Το συμφωνικό metal με γυναικείες φωνές είναι ένα είδος το οποίο πιστεύω ότι έχει υπερκορεστεί. Είναι αρκετά δύσκολο να βρεις μια μπάντα η οποία παίζει πρωτότυπα και ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτό το είδος στις μέρες μας. Οι Celestial Ruin, μας έρχονται από τον Καναδά και το “Pandora” EP είναι η συνέχεια του ντεμπούτου τους του 2012 “The Awakening”. Είχαν μια μεγάλη παύση στην παρουσία τους, αλλά αυτό είχε να κάνει με προβλήματα υγεία που αντιμετώπισε η τραγουδίστρια Larissa Dawn.
Αν κάποιος παρατηρήσει το εξώφυλλο και το γενικό στήσιμο της μπάντας, θα νομίζει ότι έχει να κάνει με άλλη μια, όχι symphonic metal μπάντα, αλλά Gothic μπάντα. Το gothic όμως δεν έχει καμία παρουσία το “Pandora” και οι Celestial Ruin προσπαθούν να παντρέψουν το hard rock με τον συμφωνικό ήχο του metal. Τα καταφέρνουν; Άλλες φορές ναι και άλλες φορές όχι. Αυτό που σίγουρα έχω να πω είναι ότι το EP, είναι αρκετά άνισο. Τα “Murder of Crows” και “Sense of Exile” σε πιάνουν από το λαιμό και προσφέρουν αρκετές συγκινήσεις με τις ωραίες μελωδίες τους και με την μοναδική και τραχιά χροιά της Dawn. Ειδικά στο δεύτερο κομμάτι οι Celestial Ruin δείχνουν τη δύναμή τους με μια πολύ όμορφη μελωδία – αν και αρκετά Eurovision – και με τις εκπληκτικές κιθαριστικές δυνατότητες του Eriz Cruz.
Από εκεί και πέρα τα “No Quarter” και “Nevermore” με αφήνουν κάπως αδιάφορο, αφού είναι κομμάτια τα οποία μπορεί να έχουν κάποιες καλές ιδέες, ειδικά στα ρεφρεν που φαίνεται να είναι η κορύφωση των ιδεών των Celestial Ruin. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι είναι κάπως πιο ατμοσφαιρικά, σχεδόν μπαλαντοειδή κομμάτια και η μπάντα να τα καταφέρνει καλύτερα στις δυνατές στιγμές.
Το “Firestorm” που κλείνει το EP, είναι ίσως η καλύτερη προσπάθεια της μπάντας αλλά και το κομμάτι που είναι πιο κοντά στο symphonic power metal, αφού οι επιρροές από Kamelot, Delain είναι αρκετά εμφανείς. Το κομμάτι είναι αρκετά γρήγορο και κλιμακώνεται σε ένα αρκετά ωραίο ρεφρέν.
Γενικά η μπάντα δείχνει να τα καταφέρνει καλύτερα στις πιο δυνατές στιγμές και όταν πλησιάζει περισσότερο το συμφωνικό στοιχείο της παρά στι ατμοσφαιρικές και rock στιγμές της. Η μοναδική και ωραία φωνή της Larissa Dawn δένει και δίνει μια διαφορετική χροιά από τις υπόλοιπες μπάντες του είδους. Η παραγωγή είναι ευδιάκριτη και καθαρή όπως αρμόζει στο είδος της μπάντας. Η αλήθεια είναι ότι με το “Pandora” EP, οι Celestial Ruin δείχνουν ότι έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι πολύ καλό στο μέλλον. Δεν έχω ακούσει την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, αλλά με το EP αυτό, σίγουρα θα ικανοποιήσουν τους οπαδούς του είδους.
7/10
[email protected]
Δημήτρης Σταύρος
