H Charlotte Wessels, πλέον ως solo καλλιτέχνης, κυκλοφορεί το “Tales From Six Feet Under”, μια εκλεκτική συλλογή τραγουδιών, γραμμένα, ερμηνευμένα και σε παραγωγή από την ίδια στο στούντιο της, το Six Feet Under. Η Wessels κυκλοφορούσε ένα τραγούδι κάθε μήνα από την έναρξη της πανδημίας και αυτός ο δίσκος είναι μια συλλογή best of με πολύτιμους λίθους που κυμαίνονται από μελαγχολική alt pop έως rock. Μιλήσαμε μαζί της για το νέο της, πολύ ιδιαίτερο εγχείρημα.
Γεια σου Charlotte, πώς είσαι; Έχουμε καιρό να τα πούμε! Πώς είναι η ζωή;
Είμαι καλά! Σίγουρα ήταν ένας χρόνος γεμάτος αναταραχές για όλους μας. Τα πράγματα πάνε καλά, χαίρομαι που κυκλοφόρησε το άλμπουμ και χαίρομαι που μπορώ να κάνω σχέδια.
Έχεις ένα ολοκαίνουργιο solo άλμπουμ με τίτλο “Tales From Six Feet Under”. Πώς είναι η αντίδραση του Τύπου και των θαυμαστών μέχρι τώρα;
Ήταν πολύ καλή μέχρι τώρα. Καλύτερη από ότι περίμενα! Περίμενα πολύ περισσότερα σχόλια του στυλ “Α αυτό δεν είναι metal”. Είμαι πολύ χαρούμενη που όλοι δέχθηκαν το άλμπουμ για αυτό που είναι.
Τώρα που μπορείς να ακούσεις το τελικό προϊόν μετά από τόσες ακροάσεις, υποθέτω, θα υπήρχε κάτι που ίσως να άλλαζες;
Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά, σίγουρα θα είχα κάνει κάποια πράγματα αλλιώς, ειδικά αν δεν υπήρχε η πανδημία. Αλλά όλη η αρχική ιδέα ήταν να γράψω μουσική με έναν πιο αυθόρμητο τρόπο. Οπότε χαίρομαι που δεν έγινε κάτι διαφορετικά, γιατί αν είχε γίνει θα ήταν ακόμα ένα κλασσικό άλμπουμ. Είναι ένα best of από κομμάτια του Patreon που κυκλοφορούσαν κάθε μήνα, ηχογραφημένα και γραμμένα εδώ, στο υπόγειό μου. Σκεφτόμουν πως θα ήταν κάποια κομμάτια αν οι κιθάρες ή τα τύμπανα δεν ήταν προγραμματισμένα, αλλά μου αρέσουν όπως βγήκαν.
Το “Tales From Six Feet Under” είναι το πρώτο σου solo άλμπουμ. Πότε σου ήρθε η ιδέα να ξεκινήσεις να το συνθέτεις;
Πάντα το έκανα. Απλά το έκανα στο πλαίσιο των Delain, μαζί με τα άλλα μέλη. Πιστεύω ότι μέσα στα χρόνια έγραφα υλικό και τα τελευταία χρόνια έβλεπα ότι συσσωρεύονταν κομμάτια, τα οποία δεν θα έμπαιναν σε ένα άλμπουμ των Delain. Είτε επειδή ήταν πολύ διαφορετικά, είτε επειδή ήταν άλλο στυλ και κάποια στιγμή είχα απογοητευτεί που θα κομμάτια αυτά θα κατέληγαν σε έναν σκληρό δίσκο όπου δεν θα τα ακούσει κανείς. Πρώτα σκεφτόμουν τρόπους που θα μπορούσα να τα κυκλοφορήσω. Στην αρχή σκέφτηκα να μαζέψω τα καλύτερα και να κυκλοφορήσω ένα solo άλμπουμ, αλλά δεν ήθελα να το κάνω, γιατί δεν θα έβρισκα ποτέ τον χρόνο μαζί με τους Delain. Ήθελα επίσης να είμαι πιο ευέλικτη στο να τα γράφω. Σκεφτόμουν να έκανα ένα side project, αλλά το 2015 με τους Phantasma ένιωθα σαν να τους κράταγα όλου πίσω. Ήμουν πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα, αλλά υπήρχαν σκέψεις για περιοδεία και εγώ ήμουν πάντα πολύ απασχολημένη. Έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι μόνη μου που θα μπορώ να κάνω εγώ το πρόγραμμα και τα σχέδια μου. Ακολουθούσα κόσμο στο Patreon εδώ και πολύ καιρό και μου φαίνονταν μια υπέροχη πλατφόρμα. Σου επιτρέπει να κάνεις ότι θες και μου ταίριαξε πολύ. Αυτό που ήθελα ήταν να ολοκληρώσω τα τραγούδια μου. Το «κακό» που έκανα ήταν ότι ξεκίναγα πολλά κομμάτια, αλλά δεν τα τελείωνα ποτέ. Έτσι ήθελα να δώσω κάτι σαν διορία στον εαυτό μου και είπα να κάνω ένα τραγούδι τον μήνα.
Ήταν το Patreon μια πλατφόρμα που σε βοήθησε τελικά να μείνεις συνδεδεμένη με τους φίλους και τους θαυμαστές σου;
Δεν ήταν μόνο τρόπος να μείνω συνδεδεμένη με το κοινό, ήταν αυτό που χρηματοδότησε το άλμπουμ. Σίγουρα βοήθησε και στην επαφή, καθώς δεν γινόντουσαν συναυλίες, ήταν όμως και κάτι που με βοήθησε να συνεχίσω, καθώς τον τελευταίο χρόνο είχα κάποια προσωπικά θέματα, μετά χτύπησε η πανδημία και μετά διαλύθηκε η μπάντα μου… Δεν ήταν εύκολος ο χρόνος. Αν δεν είχα ήδη το Patreon και αν δεν είχα θετικά δημιουργικά πράγματα να κάνω, θα έπεφτα σε μια μαύρη τρύπα. Βοήθησε πραγματικά σε πολλά πράγματα. Ήταν ο λόγος που κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή το άλμπουμ και όχι μόνο σε ψηφιακή.
Σε κάποιον που δεν έχει ακούσει το υλικό μέχρι τώρα, πώς θα το περιέγραφες με δικά σου λόγια;
Επειδή κάνω ένα κομμάτι κάθε μήνα, δεν υπάρχει ένα μόνο είδος μουσικής. Κάθε μήνα σκεφτόμουν ποιο θα ήταν το επόμενό μου τραγούδι. Έτσι υπάρχουν pop κομμάτια, υπάρχουν rock κομμάτια, υπάρχουν και λίγα κομμάτια που τείνουν προς το metal. Νομίζω θα το περιέγραφα ως alternative rock, ή progressive pop όπως λένε κάποιοι. Υπάρχουν κάποια σκοτεινά στοιχεία μέσα στο άλμπουμ, στους στίχους, στις συγχορδίες. Κατι που για εμένα ακόμα λείπει από το άλμπουμ είναι το metal. Είναι σημαντικό όμως ο κόσμος να σκεφτεί ότι όταν ξεκίνησα το Patreon ήμουν ακόμα στους Delain, και έτσι το Patreon ήταν ένα μέρος για να κυκλοφορήσω όλα τα κομμάτια που δεν θα ήταν σε ένα άλμπουμ των Delain.
Αλήθεια, τι σε έκανε να το ονομάσεις “Tales From Six Feet Under”; Ήταν μόνο επειδή έχει ηχογραφηθεί στο υπόγειό σου;
Αναφέρεται όντως στο μέρος που ηχογραφήθηκε. Είμαι τώρα που μιλάμε στο Six Feet Under Studio, και ονομάζεται έτσι γιατί είναι το υπόγειο του σπιτιού μου. Είναι περίπου 6 πόδια σε βάθος, οπότε το όνομα είναι κάπως κυριολεκτικό, είναι όμως και πολύ goth, καθώς είναι το ίδιο βάθος με έναν τάφο. Έτσι μου άρεσε πολύ, τόσο ως όνομα για το στούντιο, όσο και ως όνομα του άλμπουμ. Αν είχα ένα άλμπουμ με κάποια πλοκή, τότε θα του έδινα ένα όνομα ανάλογο της πλοκής, τώρα όμως που τα κομμάτια δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο, ήθελα κάτι πιο γενικό. Θυμήθηκα επίσης κάτι βιβλιαράκια που είχα παλιά με διάφορες ιστορίες, και τίτλος ξεκίναγε με το “Tales From…”. Θεώρησα ωραία ιδέα να συνδυάσω το όνομα του studio με αυτή την όμορφη ανάμνηση.
Είναι επίσης συναρπαστικό ότι έχεις ερμηνεύσει και προγραμματίσει τα πάντα στο άλμπουμ. Αυτή ήταν η αρχική σου ιδέα ή απλώς συνέβη λόγω του Covid-19;
Δουλεύω στα πλαίσια της ομάδας σχεδόν για όλη τη ζωή μου. Σίγουρα ένα τμήμα του εαυτού μου ήθελε να μάθει το τι θα γίνονταν αν επιχειρούσα να τα κάνω όλα μόνη μου. Σκεφτόμουν ότι θα έφερνα πιο πολύ κόσμο να μπλεχτεί και να βοηθήσει, αλλά με την πανδημία, ήταν πιο βολικό να το κάνω μόνη μου. Επίσης κατάλαβα ότι μου άρεσε πολύ να το κάνω μόνη μου, και έμαθα πολλά για τη σύνθεση, την ηχογράφηση, τον προγραμματισμό. Και έμαθα πολλά κυρίως για την παραγωγή και την πιο τεχνική μεριά των πραγμάτων. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που το άλμπουμ έγινε όπως έγινε. Κάποιοι είχαν σχέση με τον κορονοϊό, αλλά κάποιοι ήταν γιατί απλά μου άρεσε αυτή η διαδικασία και έμαθα πολλά.
Πώς και δεν κάλεσες, ας πούμε, κάποιον άλλο να παίξει στο άλμπουμ; Φυσικά, υπάρχει η Alissa White-Gluz. Πώς έγινε η συνεργασία με την Alissa παρεμπιπτόντως και τι σε έκανε να επιλέξεις τη συγκεκριμένη τραγουδίστρια;
Έχει και αυτή Patreon, και η εταιρεία σε κάποια φάση μας ζήτησε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε ένα talk-show που έκαναν. Με την Alissa έχουμε συνεργαστεί ξανά, είμαστε σε επαφή, είμαστε φίλες. Και συζητάγαμε για το πόσο τέλειο ήταν που μας κάλεσαν και τις δύο, και το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί. Θέλαμε να συνεργαστούμε σε κάτι για να δείξουμε στον κόσμο πόσο ωραίο και αυθόρμητο είναι να δημιουργείς κάτι. Είχαμε 2-3 βδομάδες, είπαμε να κάνουμε ένα κομμάτι και το κάναμε! Είμαι πολύ χαρούμενη με το πώς κατέληξε. Ήταν πολύ ωραίο να συνεργαζόμαστε στο κομμάτι, στη σύνθεση, το να στέλνουμε τις ηχογραφήσεις η μια στην άλλη. Η Alissa έκανε και ένα υπέροχο βίντεο για αυτό και χαίρομαι πολύ που το βάλαμε στο άλμπουμ.
Στο άλμπουμ έχεις συμπεριλάβει επίσης μια διασκευή από την ταινία “The Lost Boys” συν ένα τραγούδι στη μητρική σου γλώσσα. Πες μας μερικά πράγματα γι’ αυτά, δηλαδή τα “Cry Little Sister” και “Afkicken”.
Έβλεπα το “The Lost Boys” για πρώτη φορά και μόλις άκουσα το “Cry Little Sister”, το λάτρεψα. Ήθελα πολύ να κάνω μια διασκευή του με έναν δημιουργικό τρόπο. Μόλις άρχισα να δουλεύω πάνω σε αυτό μου φάνηκε ότι κόλλαγε πολύ και έτσι το έκανα. Όσο αφορά το “Afkicken”… Όταν ξεκινάω να γράφω συνήθως ξεκινάω με αρμονίες, ή με μια λυρική μελωδία, ένα όργανο, ή στίχους. Αυτή τη φορά σκέφτηκα στα ολλανδικά. Στους Delain, όταν είχα τέτοιες ιδέες, σκεφτόμουν ότι ήταν ωραία ιδέα, αλλά δεν μπορεί να γίνει καθώς είναι στα ολλανδικά. Σκεφτόμουν να το μεταφράσω στα αγγλικά για να δω πως είναι, αλλά πλέον είχα το Patreon και μπορούσα να πειραματιστώ. Το μεγαλύτερο μέρος της πορείας μου στην πλατφόρμα, είναι το να πειραματίζομαι και χαίρομαι πάρα πολύ που με υποστηρίζει ο κόσμος. Μπορώ να κάνω ότι θέλω και να το μοιράζομαι με τον κόσμο. Δοκίμασα τα ολλανδικά και το κομμάτι μου άρεσε πολύ.
Ξέρω ότι επίσης ζωγραφίζεις πολύ και ήταν κάτι που το γνωρίζουν πολύ οι φίλοι σου στο Patreon. Εσύ έκανες το εξώφυλλο του άλμπουμ;
Όχι δεν έκανα εγώ το εξώφυλλο του άλμπουμ, είναι ο Martin ένας φανταστικός καλλιτέχνης. Για εμένα οι ζωγραφική είναι πιο πολύ ένα χόμπι, το οποίο αγαπάω πολύ. Για αυτό θέλω να το κρατήσω και ως χόμπι. Εννοώ ναι σίγουρα είναι φανταστικό να κάνεις το χόμπι σου τη δουλειά σου, αλλά μετά μπορεί να μην έχεις κάποιο άλλο χόμπι. Μου αρέσει πολύ η τέχνη και το να εξερευνώ τη δουλειά άλλων ανθρώπων και δεν θέλω να περιορίζομαι μόνο στα δικά μου έργα όσον αφορά τον οπτικό τομέα. Το κάνω ήδη στον μουσικό, ας μην το κάνω και αλλού χαχα. Μου αρέσει να συνεργάζομαι με ζωγράφους και illustrators, και ο Martin νομίζω ταίριαξε τέλεια.
Έχουμε συνεργαστεί και τις δύο φορές που η προηγούμενη μπάντα σου, οι Delain, επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Τι αναμνήσεις έχεις από τις συναυλίες σας εδώ; Θα ήθελες να επιστρέψεις εδώ ως solo καλλιτέχνης μόλις όλες οι συναυλίες επιτραπούν κανονικά;
Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τις συναυλίες, και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις γενικά από την Ελλάδα. Είναι μια χώρα που έχω επισκεφτεί αρκετές φορές σε διακοπές. Είναι ένα μέρος που το αγαπάω και ήταν πολύ ωραίο όταν κάναμε την περιοδεία και περάσαμε από εκεί. Θυμάμαι τη συναυλία με τους Sabaton, όπου έπρεπε να ηχογραφήσω φωνητικά πριν από το live. Επίσης κάτι άλλο που θυμάμαι είναι ότι όλοι φάγαμε μαζί σε ένα πολύ μακρύ τραπέζι κάπου παραθαλάσσια και ήταν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Ελπίζω σε κάποια φάση να βγω σε περιοδεία με αυτά τα κομμάτια και να τα παίξω live, αλλά θα χρειαστεί κάποια προετοιμασία. Πρέπει να σκεφτώ πως θα τα κάνω όλα σε ένα live setting. Όλοι όσοι είναι έτοιμοι έχουν ήδη κλείσει τις εμφανίσεις τους. Μου είπαν ότι αν θέλω να κανονίσω κάτι τώρα, θα έβγαινα το δρόμο κοντά στα τέλη του 2022. Τα καλά νένα είναι ότι σκοπεύω να βγω σε περιοδεία ξανά, τα κακά νέα όμως είναι ότι θα πάρει κάποιο καιρό. Έτσι όμως θα μπορέσω να το κάνω κάτι το ιδιαίτερο.
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ των Phantasma. Θα υπήρχε περίπτωση να συνεργαστείς ξανά με τους Oliver Philipps και Georg Neuhauser για ένα επόμενο άλμπουμ;
Το σκεφτόμουν και με ρώτησαν και αρκετοί όταν διαλύθηκαν οι Delain. Από τη μια θέλω πολύ να κάνω κάτι μαζί τους, από την άλλη κάνω κάτι δικό μου τώρα. Θέλω να συγκεντρωθώ σε αυτό, οπότε…
Ώρα για μια τελική και πραγματικά σοβαρή ερώτηση. Θεωρείς τις γάτες τα ανώτερα όντα;
ΝΑΙ! Αλλά νομίζω αυτό πρέπει να πω, γιατί η γάτα μου είναι ακριβώς από πίσω μου τώρα. (γέλια)
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη αγαπητή. Στείλε ένα μήνυμα στους θαυμαστές σου εδώ.
Εγώ ευχαριστώ για τη συνέντευξη! Μείνετε όλοι ασφαλείς και ελπίζω να σας δω σύντομα!
Συνέντευξη: Νίκος Σιγλίδης
Απομαγνητοφώνηση: Θανάσης Γκότοβος
Facebook
Instagram
Patreon
Twitter
Spotify
YouTube
Discography
Tales From Six Feet Under, 2021
