Το post metal είναι ένα είδος που γενικώς αφήνει άπλετο χώρο στον καλλιτέχνη για την ελευθερία της έκφρασής του. Αυτό σημαίνει, πως είναι αρκετά δύσκολο να γνωρίζεις εξαρχής το τι θα ακούσεις, εκτός από το γεγονός ότι η ποιότητα στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι στα ύψη. Οι Constellatia είναι ένα trio καλλιτεχνών που παίζουν post/progressive με πολλές αναφορές και επισκέψεις σε black metal μονοπάτια, ένας συνδυασμός αν μη τι άλλο, αρκετά ενδιαφέρον.
Με το “Magisterial Romance” το συγκρότημα κάνει μία υπαρξιακή βουτιά στην ανθρώπινη φύση επιδιώκοντας μέσα από τους στίχους του να προσφέρει ένα βάθος αφήγησης και σε συνδυασμό με την black ατμόσφαιρα των κομματιών, να περικλείσει το φάσμα των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Τα τέσσερα κομμάτια που αποτελούν την συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι σαν ένας δημιουργικός καμβάς που επιτρέπει στο συγκρότημα να προσφέρει στον ακροατή ένα άκουσμα τόσο δυνατό κι όμορφο, όσο παράλληλα και ευάλωτο και καταστροφικό.
Ξεκινώντας με το “Palace” που είναι και το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ, καταλαβαίνουμε από το πρώτο άκουσμα πως η ατμόσφαιρα παίζει μεγάλο ρόλο σε όλο το εγχείρημα του συγκροτήματος. Μέχρι να μπουν τα φωνητικά, που είναι συνδυασμός καθαρών και black τα οποία σε πιάνουν και λίγο «αδιάβαστο» με την επιθετικότητα τους, κάνουν μία αντίθεση με τις πιο εκλεπτυσμένες μελωδίες που υπάρχουν στο υπόβαθρο. Στην συνέχεια το “In Vituperation” ξεκινάει με κάποιες πολύ λεπτές αλλά και τόσο ανεπτυγμένες μελωδίες που έχουν ως σκοπό να κάνουν το ακροατή, όσο περνάει ο χρόνος, να νιώσει ένα πόνο ψυχολογικό, που εντείνεται ακόμη περισσότερο με τα φωνητικά που εδώ έχουν μια πιο background υπόσταση.
Το “Adorn” ξεκινάει προσδίδοντας μία ηρεμία που γίνεται ακόμη πιο όμορφη όταν και μπαίνουν τα γυναικεία φωνητικά που ισορροπούν τα άμεσα black, μην αφήνοντας τον ακροατή να φύγει από τις σκέψεις του και την ψυχική του γαλήνη. Για κλείσιμο τους δίσκου ή καλύτερα για την ολοκλήρωση αυτού του καλλιτεχνικού καμβά από τους Constellatia, βρίσκουμε το “Paean Emerging” όπου εδώ βρίσκουμε την ένταση προς ολοκλήρωση του έργου που θέλει να περάσει στον ακροατή το συγκρότημα, με τις έντονες στιγμές και την αγωνιώδη κατάληξη. Κάτι που επιτυγχάνεται στο έπακρο και με περίσσια ευκολία.
Ο καμβάς του “Magisterial Romance” είναι εντυπωσιακός, όμορφος και δουλεμένος από τρεις επιδέξιους καλλιτέχνες, που καθώς ξετυλίγονται τα πολλά στρώματα του, όλο και περισσότερο ωθούν τον ακροατή να επιδιώξει την ακρόαση του ξανά και ξανά. Σαν σύνολο, είναι ένα δύσκολο άλμπουμ και θα δυσκολέψει αυτόν που δεν έχει εντρυφήσει στο συγκεκριμένο είδος, αλλά σίγουρα θα τον κάνει έστω και την μία φορά που θα το ακούσει, να συλλογιστεί και να ψαχτεί λίγο περισσότερο σχετικά με το συγκρότημα και αυτό που παίζει.
8/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
