Τον Γιώργο Κόλλια τον ξέρουμε όλοι. Εξαιρετικός drummer, ο οποίος είναι από το 2004 πίσω από το drum kit των τεράστιων Nile. Πέρα από αυτό όμως, ο Έλληνας μουσικός ασχολήθηκε και ασχολείται με διάφορα άλλα projects. Ένα από αυτά είναι και οι Contrarian με έδρα τη Νέα Υόρκη, τους οποίους ίδρυσε το 2014 μαζί με τον επίσης “δικό μας” Δημήτρη Τασίκα. Στη σύντομη πορεία τους, κυκλοφορούν την τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά τους και είναι ένα συγκρότημα στο οποίο συμμετέχουν αρκετοί άλλοι μουσικοί, τόσο στο studio όσο και στις live εμφανίσεις.
Progressive death metal είναι το στυλ που χαρακτηρίζει τη μπάντα και στο μυαλό μου φέρνει σε στιγμές τέρατα του συγκεκριμένου είδους, όπως τους Death και Atheist. Ένα album με πολλές εναλλαγές, ωραία κιθαριστική δουλειά σε riffs και solos, δυνατό μπάσο και ουσιαστικό drumming, το οποίο μπορεί να μην κατεδαφίζει κτίρια, αλλά είναι όπως πρέπει για τη μουσική του. Το μόνο που μου άφησε μέτρια εντύπωση ήταν τα φωνητικά, τα οποία αποτυγχάνουν να ανεβάσουν το επίπεδο των συνθέσεων.
Χωρίς να φλυαρεί ακατάπαυστα και να έχει μεγάλη διάρκεια (όπως και τα δύο προηγούμενά τους), κρατάει το ενδιαφέρον για τα σχεδόν σαράντα λεπτά που διαρκεί. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια (όχι ότι έχει και πολλά βέβαια, επτά το σύνολο) θα ήταν τα “The Petition”, το ορχηστρικό “Their Worm Never Dies” και το “Whomsoever Worships The Whiteworm” που κλείνει το album και έχει την μεγαλύτερη διάρκεια.
Εν κατακλείδι, το “Their Worm Never Dies”είναι ένα ωραίο album με πάρα πολύ καλή παραγωγή, το οποίο μου έδωσε μερικές ποιοτικές ακροάσεις, αλλά δε νομίζω ότι θα το θυμάμαι για πολύ καιρό ακόμα. Σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε από νέες κυκλοφορίες, δεν είχε αυτό το οποίο θα με κρατήσει παραπάνω μαζί του. Ωραία προσπάθεια από τον πολυπράγμων και ταλαντούχο Γιώργο και τους υπόλοιπους Contrarian, αλλά μέχρι εκεί.
6/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
