Οι The Acacia Strain, πέρασαν μια πολύ δημιουργική χρονιά, κυκλοφορώντας δυο albums με απόσταση εφτά μηνών. Ο μπασίστας της μπάντας Griffin Landa μας μίλησε για τη σύνθεση των album και την εμπειρία των είκοσι χρόνων μουσικής.
Γεια σου Griffin! Πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του “Slow Decay”, είναι ένα φανταστικό album, με εξέπληξε από την αρχή. Πώς είναι μέχρι τώρα η ανταπόκριση στο δίσκο; Πιστεύετε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να το κυκλοφορήσετε εν μέσω όλων όσων συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες;
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για το album. Η ανταπόκριση στο δίσκο ήταν καταπληκτική, είμαστε όλοι πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό. Από τη μια μεριά είναι η καλύτερη στιγμή να κυκλοφορήσεις ένα δίσκο, και από την άλλη η χειρότερη. Είναι καλή στιγμή, γιατί ο κόσμος ψάχνει για πράγματα που τους χαροποιούν, επομένως, δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε καλλιτέχνες που τους αρέσουν, σε συγκροτήματα, σε συγγραφείς κ.λπ. Και είναι επίσης μια πολύ κακή στιγμή, κυρίως επειδή τα συγκροτήματα δεν μπορούν να κάνουν περιοδείες και να προωθήσουν τους δίσκους τους. Είμαστε τυχεροί γιατί εφαρμόσαμε ένα αρκετά εκτεταμένο σχέδιο για την κυκλοφορία, πολύ πριν από την πανδημία, και βοήθησε πραγματικά αυτόν τον δίσκο να ακουστεί από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.
Ήταν μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση να κυκλοφορήσετε λίγο-λίγο το “Slow Decay” μέσω EΡs. Ποια τραγούδια είναι τα αγαπημένα σου;
Μου αρέσει όλος ο δίσκος. Γράφουμε κυρίως για μας, οπότε ο στόχος μας είναι να μπορούμε να ακούμε όλο το δίσκο από την αρχή έως το τέλος, σε επανάληψη. Αλλά εάν έπρεπε να διαλέξω τα αγαπημένα μου, θα έλεγα τα “Seeing God”, “Solace and Serenity” και “Birds of Paradise, Birds of Prey”. Αυτά τα τρία δείχνουν τις διαφορετικές επιρροές και τα στυλ της μουσικής που έχουμε.
Φαίνεται ότι αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να είναι το τέλειο soundtrack για το 2020, ήταν προμελετημένη η ιδέα του δίσκου ή τη βρήκατε κατά τη διάρκεια της σύνθεσης;
Πάντα σκεφτόμαστε το vibe / θέμα του δίσκου πριν το γράψουμε. Νομίζω ότι μας βοηθά να μπαίνουμε στο κλίμα και ενισχύει τη δημιουργικότητα μας. Θέλαμε να είναι ένας κλασικός The Acacia Strain δίσκος και νομίζω ότι τα καταφέραμε. Θέλαμε να εξερευνήσουμε διαφορετικούς ήχους, τους οποίους οι θαυμαστές μας φαίνεται να υποδέχτηκαν πολύ θερμά.
Το προηγούμενο album σας “It Comes In Waves” κυκλοφόρησε στα τέλη Δεκεμβρίου 2019 και το “Slow Decay” κυκλοφόρησε στα τέλη Ιουλίου του 2020, είχατε όλο το υλικό έτοιμο ή καταφέρατε να ξαναγράψετε τόσο γρήγορα;
Είχαμε γράψει το “It Comes In Waves” περίπου ένα χρόνο πριν κυκλοφορήσει και δουλέψαμε πολύ αργά για να είμαι ειλικρινής. Βρισκόμασταν ακόμα στο στάδιο της μίξης αυτού του δίσκου όταν ξεκινήσαμε την ηχογράφηση του “Slow Decay”. Είχαμε τερματίσει, όταν ξεκινήσαμε το “Slow Decay” , αλλά κλειστήκαμε στο studio μου στην Αϊόβα και αναγκαστήκαμε να δημιουργήσουμε. Μερικά από τα τραγούδια του “Slow Decay” γράφτηκαν ενώ ήμασταν σε περιοδεία, αλλά η πλειοψηφία αυτού του δίσκου γράφτηκε στο studio.
Μιλώντας για προηγούμενα album, ο πέμπτος δίσκος σας “Wormwood” κυκλοφόρησε πριν από δέκα χρόνια, θυμάστε πράγματα από τότε; Πώς νιώθετε για αυτό το δίσκο δέκα χρόνια μετά;
Δεν ήμουν στο συγκρότημα όταν κυκλοφόρησε το “Wormwood”, αλλά λατρεύω το δίσκο. Παίζουμε ακόμα μερικά τραγούδια από αυτό το δίσκο σε κάθε περιοδεία. Ελπίζαμε να κάνουμε μια επετειακή περιοδεία για το “Wormwood”, και πιθανότατα θα το κάνουμε, αλλά μπορεί να είναι η επέτειος των 11 χρόνων, πριν μπορέσουμε να το κάνουμε.
Για ποιον δίσκο είσαι πιο περήφανος και γιατί;
Το “Gravebloom” ήταν ο πρώτος δίσκος που συνέβαλα πραγματικά στη σύνθεση, έτσι έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ωστόσο, νομίζω ότι είμαι μεταξύ του “Comes In Waves” και του “Slow Decay” . Θέλαμε να φτιάξουμε δύο εντελώς διαφορετικούς δίσκους και να τους φτιάξουμε για εμάς.
Η μπάντα κλείνει είκοσι χρόνια το 2021, πώς νιώθεις για αυτό;
Είναι εκπληκτικό για μια μπάντα του στυλ μας να έχει μια καριέρα είκοσι χρόνων. Σίγουρα δεν είναι εύκολο και υπήρξαν φορές που όλοι θέλαμε να σταματήσουμε. Οι δύο τελευταίοι δίσκοι, μας έδωσαν μια νέα ζωή και δεν βλέπω να σταματάμε σύντομα.
Πώς ήταν τα πράγματα όταν ξεκίνησε το συγκρότημα; Πιστεύετε ότι η σκηνή αναβιώνει ή αποσυντίθεται;
Είμαι στους The Acacia Strain για περίπου πέντε χρόνια τώρα, αλλά η παλιά μου μπάντα Too Pure to Die, είχε κάνει περιοδείες με τους The Acacia Strain, κατά τη διάρκεια του The Dead Walk Tour, όποτε ήμασταν φίλοι με τα παιδιά ακόμα και πριν μπω στο συγκρότημα. Νομίζω ότι η σκηνή παραμένει ίδια για να είμαι ειλικρινής. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, αλλά υπάρχουν ακόμα νέες μπάντες που δίνουν νέα πνοή στη σκηνή. Νομίζω ότι η heavy σκηνή θα μεγαλώσει ξανά, μετά το τέλος της πανδημίας.
Παραμείνατε πιστοί στο στυλ και τον ήχο σας όλα αυτά τα χρόνια ως συγκρότημα. Υπάρχουν πολλές ταμπέλες για το είδος σας, πώς θα περιγράφατε εσείς τον ήχο σας;
Απλώς λέμε ότι είμαστε μια heavy μπάντα. Οι καλές heavy μπάντες μπορούν να επεκτείνονται σε πολλά δευτερεύοντα είδη, οπότε δεν θα μας έβαζα σε μια κατηγορία.
Έχετε να δώσετε κάποια συμβουλή στα νέα συγκροτήματα της σκηνής;
Γράψτε για τον εαυτό σας πρώτα απ’ όλα. Πρέπει να δουλέψετε σκληρά και να νοιάζεστε για την τέχνη σας. Γράψτε επίσης όσο περισσότερο υλικό μπορείτε. Έχω ένα studio ηχογράφησης στο Des Moines της Αϊόβα τα τελευταία δέκα χρόνια και έχω συνεργαστεί με πολλά μπάντες. Οι μπάντες που γράφουν συνεχώς και ηχογραφούν είναι αυτές που γίνονται μεγάλα ονόματα, και αποκτούν πολλούς θαυμαστές. Υπάρχουν συγκροτήματα που γράφουν πέντε τραγούδια και πιστεύουν ότι θα γίνουν μεγάλα, δεν λειτουργεί πάντα με αυτόν τον τρόπο. Να δουλεύετε πιο σκληρά από όλους τους άλλους!
Ήσασταν απασχολημένοι με την κυκλοφορία των album τους τελευταίους μήνες, σκοπεύετε να κάνετε ένα διάλειμμα από όλα αυτά και να πάτε κατευθείαν σε περιοδείες όταν έρθει η ώρα ή υπάρχουν ιδέες για το επόμενο album που θέλετε να δουλέψετε πρώτα;
Έχουμε ήδη ιδέες για τον επόμενο δίσκο. Σίγουρα θέλουμε να κάνουμε συναυλίες για να παίξουμε το νέο υλικό, αλλά γράφουμε πάντα ταυτόχρονα. Το “Comes In Waves” ηχογραφήθηκε ενώ ήμασταν σε περιοδεία. Γράψαμε τα τύμπανα στο studio μου την ημέρα πριν φύγουμε για την περιοδεία, στη συνέχεια γράψαμε όλες τις κιθάρες και τα μπάσα τις μέρες που δεν παίζαμε.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας στη δημιουργία μουσικής; Ποια μπάντα της σκηνής σέβεστε περισσότερο;
Οι προσωπικές μου αγαπημένες μπάντες είναι οι At The Gates, Death, Mastodon, Blood Has Been Shed και Behemoth για να αναφέρουμε μερικές. Πάντα βρίσκω τον εαυτό μου να ακούει At The Gates, όταν προσπαθώ να γράψω, αν και είναι πολύ διαφορετικοί από εμάς.
Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας στις ερωτήσεις. Μπορείτε να προσθέσετε ό,τι θέλετε για να κλείσετε τη συνέντευξη.
Εκτιμούμε πραγματικά την υποστήριξη και τον χρόνο σας για αυτή τη συνέντευξη. Δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω, παρά να σας παρακινήσω να ακούσετε τον τελευταίο μας δίσκο “Slow Decay”.
Γιάννης Σεβίλογλου
Μετάφραση: Σοφία Βαλεντίνη Καλαιτζίδη
Website
Facebook
Twitter
YouTube
Band Members
Vincent Bennett – Φωνητικά
Kevin Boutot – Τύμπανα
Devin Shidaker – Κιθάρες
Griffin Landa – Μπάσο
Tom “The Hammer” Smith, Jr. – Κιθάρες
Discography
And Life Is Very Long, 2002
3750, 2004
The Dead Walk, 2006
Continent, 2008
Wormwood, 2010
Death Is The Only Mortal, 2012
Coma Witch, 2014
Gravebloom, 2017
It Comes In Waves, 2019
Slow Decay, 2020
