Ο Rob Moratti δεν είναι κάποιος καινούριος στο χώρο. Από τις αρχές των 90s έχει μια σταθερή πορεία, τόσο με τους Moratti όσο και με τους Final Frontier και Saga. Τα τελευταία χρόνια βέβαια επιλέγει να κυκλοφορεί μουσική με το solo project του στο οποίο δεν υπάρχει κάποια σταθερή σύνθεση πίσω από αυτόν. Οι σημαντικότεροι μουσικοί που συμμετέχουν εδώ στις κιθάρες είναι οι Joel Hoekstra (Trans–Siberian Orchestra, Whitesnake, ex-Night Ranger) και Ian Crichton (Saga).
Έτσι κυκλοφόρησε τα albums “Victory” (2011), “Tribute To Journey” (2015) “Transcendent” (2016) και “Renaissance” (2019). Επιστρέφει λοιπόν πολύ σύντομα με το πέμπτο full-length του ή αν προτιμάτε το τέταρτο με δική του μουσική. Πέρα από τα φωνητικά φυσικά, για μία ακόμη φορά έχει αναλάβει την παραγωγή, την μίξη και το mastering.
Στο “Paragon” λοιπόν, που έχει ένα εξώφυλλο βγαλμένο από τα video games Heroes Of Might And Magic, συναντάμε δώδεκα τραγούδια με διάρκεια κάτι παραπάνω από πενήντα λεπτά. Φαίνεται πως τώρα δεν έβαλε κόφτη η AOR Heaven στα δέκα τραγούδια και άποψή μου είναι ότι θα έπρεπε να το κάνει αφού προς το τέλος βαρέθηκα λίγο και περίμενα να τελειώσει.
Και όχι επειδή το album είναι κακό, κάθε άλλο. Μια χαρά ακούγεται και γενικά έχει γίνει καλή δουλειά αλλά δεν βρήκα κάτι εξαιρετικό το οποίο μπορεί να με κρατήσει. Τυπικό AOR είναι χωρίς εκπλήξεις. Οι κιθάρες έχουν μερικές ενδιαφέρουσες μελωδίες και solos και τα refrains είναι σωστά δουλευμένα ώστε να ανεβάζουν τα τραγούδια. Ο Rob επίσης χαρίζει ωραίες ερμηνείες αλλά μέχρι εκεί, δεν πιστεύω ότι κάνει κάτι το τρομερό εκτός από κάποιες κορώνες.
Γενικά μιλάμε για ένα τυπικό AOR album, το οποίο θυμίζει αρκετά τους Journey. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Rob έβγαλε ολόκληρο δίσκο προς τιμήν τους. Έχει πολλές περισσότερες χαλαρές και ατμοσφαιρικές στιγμές παρά πιο σκληρές. Πέρα από το υπέροχο “Stay Away” που είναι και το τελευταίο, δεν βρήκα κάτι άλλο το οποίο να μου τράβηξε πραγματικά την προσοχή.
6/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
