρι και σήμερα μερικά demo και τρεις ολοκληρωμένους δίσκους. Ο ήχος τους Death n Roll με αρκετά στοιχεία Thrash και Σουηδικού μελωδικού Death. Δεν αναγνωρίζεις εύκολα ούτε το είδος, ούτε τις επιρροές, μιας και δεν συναντάμε τέτοιους ήχους συχνά. Παίρνοντας όμως τα πράγματα από την αρχή μου έκαναν καλή εντύπωση με την “απλότητα” της δομής των κομματιών, τα οποία σε βοηθούν να τα ακούσεις, έχοντας ταυτόχρονα και καλές ιδέες κάνουν τα πρώτα δύο κομμάτια ιδανικά. Συστατικό της επιτυχίας τους σίγουρα αποτελούν οι αργοί σχετικά ρυθμοί που επικρατούν στο κύριο μέρος του δίσκου και τα μελωδικά Death riffs που θυμίζουν καλές εποχές πρώιμων In Flames. Κάπου στα μέσα δυστυχώς χάνεται το παιχνίδι κάπως, καθώς στερεύουν οι πρωτότυπες ιδέες, κάνοντας τα τρία τέταρτα που διαρκεί ο δίσκος κάπως πολλά. Καλύτερα για εμένα θα ήταν αν στο μισάωρο “έριχναν” την αυλαία. Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι οι Blackshine έχουν βγάλει έναν αρκετά καλό δίσκο χωρίς δισκογραφική. Για όσους που ακόμα και τώρα δεν έχουν καταλάβει το τι παίζει με τους “ιδιαίτερους” Blackshine και τον τελευταίο δίσκο τους “Soul Confusion”, δεν έχουν τίποτα παραπάνω να κάνουν από το να ακούσουν ένα κομμάτι τους.
7/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
