Οι Windfaerer είναι ένα συγκρότημα που είχε δείξει μεγάλες δυνατότητες αλλά κατά τη γνώμη μου δεν κατάφερε ποτέ να τις φτάσει, όντας εγκλωβισμένο πολλές φορές στη συνθετική του ανεπάρκεια ή μετριότητα ανά καιρούς. Έχουν φτιάξει ένα όνομα στο black/folk, χωρίς όμως να είναι καλύτεροι από άλλα συγκροτήματα του είδους, ειδικά σε συνθετικό επίπεδο.
Και επειδή μιλάμε για συγκρότημα που έχει δείξει πολλές δυνατότητες, όταν μιλάω για ανεπάρκεια στο συνθετικό επίπεδο δε μιλάω για συνθέσεις κάτω από τη βάση αλλά για ανισότητα. Συνυπάρχουν κάποιες πολύ όμορφες στιγμές παρέα με fillers, μέσα στον ίδιο δίσκο, και αυτό είναι κάτι που δεν έχουν καταφέρει να διορθώσουν μέχρι τώρα.
Και όχι μόνο δεν το διορθώνουν και στο καινούργιο τους album αλλά το γεγονός κιόλας πως η νέα τους δουλειά διαρκεί 63 λεπτά, κάτι που το καθιστά το μεγαλύτερο στην καριέρα τους μέχρι τώρα, αμβλύνει και αναδεικνύει ακόμα περισσότερο αυτές τις αδυναμίες. Πολλοί τους επικρίνουν τονίζοντας ότι ευθύνονται οι κιθάρες που είναι αρκετά χαμηλά αλλά εγώ επισημαίνω πολλές φορές πως το συναίσθημα φαίνεται όσο κι αν το κρύψεις. Απλά στην περίπτωσή τους δεν υπάρχει αρκετό συναίσθημα στις συνθέσεις, κάτι που βγαίνει στο συνθετικό πακέτο.
Και μιας και στεκόμαστε στο συνθετικό κομμάτι, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως παρά τα σχεδόν 15 χρόνια ύπαρξής τους, ακόμα δεν έχουν καταφέρει να τιθασεύσουν το μέτρο. Όταν οι ποικιλία στις ενορχηστρώσεις και τα riffs χρησιμοποιείται σωστά, είτε στο κυρίως μέρος, είτε στη δημιουργία κλιμάκωσης έντασης, το αποτέλεσμα είναι υπέροχο και αναδεικνύει τις δυνατότητες που προαναφέραμε. Όταν όμως δεν χρησιμοποιείται σωστά, λειτουργεί εις βάρους τους και εις βάρος των συνθέσεων, είτε αυτό μεταφράζεται ως κακή χρήση στο διαμοιρασμό της ενορχήστρωσης των οργάνων είτε ως υπερπληθυσμό των οργάνων, κάτι που και στις δύο περιπτώσεις προκαλεί δυσφορία στην ακρόαση.
Είμαι σίγουρος πως αν είχαν καταφέρει να τιθασεύσουν και να διορθώσουν αυτό το κομμάτι τους, τώρα θα μιλάγαμε για ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα της γενιάς τους. Μέχρι τώρα στην καριέρα τους όμως έχουν περιορίσει μόνοι τους τον εαυτό τους και έχουν εμποδιστεί μόνοι τους να πάνε ψηλότερα από εκεί που αξίζουν. Ο νέος τους δίσκος δείχνει και αυτός ακριβώς το ίδιο πράγμα. Το τι θα γίνει στο μέλλον όμως δεν έχω ιδέα.
5,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
