Οι Cor Serpentii είναι οι Benoît J.(μπάσο), Nicolas B.(κιθάρες) και Frédéric G.(φωνητικά). Θα λέγαμε ουσιαστικά πως αποτελούν το νέο αίμα του extreme ήχου, μιας και το “Phenomankind” είναι ο πρώτος full-length δίσκος της μπάντας. Πρόκειται για ένα θεματικό δίσκο, ο οποίος χτίζεται γύρω, τόσο από την επιστήμη, όσο και το φανταστικό-εξωπραγματικό.
Ας δούμε όμως λίγο αναλυτικότερα περί τίνος πρόκειται. Έχουμε 10 στο σύνολο τους κομμάτια με διάρκεια 48 λεπτών. Η αρχή γίνεται με το “Retrieval”, το οποίο πάρα το γεγονός ότι στα παιξίματα του παρουσιάζει έντονα στοιχεία του powerήχου, κατάφερε να κερδίσει το ενδιαφέρον και την συμπάθεια μου με τα απρόσμενα βαριά φωνητικά του. Έχουμελοιπόν ένα ενδιαφέρον ξεκίνημα, το οποίο δυστυχώς δεν φαίνεται να είναι αντίστοιχο όσων πρόκειται να ακολουθήσουν. Το δεύτερο κομμάτι, “A Closer Signal”, ξεκινάει και κάπου εκεί αρχίζω να μπερδεύομαι εντελώς. Τα γρήγορα riffs του, μοιάζουν να είναι εντελώς ασύνδετα με τα κατά βάση πιο μελωδικά φωνητικά,αίσθηση που παραμένει ακόμα και όταν αυτά γίνονται πιο σκοτεινά και brutal. Το ένα κομμάτι μοιάζει να διαδέχεται το άλλο βασανιστικά αργά, μιας και αρχίζουν να φαντάζουν ατελείωτα λόγω της αρκετά μπερδεμένης ενέργειας και διάθεσης τους.Αφού κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια στο να εντοπίσω ένα καλό κομμάτι στο δίσκο αυτό, πέρα του πρώτου, κατέληξα στο “Ubik”, το οποίο είναι και αυτό το οποίο σημαίνει τους τίτλους τέλους.
Συνολικά, το “Phenomankind”είναι χωρίς κανένα λόγο, ένας ιδιαίτερα μπλεγμένος δίσκος. Ενώ φαίνεται ότι οι Cor Serpentii είναι μια τριάδα με φρέσκιες ιδέες τόσο στον στιχουργικό όσο και τον μελωδικό τομέα, η προσπάθεια τους μοιάζει να είναι υπερβολική, τόσο που να οδηγεί σε αρνητικό αποτέλεσμα.Ισως η αρχή και το τέλος να παρουσίασαν ένα ενδιαφέρον, σίγουρα όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Δεν μπορώ να πω πως είναι ένας δίσκος που θα προτιμούσα να ακούσω και σίγουρα να δεν θα ήταν στην λίστα αυτών που θα πρότεινα σε κάποιον που θα με ρωτούσε.
4/10
Τατιάνα Μαρούλη
[email protected]
