Οι Saffire κατάγονται από το Gothenburg της μεταλομάνας Σουηδίας και αρέσκονται στο να παίζουν hard & heavy. Αν τώρα είστε λάτρεις σχημάτων τύπου Dio, Triumph, Gotthard, Shakra, FM, Jeff Scott Soto και θέλετε να ταυτιστείτε με τον τραγουδιστή του σχήματος, Tobias Jansson, να σας φέρνει στο μυαλό τον δικό μας Apollo Papathanasio και σε σημεία τον Jorn Lande και τον Jeff Scott Soto, τότε αυτή η κυκλοφορία είναι πραγματικά για εσάς. Δεν πρόκειται να απογοητευτείτε. Να είστε σίγουροι γι αυτό που σας λέω.
Το “Taming The Hurricane” αποτελεί την τέταρτη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος και έρχεται να διαδεχθεί το προ τετραετίας “Where The Monsters Dwell”. Για εμένα το “Taming…” αποτελούσε την πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος που έχω έρθει σε επαφή, αν και οι Σουηδοί είχαν κάνει «πέρασμα» από τις σελίδες του περιοδικού όταν σχεδόν προ δεκαετίας κυκλοφορούσαν το πολύ καλό ντεμπούτο τους “From Ashes To Fire”. Ακούγοντας λοιπόν και τον προκάτοχο του “Taming…” ώστε να με βοηθήσει να έχω μια πιο σφαιρική άποψη, μπορώ να πω ότι κινείται στα ίδια μονοπάτια με το “Where…”. Όσοι λοιπόν έχετε ακούσει το προηγούμενο και σας άρεσε, το ίδιο πρόκειται να συμβεί και εδώ.
Προσωπικά ωστόσο, εμένα αυτό που με «ψιλο-δίχασε» ήταν τα πλήκτρα του Dino Zuzic (Citadellion), τα οποία άλλοτε μπορείς να πεις ότι είναι αυτά που απαιτεί η εκάστοτε σύνθεση και άλλες φορές ότι δεν μου «κολλάνε» καθόλου. Θα μπορούσε αντί για Hammond σε σημεία να κρατήσει σταθερά «πλάτες» αλλά αυτό μάλλον υπόκειται στην δική μου άποψη για το τι θα ήθελα. Είναι απόλυτα σεβαστό όμως το πώς το έχει στο μυαλό του ο δημιουργός. Από κει και πέρα, ο Tobias Jansson που αναφέραμε παραπάνω έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά στον τομέα της ερμηνείας, να τα λέμε αυτά, ενώ οι κιθαριστικές μελωδίες του Victor Olsson (Citadellion, Gathering Of Kings) διαθέτουν πολλά «sing alongs» μέσα, κάτι το ιδιαίτερα θετικό για την όλη περίπτωση.
Θα σας προέτρεπα να ακούσετε οπωσδήποτε τα “Taming The Hurricane”, “Fortune Favors The Bold”, “Wendigo” καθώς και το καλύτερο κομμάτι του δίσκου κατ’ εμέ, το “Roses (Electrify)”. Το μόνο κακό είναι ότι αυτά βρίσκονται μετά το δεύτερο μισό του δίσκου. Αν δεν τους γνωρίζετε, καλό θα ήταν να τους ψάξετε. Οι Σουηδοί είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό, ευχάριστο μουσικό διάλλειμα μέσα στην βουή της ημέρας.
7/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
