Οι Unreqvited με έδρα τον Καναδά είναι ένα ακόμη από τα πολλά one-man bands που ξεμυτίζουν πλέον. Πολλοί το κατατάσσουν στο χώρο του black metal, κάτι που το θεωρώ μέγα λάθος. Οι Unreqvited ποτέ δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνουν ένα καθαρό black metal συγκρότημα. Ίσως τα σπαρακτικά ουρλιαχτά που ακούγονται ως διάσπαρτα φωνητικά να είναι το πραγματικό ίχνος του DSBM αλλά τίποτα περισσότερο.
Αυτό το project πήρε σάρκα και οστά το 2016 από το μοναδικό μέλος, 鬼 ή κατά κόσμον William Melsness. Μουσικά βρίσκεται σταθερά στο χώρο του post-metal, με το ambient shoegaze να χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος των συνθέσεών του. Στην πορεία αυτή των πέντε ετών οι Unreqvited έχουν προσφέρει το ντεμπούτο του 2016 “Disquiet”, το 2018 τα “Stars Wept To The Sea” και “Mosaic I: L’ Amour Et L’ Ardeur” και το 2020 τα “Mosaic II: La Déteste Et La Détresse” με τις απλές μελαγχολικές μελωδίες και το ορχηστρικό “Empathica”.
Και έτσι βρισκόμαστε στην έκτη ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο “Beautiful Ghosts” όπου ο Καναδός 鬼 (το ιδεόγραμμα του οποίου σημαίνει φάντασμα στα ιαπωνικά) προσφέρει progressive κιθάρες, γαλήνιες ατμόσφαιρες από synths, ωραίες ενορχηστρώσεις και γρήγορα drums αποφασίζοντας να εξερευνήσει την αγάπη και το πάθος. Αν και δεν με ενθουσιάζει ιδιαίτερα αυτό, συνεχίζω.
Σε 42 λεπτά, το “Beautiful Ghosts” μοιάζει με ένα συναρπαστικό ονειρικό ταξίδι αν και είναι αρκετά μπερδεμένο, με τη διάθεση να αλλάζει συνεχώς και να διαμορφώνονται νέα δεδομένα μεταξύ των κομματιών. Η μελωδία και η ατμόσφαιρα κυριαρχεί και κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά υπάρχουν στιγμές που ο ρυθμός γίνεται γρήγορος και κυρίως τα ακραία φωνητικά (κραυγές απελπισίας δηλαδή) να δημιουργούν ένα black metal συναίσθημα.
Με εξαίρεση το ομότιτλο κομμάτι “Beautiful Ghosts” το οποίο ξεχώρισα μακράν από τα υπόλοιπα, ο δίσκος είναι αναμφίβολα μια δυνατή, καλογραμμένη δουλειά αλλά στερείται πραγματικά ξεχωριστών στιγμών. Το συνιστώ κυρίως για τους λάτρεις αυτού του είδους.
5,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
