Πολλοί σκληροί για να πεθάνουν οι Dawn Of Winter. Τόσο απλά. Όταν υπάρχεις σαν σχήμα από το 1991, όταν πρακτικά δεν έχεις κάποια αλλαγή στα μέλη σου (εκτός από τον drummer στα πρώτα χρόνια), όταν βγάζεις δίσκο πρακτικά κάθε δέκα χρόνια (1998, 2008 και φέτος!) και καταφέρνεις να κυκλοφορήσεις τέτοια δισκάρα δύσκολα μπορεί κάποιος να σε περιγράψει αλλιώς!
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή (περίπου). Τελευταία φορά που ακούσαμε νέο υλικό από τους Dawn Of Winter ήταν πίσω στο 2012 με το “The Skull Of The Sorcerer” EP. Δεν ξέρω ποιος είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο το σχήμα δεν είναι και πολύ δραστήριο, μιας και ο πιο πολυάσχολος απ’ όλα τα μέλη πρέπει να είναι ο Gerrit Mutz που ναι μεν είναι αναμεμιγμένος σε αρκετά σχήματα (Sacred Steel / Angel Of Damnation κλπ) αλλά και αυτά δεν τα λες υπερδραστήρια. Όπως και να έχει το πράγμα ίσως αυτό να λειτουργεί και καθαρτικά για το συγκρότημα και αυτό να “ομιλεί” όταν έχει κάτι πραγματικά να πει.
Το “Pray For Doom” είναι ένας… παραδοσιακός doom δίσκος. Χωρίς φρου-φρου και αρώματα, χωρίς υπερβολές, πλήκτρα, χορωδίες κλπ. Πάρτε σαν σημείο αναφοράς τους St. Vitus και βγάλτε άκρη. Τα κομμάτια είναι μεγάλα σχετικά σε διάρκεια (σχεδόν όλα άνω τον δέκα λεπτών) και μπορεί να θεωρηθούν μονολιθικά όμως σε καμία περίπτωση δεν κουράζουν τον ακροατή. Αυτό για εμένα είναι το σύνηθες πρόβλημα των doom συγκροτημάτων. Το ότι δεν παίζω παπάδες δεν σημαίνει ότι πρέπει να χτυπάω πέντε νότες κάθε εφτά λεπτά. Το “Pray For Doom” έχει αρκετές εναλλαγές και κάθε κομμάτι έχει κάτι ενδιαφέρον να προσφέρει.
Τα μέγιστα συνεισφέρει ο Mutz ο οποίος βρίσκεται σε κολασμένη φόρμα φέτος όπως φαίνεται. Η ερμηνεία του είναι εξαιρετική και πραγματικά ζωγραφίζει με την ιδιαίτερη φωνή του. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια κύριοι. Τσεκάρετε άσματα όπως τα “A Dream Within A Dream” και “The Thirteenth Of November” και ελάτε να τα ξαναπούμε. Πανέμορφη κυκλοφορία που προσωπικά για μένα είναι από τις καλύτερες doom κυκλοφορίες για το 2018!
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
