Πιστοί στο ραντεβού τους κάθε… δέκα χρόνια οι Dawn Of Winter επέστρεψαν με το πολύ καλό “Pray For Doom”. Ελαφρώς ετεροχρονισμένα λοιπόν μίλησα με τον Denis Schediwy (τύμπανα) για την νέα αυτή δουλειά του σχήματος.
Για σου Denis και συγχαρητήρια για την νέα σας δουλειά. Θεωρώ πως η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ευρώ είναι η εξής: γιατί έχουμε έναν νέο δίσκο από τους Dawn Of Winter κάθε δέκα χρόνια;
Για σου Μιχάλη! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, για εμάς είναι πάντα πολύ θετικό το αίσθημα του να λαμβάνουμε θετικές γνώμες για την δουλειά μας από πραγματικούς οπαδούς. Ξέρεις κάτι λοιπόν; Αυτή πρέπει να είναι η πιο συχνή ερώτηση που μας κάνουν. Γιατί κάνουμε δέκα χρόνια για να βγάλουμε δίσκο. Θα θέλαμε πραγματικά να είχαμε πιο τακτικές κυκλοφορίες. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι δεν κρύβεται κάποιο σκοτεινό σχέδιο πίσω από αυτό. Υπάρχουν κάποιοι καλοί λόγοι πίσω από όλο αυτό το θέμα. Πρώτα από όλα δεν πιέζουμε χρονικά καταστάσεις. Συνθέτουμε και προβάρουμε υλικό μόνο όταν εμείς θέλουμε όμως πραγματικά δεν είναι προγραμματισμένο να αργούμε τόσο πολύ. Μετά όπως καταλαβαίνεις όλοι μας έχουμε αρκετές υποχρεώσεις, επαγγελματικές και οικογενειακές. Σκέψου ότι είμαστε αναμεμιγμένοι και σε άλλα συγκροτήματα όπως οι Sacred Steel και οι My Darkest Hate για παράδειγμα. Ο χρόνος μας λοιπόν είναι περιορισμένος. Αν όλα πάνε καλά προβάρουμε κάθε δεκαπέντε μέρες. Αν τώρα σε όλα αυτά βάλεις πως πρέπει να είμαστε σε φόρμα και για κάποιες ζωντανές εμφανίσεις τότε δεν υπάρχει χρόνος για νέο υλικό. Εδώ που τα λέμε αυτό με την δεκαετία δεν είναι και ακριβέστατο. Για παράδειγμα πριν την κυκλοφορία του “Valley Of Tears” είχαμε ηχογραφήσει το “Doomcult Performance” αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ λόγο κακού ήχου. Επίσης έχουμε ηχογραφήσει τρία-τέσσερα κομμάτια για δίσκους διασκευών. Τέλος είχαμε βγάλει και το “Skull Of The Sorcerer” EP πίσω στο 2012. Αν το δεις λοιπόν πιο σφαιρικά κάνουμε αρκετά πράγματα. Τώρα δεν χρειάζεται καν να αναφέρω και της κακοτυχίες που συχνά μας βγάζουν εκτός προγράμματος.
Τι μπορείς να μας πεις για τις ηχογραφήσεις του “Pray For Doom”;
Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν το “Pray For Doom” να κυκλοφορήσει πίσω στο 2016. Είχαμε γράψει όλα τα κομμάτια αρχές του 2016 και κάναμε εντατικές πρόβες για να αρχίσουμε τις ηχογραφήσεις. Ξεκινήσαμε με τα τύμπανα όπου τα ολοκλήρωσα τον Ιούνιο του 2016. Θεωρητικά όλα τα υπόλοιπα θα άρχιζαν αμέσως μετά. Όμως άλλα project προέκυψαν και ακόμα και προβλήματα υγείας. Όλα αυτά καθυστέρησαν τις ηχογραφήσεις πάρα πολύ. Οι υπόλοιποι μπήκαν στα Massive Sound Studios στο Affalterbach σχεδόν δύο χρόνια αργότερα. Μετά είχαμε την μίξη και πιστεύαμε ότι θα είχαμε το τελικό αποτέλεσμα σύντομα. Εκεί όμως προέκυψε ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα. Διαπιστώσαμε ότι ο ήχος που είχαμε στα χέρια μας δεν ήταν αυτός που θέλαμε: τα κομμάτια δεν είχαν καθόλου δυναμική, δεν μπορούσαν καθόλου να αναπνεύσουν και αυτό δεν μπορεί να δουλέψει στο doom metal. Αυτό είναι κάτι που δεν διορθώνεται έτσι απλά. Για να μην μακρηγορώ όμως, αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι καταλήξαμε ότι το υλικό έτσι δεν θα κυκλοφορούσε ποτέ. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε ένα άλλο στούντιο. Ευτυχώς ο Gerrit θυμόταν τον Thorsten Baus από την Φρανκφούρτη που είχε κάνει το τελευταίο Angel Of Damnation άλμπουμ. Συμφώνησε να δουλέψει μαζί μας και πίστεψε με φίλε μου, ο τύπος ήξερε ακριβώς τι θέλαμε! Έκανε μια φοβερή δουλειά και τώρα μπορώ να πω ότι είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα. Είναι ένας φοβερός τύπος για να δουλέψεις μαζί του.
Πρέπει να σε ρωτήσω, πάντα με το μυαλό στα διαστήματα αδράνειας σας, πόσο πρόσφατα είναι τα κομμάτια του “Pray For Doom”; Χρησιμοποιήσατε ιδέες που είχατε από παλιά στο συρτάρι;
Όλα τα κομμάτια γράφτηκαν μετά την κυκλοφορία του “Skull Of The Sorcerer” το 2012. Οπότε και ναι και όχι: τα κομμάτια γράφτηκαν από το μηδέν, απλά όντως δεν μπορείς και να τα πεις χθεσινά. Αρκετά όμως σημεία πρέπει να ξέρεις πως αλλάχτηκαν κατά την διάρκεια της ηχογράφησης με ενθουσιασμό. Φαντάσου πως και εγώ δεν είχα ακούσει όλες τις μελωδικές γραμμές του Gerrit ή όλα τα solos του Jorg πριν μπούμε στο στούντιο.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κρατηθεί το όραμα του σχήματος ζωντανό όταν μένετε στο σκοτάδι για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Λοιπόν, είναι πολύ εύκολο! Το όραμά μας είναι ένα και είναι κοινό: γράφουμε doom μουσική για εμάς πάνω από όλα και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε μέχρι κάποιος από εμάς να πεθάνει ή να είναι πολύ γέρος για να παίξει μουσική. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι εδώ και δεκαετίες και ας μην βλεπόμαστε τόσο συχνά. Τα πάμε πολύ καλά μεταξύ μας και είμαστε πολύ χαλαροί όταν θέτουμε τους στόχους του συγκροτήματος. δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε την φιλία μας λόγο τους στρες. Πραγματικά απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε.
Ποιος γράφει τι στους Dawn Of Winter; Είναι το σχήμα μια ομαδική μπάντα;
Τα πρώτα χρόνια τα πάντα τα έκανε ο Gerrit. Όταν μπήκε στο σχήμα ο Jorg άρχισε σιγά σιγά να παίρνει την θέση του κεντρικού συνθέτη. Εγώ άρχισα να γράφω μουσική όταν δουλεύαμε πάνω στο “Peaceful Dead”. Για τον νέο δίσκο οι δύο μας γράψαμε ολόκληρα κομμάτια αλλά και ιδέες διάσπαρτες που παρουσιάσαμε στους άλλους, ότι άρεσε σε όλους προχώρησε. Ο Gerrit αφοσιώθηκε στις μελωδίες και στους στίχους. Για εμάς ένα κομμάτι δεν είναι έτοιμο αν δεν έχουμε αυτό το doom χαμόγελο στο πρόσωπο μας.
Μιλώντας για στίχους, τι θέματα εμπνέουν τον Gerrit να συνθέτει;
Ο Gerrit ξέρεις έχει κάποιες πολύ βαθιές και ψαγμένες σκέψεις όσον αφορά την ζωή, οι στίχοι του λοιπόν συνήθως έχουν να κάνουν με την αποσύνθεση και το αναπόφευκτο τέλος της ζωής. Ο θάνατος , η μοναξιά, η απόγνωση αλλά και φυσικά κλασσικές ιστορίες τρόμου ή ποιήματα είναι πάντα στο μυαλό του.
Αν έπρεπε να περιγράψεις την μουσική σας σε έναν metalhead που δεν σας έχει ακούσει ποτέ τι θα έλεγες ότι παίζετε;
Θα περιέγραφα την μουσική μας σαν παθιασμένη, συμπαγή, πολυεπίπεδη μέσα στους περιορισμούς της. Λίγο δύσκολη να την καταλάβεις από την αρχή όμως μετά κάπως κολλητική. Η μουσική μας είναι πραγματικά, με συναίσθημα χωρίς θαμπάδα ή ίχνος ματαιοδοξίας και πάνω από όλα αυτά με έναν τραγουδιστή με πολύ μοναδική φωνή!
Το doom ποτέ δεν ήταν ένα από τα πολύ δημοφιλή παρακλάδια του metal. Παρόλα αυτά έχει κάποιους από τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς. Που το εξηγείς αυτό;
Το doom ξεκίνησε σαν ένα παρακλάδι της μουσικής μας για συγκεκριμένους ακροατές. Κατά την άποψη μας το doom είναι η ψυχή του metal. Ειδικά πίσω στα 80s ήταν δύσκολο να ανακαλύψεις νέα σχήματα και αυτό γινόταν από στόμα σε στόμα. Τα παρακλάδια έχουν πάντα πιο ισχυρούς δεσμούς από ότι τα πιο δημοφιλή, mainstream ακούσματα. Πλέον υπάρχουν πολλά παρακλάδια και στο doom και αρκετές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα σχήματα όμως πιστεύω ότι οι οπαδοί του doom παραμένουν ενωμένοι με την συναισθηματική πλευρά της μουσικής αυτής. Αυτό είναι κάτι που μπορείς να το νοιώσεις π.χ. σε φεστιβάλ όπως το Hammer Of Doom στο Wurburg – είναι σαν μια συνάντηση φίλων και συγγενών.
Μουσική και internet. Ζούμε στην εποχή της “σύνδεσης”. Πόσο θετικό ή αρνητικό είναι αυτό για τους μουσικούς;
Σαν σχήμα υπάρχουμε εδώ και 29 χρόνια, έχουμε ζήσει λοιπόν και την αναλογική και την ψηφιακή εποχή. Προσωπικά προτιμώ την ψηφιακή μιας και προσφέρει τόσες πολλές δυνατότητες. Για παράδειγμα στα 90s δεν ξέραμε τι γινόταν γύρω μας. Έβγαζες ένα νέο άλμπουμ και κανείς δεν το μάθαινε. Τώρα είναι πολύ εύκολο να ξέρουν όλοι το τι κάνεις, πότε βγάζεις νέο δίσκο ή έχεις μια συναυλία. Λαμβάνουμε μηνύματα, ακούμε τις γνώμες των ανθρώπων. Σε παγκόσμιο επίπεδο. Εδώ που τα λέμε πλέον ο κόσμος μπορεί να μας βρει στο facebook και να ξαφνιαστεί ότι υπάρχουμε ακόμα σαν συγκρότημα (γέλια).
Θα πρέπει να περιμένουμε πάλι δέκα χρόνια για να έχουμε νέο δίσκο σας (πες όχι σε παρακαλώ!!!);
ΟΧΙ! Ή για να το θέσω καλύτερα, όχι δεν είναι στα πλάνα μας να κάνουμε πάλι δέκα χρόνια. Όπως είπα και πιο πριν θέλουμε να κάνουμε την διαδικασία πιο σύντομη. Ξέρεις πλέον ήμαστε ηλικιακά ανάμεσα στα 47 και τα 50. Δεν λέει να φτάσουμε τα 60 για να βγάλουμε νέο δίσκο και στα 70 για τον αμέσως επόμενο δίσκο (γέλια). Συζητάμε συχνά ότι πλέον ο χρόνος είναι αμείλικτος και περνά τόσο γρήγορα. Θέλουμε ο επόμενος μας δίσκος να έχει βγει το αργότερο μέσα σε πέντε χρόνια. Για αυτό δεν θα αναλώσουμε χρόνο με το να βγάλουμε για παράδειγμα κάποιο EP ανάμεσα. Θα αφιερώσουμε όλη την ενέργεια μας στα κομμάτια του επόμενου δίσκου. Ξέρεις το doom δεν είναι βιαστικό αλλά προσωπικά δεν θέλω να περιμένω ξανά δέκα χρόνια.
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Κλείσε αυτή την συνέντευξη με ένα μήνυμα στους φίλους σας στην Ελλάδα!
Θέλω να σε ευχαριστήσω που ήρθες σε επαφή μαζί μας. Σε όλους μας τους φίλους στην Ελλάδα: σας αγαπάμε και το εννοούμε! Ξέρουμε πως έχουμε φανατικούς οπαδούς και φίλους εκεί (για σου Θανάση!) και η εμφάνιση μας στο Up The Hammers το 2012 ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες μου σε αυτή την ζωή. Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη όλα αυτά τα χρόνια και την υπομονή σας. Ελπίζουμε να μπορούμε να σας δίνουμε πάντα κάτι πίσω!
Μιχάλης Νταλάκος
https://www.facebook.com/Dawn-Of-Winter-221810797934891/
https://myspace.com/dawnofwinter
Band Members
Gerrit P. Mutz: Φωνητικά
Joachim “Bolle” Schmalzried: Μπάσο
Jörg M. Knittel: Κιθάρες
Dennis Schediwy: Τύμπανα
Discography
In The Valley Of Tears, 1998
The Peaceful Dead, 2008
Pray For Doom, 2018
