Ένα πολύ καλό ντεμπούτο από την Μεγάλη Βρετανία, στον ήχο του Raw/ Epic / Viking Black Metal, μας επιφύλασσαν φέτος οι Crom Dubh. Με σφήνες από Darkthrone, Primordial αλλά και αρκετό παλιομοδίτικο Black Metal, οι Crom Dubh έχουν αρκετά να πουν με το “Heimweh”. Ο A. Haege (τύμπανα) μας απάντησε, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, τα πάντα γύρω από τη νέα αυτή μπάντα.
Από τη στιγμή που είστε μια καινούργια μπάντα και δεν υπάρχουν πολλοί που ξέρουν την ιστορία σας, θα μπορούσες να μας δώσεις ένα σύντομο βιογραφικό της μπάντας;
Οι Crom Dubh δημιουργήθηκαν στο Λονδίνο το 2003 από τον M. Beonetleah (Craven Idol), τον S. O’Fairdehaigh και τον Xavi. Ένα ντέμο πρόβας ηχογραφήθηκε το 2003, ενώ το “Damnation Upon Us” ντέμο ηχογραφήθηκε το 2004. Ο Ro (Grave Miasma, Cruciamentum, Destroyer 666) ήρθε το 2005 για την ηχογράφηση του “Fallen Sons” ντέμο. Ο Xavi και ο Ro έφυγαν εκείνη τη στιγμή για να ασχοληθούν με άλλα projects, ενώ ο A. Haege ήρθε στα τύμπανα. Ηχογραφήσαμε και κυκλοφορήσαμε το 2010 το EP “Deifr” (Ground Zero) σαν τριάδα, λίγο πριν ο S. Vrath (Scythian, Craven Idol) και ο A. Von M (Scythian) έρθουν στους Crom Dubh. Ο A. Von M έπαιξε κάποιες εμφανίσεις μαζί μας πριν φύγει τελικά με φιλικές σχέσεις από την μπάντα. Οι Crom Dubh είναι πλέον οι M. Beonetleah, S. O’Fairdehaigh, A. Haege και ο S. Vrath.
Πρέπει να σου πω συγχαρητήρια για την πρώτη σας δισκογραφική δουλειά, το “Heimweh”, ένας δίσκος που ακούγεται τόσο φρέσκος για τα δεδομένα του black metal. Θα ήθελες να μας δώσεις μερικές πληροφορίες για την σύνθεση και την ηχογράφηση;
Σε ευχαριστώ, είναι μεγάλη φιλοφρόνηση. Αρχίσαμε να γράφουμε το “Heimweh”, ενώ ακόμα ηχογραφούσαμε το “Deifr” το 2008, και ολοκληρώθηκε σε πρόβες και συνεδρίες σύνθεσης μεταξύ εκείνης της εποχής και της άνοιξης του 2013. Πήγαμε στο στούντιο αργότερα εκείνο το καλοκαίρι και μας πήρε ένα Σαββατοκύριακο για να γράψουμε τα τύμπανα , μια ημέρα για τις κιθάρες, και μια-δυο ώρες για το μπάσο και τα φωνητικά. Η μίξη πήρε μια-δυο εβδομάδες, αλλά σε γενικές γραμμές η διαδικασία ήταν αρκετά γρήγορη – θέλαμε να το έχουμε φρέσκο από τη μία πλευρά, αλλά επίσης η χρηματοδότηση έγινε από εμάς. Μετά, πέρασε περίπου ένας χρόνος να ψάξουμε για τη σωστή εταιρεία όταν οι φίλοι μας από τους Grave Miasma μας έφεραν σε επαφή με τον Sven από την Van Records. Ο Sven μίλησε μαζί μας αμέσως και υπογράψαμε. Η Van είναι πολύ υποστηρικτική.
Ποια είναι η αντιμετώπιση του δίσκου από τους fans και τα media;
Πολύ καλή! Η υποστήριξη από τα zines, webzines, και τα blogs που έχουν ακούσει το δίσκο σωστά (σ.σ. Ακούγεται ένας δίσκος και λάθος;;;), υπήρξε εξαιρετικά θετική. Οι οπαδοί είναι απίστευτοι. Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που μίλησαν μαζί μας για το δίσκο, και σίγουρα φαίνεται να έχει αγγίξει κάποια άτομα, σε προσωπικό επίπεδο. Δεν έχει υπάρξει μεγάλη κάλυψη στα mainstream περιοδικά, αλλά μπορεί να μας υποστηρίξουν τελικά. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η μουσική έχει φτάσει στους σωστούς ανθρώπους και στο σωστό ρυθμό.
Θα ξεχώριζες κάποιες διαφορές μεταξύ του “Heimweh” και του “Deifr” EP?
Το “Deifr” είναι ένα EP για τους ποταμούς και τα νερά και ο ήχος αυτού του EP είναι πολύ πιο ‘ξεπλυμένος’ (σ.σ. Ακριβής φράση washed out), στο σύνολό του – υπάρχουν τρεις κιθάρες στο “Deifr”, τα τύμπανα είναι πολύ λεπτότερα και τα φωνητικά είναι πιο εμφανή και ψηλότερα. Το “Heimweh” εμπνέεται μερικώς από τις ίδιες ιδέες για την άνοδο και την πτώση των εθνών και των πολιτισμών, αλλά ο ήχος της κιθάρας είναι πιο μπροστά, το rhythm section είναι πολύ πιο εμφανές και έχουμε δώσει στα φωνητικά περισσότερο ένα δευτερεύοντα ρόλο – σαν ένα κρουστό στοιχείο, παρά μια κυρίαρχη παρουσία- ρόλος ο οποίος πιστεύουμε ότι περισσότερο σωστός για αυτά.
Ακούγοντας το “Heimweh”, καταλαβαίνει κανείς ότι οι Crom Dubh είναι κυρίως μια black metal μπάντα, με επιρροές από Dissection και Darkthrone. Ακούω όμως και μια αρκετά κοντινή συγγένεια με το Viking Metal και την επική πλευρά του black metal. Είναι αυτό αποτέλεσμα διάφορων επιρροών μέσα στην μπάντα;
Ναι, κυρίως black metal – η προφανής επιρροή μας σε αυτό το δίσκο είναι οι παλιοί Darkthrone, Primordial, Weakling, και οι Drudkh, αλλά νομίζω ότι η κάθε Black metal μπάντα έχει και ένα κομμάτι από τους Bathory, αναπόφευκτα. Υπάρχει επίσης και αρκετό black-thrash όσον αφορά μελωδίες και δομές (“Destroyer 666”, “Gospel of the Horns”), καθώς και επιρροή από νεότερες μπάντες όπως οι Altar of Plagues, οι Ash Borer, οι Fauna και οι Falls of Rauros. Εκτός από όλα αυτά, υπάρχουν επίσης και κάποια post-rock στοιχεία. Νομίζω ότι πολλοί Black metal μουσικοί έχουν ακούσει αυτό το είδος της μουσικής για μεγάλο χρονικό διάστημα και αυτό είναι που κάνει αισθητή την παρουσία του με διάφορους τρόπους.
Η μελωδία παίζει αρκετά μεγάλο ρόλο στη μουσική σας. Πιστεύεις ότι το black metal και η μελωδία μπορούν να συνυπάρξουν;
Φυσικά. Γιατί όχι? Νομίζω ότι υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με το τι σημαίνει ‘μελωδία’. Είναι συνώνυμο με την ‘αρμονία’. Οι Archgoat και οι Beherit έχουν ‘μελωδίες’.
Στο ομότιτλο τραγούδι, “Heimweh” και στο “Sailing to Byzantium”, είχα την αίσθηση ότι θέλατε να πλησιάσετε το ωμό black metal περισσότερο. Αν και προτιμάω τη μελωδική πλευρά σας, ήταν αυτά τα δύο κομμάτια μια σύνδεση με το παρελθόν ή είναι κάτι που θα μπορούσαμε να ακούσουμε από εσάς στο μέλλον;
Πολύ καλή παρατήρηση. Είμαι ευτυχισμένος για το ότι αυτές οι επιρροές είναι σαφείς. Η πορεία του άλμπουμ είναι μια αφήγηση από την κούνια έως τον τάφο, και το “Heimweh” είναι μια πολύ συνειδητή επιστροφή στις ρίζες – ένας γέρος επιστρέφει σε μια εξαθλιωμένη κατάσταση πριν από το θάνατο, όπως ο ‘Βασιλιάς Lear’ στην αγγλική λογοτεχνική παράδοση, ή στο ‘Οιδίπους επί Κολωνώ’ (για τους Έλληνες …). Αυτό το τραγούδι είναι μια επιστροφή στα βασικά. Το “Sailing to Byzantium” σχετίζεται με την επίτευξη, πέρα από το θάνατο – να γίνει έκλυτο της ενέργειας και της ύλης για μια ακόμη φορά – και κλίνει περισσότερο προς Desaster και ούτω καθεξής. Μπορεί να υπάρχουν περισσότερα τέτοια κομμάτια στο μέλλον, αλλά δεν κατευθύνουμε συνειδητά το νέο δίσκο (με τίτλο εργασίας “Last Dust”) – αυτό που βγαίνει είναι αυτό που βγαίνει.
Από που αντλείς τις επιρροές σου για να δημιουργήσεις τα απίθανα μουσικά και μελωδικά τοπία, σε τραγούδια όπως το “Sedition” ή το “Kings II”?
Ξοδεύω πολύ χρόνο μελετώντας αρχαία λογοτεχνία και πολιτισμούς, αλλά έχω ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα τοπία. Η μουσική των Crom Dubh είναι για να ακουστεί όπου και να είστε, σε οποιοδήποτε τοπίο. Για πολλούς (ίσως για τους περισσότερους) ανθρώπους, η μουσική αυτή θα προκαλέσει στη φαντασία μέρη που προέρχονται από τη βόρεια Δυτική Ευρώπη, αλλά θα ήθελα να ελπίζω ότι είναι μουσική που οι άνθρωποι μπορούν να ακούσουν οπουδήποτε, η οποία θα εξακολουθεί να επικοινωνεί τις ίδιες ιδέες και συναισθήματα.
Έχετε επίσης πολλές εισαγωγές και instrumental τραγούδια στο άλμπουμ, τρία για να είμαι ακριβής. Μήπως αυτό έχει να κάνει με τη γενική ατμόσφαιρα που θέλετε να βγάλετε προς τα έξω ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτό;
Τείνω να ακούω τα άλμπουμ ως πλήρη άλμπουμ και πιθανώς να ακούσουμε σε πολλά άλμπουμ τέτοια ιντερλούδια. Μέχρι να αρχίσουμε να παίρνουμε κριτικές για το “Heimweh”, δεν είχα σκεφτεί πραγματικά ότι υπήρχαν τόσα πολλά. Νομίζω ότι είναι σημαντικό επειδή δίνουν, σε οποιοδήποτε σημείο, την ευκαιρία στο τραγούδι να αναπνεύσει ή θέτουν το σκηνικό για το τι πρόκειται να ακολουθήσει ή ακόμα χρησιμεύουν για να ομαδοποιηθούν τραγούδια που μοιράζονται τα ίδια θέματα ή τις ίδιες μουσικές ιδέες.
Σίγουρα οι στίχοι πρέπει να είναι κοντά σε μια επική θεματολογία. Μπορείς να μας πεις από πού αντλείς τις επιρροές σας, σχετικά με το περιεχόμενο των στίχων;
Το “Heimweh” (‘Home Coming’) είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία και υπονοείται κατά την κλασική και την Iουδαιο-Xριστιανική παράδοση. Είτε πρόκειται για την αναζήτηση για μια γη της επαγγελίας, την υπόσχεση μιας αιώνιας μεταθανάτιας ζωής, το ταξίδι του Οδυσσέα στην Ιθάκη ή την επιστροφή του Οιδίποδα στην Θήβα. Αυτή η ιδέα είναι κοινή για όλους εκείνους που κληρονόμησαν και διαμόρφωσαν αυτή την παράδοση στην καταγεγραμμένη ιστορία, αλλά είναι παλιά όσο και ο άνθρωπος και πιθανώς μέρος του μηχανισμού επιβίωσής μας ως είδος. Μέρος του ίδιου ενστίκτου που μας έστειλε στα νησιά στον Ειρηνικό στην προϊστορία και που μας οδηγεί τώρα να βρούμε ένα νέο σπίτι στον κόκκινο πλανήτη. Ο εξαναγκασμός μας είναι να κατανοήσουμε την επιστροφή στην πατρίδα από την άποψη του κύριου αφηγητή, όσο παραπλανητική και αν είναι. Αυτό το κίνητρο είναι η αλήθεια των ατόμων, των κοινωνιών και – δεδομένου ότι έχουμε αρχίσει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας σε μια κοσμική κλίμακα – του είδους μας. Το “Heimweh” (‘Homesickness’) αντιμετωπίζει και αγκαλιάζει αυτή την αντιφατική φόρμουλα, σε μια αφήγηση που ακολουθεί την αιώνια επανάληψη της γέννησης, της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.
Πάω στοίχημα ότι η λέξη “Homesick” (Νοσταλγός) που έχετε επιλέξει για τον τίτλο του άλμπουμ έχει να κάνει με το στιχουργικό περιεχόμενο του;
Το “Heimweh” μιλάει για μια αναπόφευκτη νοσταλγία για το σπίτι και της έλλειψης πληρότητας. Το άλμπουμ πήρε το όνομά του από τα δύο βιβλία του Primo Levi για το ολοκαύτωμα, το “If This is a Man” και το “The Truce”. Ο Levi περιγράφει τη συλλογική εμπειρία για τον εαυτό του και για τα άλλα θύματα ως εξής: “Η ξύλινη καλύβα, γεμάτη από μια ανθρωπότητα που υποφέρει, είναι γεμάτη από λέξεις, αναμνήσεις και έναν άλλο πόνο. Οι Γερμανοί αποκαλούν αυτόν τον πόνο “Heimweh”; είναι μια όμορφη λέξη, σημαίνει ‘μεγάλη επιθυμία για το σπίτι μου’. Ξέρουμε από πού ερχόμαστε, οι μνήμες του κόσμου από έξω κατακλύζουν τον ύπνο μας και τις ώρες που είμαστε ξύπνιοι, συνειδητοποιούμε με έκπληξη, ότι δεν έχουμε ξεχάσει, κάθε μνήμη διεγείρεται μπροστά μας με οδυνηρή σαφήνεια.”
Όσον αφορά την παραγωγή, βλέπω ότι προτιμάτε έναν ήχο κοντά στον ‘necro sound’ που πολλές από τις black metal μπάντες χρησιμοποιούν αυτές τις μέρες. Κατά τη γνώμη μου, με ένα πιο καθαρό ήχο θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι ακόμη καλύτερο. Γιατί επιλέξατε να έχετε αυτό το ιδιαίτερο είδος ήχου;
Θα θέλαμε να κάνουμε τις κιθάρες να ακούγονται ‘μεγαλύτερες’ και πληρέστερες για τον επόμενο δίσκο, να προσθέσουμε περισσότερο βάθος στα φωνητικά, αλλά η βρωμιά της παραγωγής είναι αναπόσπαστο στοιχείο. Δεν νομίζω θα είχαμε καθαρότερη παραγωγή από αυτή – θα ακουγόταν ηλεκτρονικό, διορθώνοντας όλα τα λάθη ή με τη χρήση AutoTune. Ο στόχος ήταν το “Heimweh” να ακούγεται σαν ζωντανή εμφάνιση ή μια πρόβα – ισχυρό, ακατέργαστο και ανθρώπινο.
Σχεδιάζετε κάποια περιοδεία ή κάποιες εμφανίσεις για το “Heimweh”?
Σχεδιάζουμε να παίξουμε ένα σωστό release show κάποια στιγμή, ενδεχομένως να to συντονίσουμε με τους φίλους μας τους Scythian, οι οποίοι έχουν μόλις κυκλοφορήσει το δεύτερο τους full length, “Hubris in Excelsis”. Θα χαρούμε να λάβουμε μια πρόσκληση να παίξουμε στο εξωτερικό, αν μπορούμε να το κάνουμε, αλλά δεν σχεδιάζουμε κάτι σαν μια ολοκληρωμένη περιοδεία αυτή τη στιγμή. Προτιμούμε να παίζουμε τα σωστά show, με τις σωστές μπάντες όταν παίζουμε ζωντανά.
Φαίνεται να υπάρχει αναγέννηση του black metal στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση της black metal σκηνής εκεί;
Υπάρχει ένας μεγάλος και αυξανόμενος αριθμός των ενεργών black metal συγκροτημάτων και projects στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα. Από τους Cradle Of Filth/Dimmu Borgir κλώνους, που με εμμονή βάζουν την εικόνα πάνω από το υλικό, one-man ambient projects με πάρα πολλά πλήκτρα (bedroom black metal), ταυπερβολικά-necro-παίρνουν-τον-εαυτό-τους-πολύ-σοβαρά (σ.σ. overly-necro-take-themselves-too-seriously) συγκροτήματα, που όλα καταλήγουν τελικά να ακούγονται τον ίδιο. Υπάρχουν όμως και πράγματα που με ενθουσιάζουν πραγματικά, όπως οι Wodensthrone, οι Terra, οι White Medal και οι Funeral Throne. Φυσικά υπάρχουν και άλλες μεγάλες μπάντες, αλλά ειλικρινά υπάρχουν πάρα πολλά για να ακούσετε αυτή τη στιγμή, το οποίο είναι περίεργο, αφού οι black metal συναυλίες που γίνονται στη χώρα μου, δεν έχουν καλή προσέλευση κοινού. Δεν θα έλεγα ότι είμαστε μέρος μιας συμπαγούς σκηνής του Λονδίνου ή κάποιας άλλης πόλης, καθώς δεν είμαστε σίγουροι ότι κάτι τέτοιο υπάρχει πραγματικά. Αλλά, ελπίζουμε ότι μεγαλώνει.
Οφείλω να σε ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για το χρόνο που αφιέρωσες για να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Για άλλη μια φορά συγχαρητήρια για τη φρεσκάδα και τις υπέροχες μελωδίες του “Heimweh”. Σας εύχομαι ότι καλύτερο και αν θέλεις να προσθέσεις κάτι για τους αναγνώστες μας, κάνε το εδώ.
Ευχαριστώ και εσένα αλλά και τους αναγνώστες σας. Με λίγη τύχη ίσως να τα πούμε και από κοντά.
Δημήτρης Σταύρος
http://cromdubhvan.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/cromdubhmetal
http://www.cromdubh.co.uk/
http://myspace.com/cromdubhmetal
Μέλη Μπάντας:
A. Haege – Τύμπανα
S. Vrath – Κιθάρες
S. O’Fairdehaigh – Μπάσο / Φωνητικά
M. Beonetleah – Κιθάρες / Φωνητικά
2010 – Deifr EP
2015 – Heimweh
