Κάποτε το να εντοπίσεις καλή εγχώρια rock μπάντα, ήταν υπερβολικά δύσκολο. Τα τελευταία χρόνια, η συστηματική αύξηση με χαροποιεί πάρα πολύ. Μέσα στο αύξων ποσοστό σίγουρα ανήκουν και οι Danger Angel. Πριν καν τελειώσω το γράψιμο για το review του νέου “Revolutia” album, ήξερα πως μία συνέντευξη μαζί τους θα ήταν απαραίτητη. Έτσι και έγινε. Παρά το μεγάλο φόρτο εργασίας και των δύο, συνάντησα στα Εξάρχεια το drummer Tony V. και το νέο frontman της μπάντας Μ.Τ. για μία ευχάριστη κουβέντα γύρω από θέματα ποικίλης ύλης. Τόσο για το υπέροχο νέο album, όσο και για άλλα σοβαρότερα.
Γεια σας παιδιά! Πώς είστε; Tony/Μ.Τ:
Καλησπέρα Χάρη! Μια χαρά!
Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για το απίστευτο νέο album σας, “Revolutia”.
Tony: Σε ευχαριστούμε πάρα, πάρα πολύ.
Ti feedback έχετε δεχτεί μέχρι στιγμής από όσους το έχουν ακούσει;
Μ.Τ.: Τα πρώτα δείγματα είναι πολύ θετικά προς το παρόν, τουλάχιστον από Ελλάδα. Ευελπιστούμε να ακούσουμε ακόμα περισσότερα και από το εξωτερικό.
Tony: Όντως είναι πάρα πολύ θετικά και είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι με αυτό.
Εσείς πώς νιώθετε ακούγοντάς το; Θα αλλάζατε κάτι ως προς τη δομή του, ή θεωρείτε πως το αποτέλεσμα είναι άψογο;
Tony: Αυτή είναι μία ερώτηση που, επί της ουσίας, είναι παγίδα. Όπως ξέρεις, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος 100% με κάτι. Θέλω να πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο album είμαστε πάρα, πάρα πολύ ευχαριστημένοι ακούγοντάς το. Εκ των υστέρων, δε νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα αλλάζαμε κάτι. Μπορεί αν κάνεις την ίδια ερώτηση μετά από 1 μήνα, να σου πούμε διάφορα. Αλλά δε νομίζω ότι θα αλλάζαμε κάτι.
Μ.Τ.: Ακριβώς αυτό που είπε και ο Αντώνης. Σαν μορφή τουλάχιστον, τα πράγματα είναι όπως ακριβώς τα θέλουμε. Πάντα μετά από ένα μεγάλο διάστημα για όλες τις μπάντες ισχύει το ίδιο πράγμα. Πάντα θα λες “χμμμ, ίσως να το ‘κανα διαφορετικά”. Αλλά γι’ αυτό το λόγο είναι και η μουσική τόσο μαγική. Εξελίσσεις πράγματα.
Στο ντεμπούτο σας, οφείλω να ομολογήσω πως δεν είχα ακούσει κάτι πρωτότυπο. Το “Revolutia” με βρήκε προ εκπλήξεως με την ηχητική ποικιλία που διαθέτει. Εσείς τί βασικές διαφορές εντοπίζετε ανάμεσα στα 2 albums;
Tony: Το βασικότερο όλων είναι κατ’ αρχάς η αλλαγή του frontman. Γνωρίζουμε καλά ότι η μουσική η οποία ακούμε -η rock και όλα τα παρακλάδια της- περιστρέφεται γύρω από τον τραγουδιστή και τη φωνή του. Επίσης, όλη η μουσική γράφτηκε πάνω στο Μηνά. Στον πρώτο δίσκο ήταν λίγο μπερδεμένα τα πράγματα. Είχε γραφτεί για άλλον, άλλος το είπε και στην πορεία άλλος το ερμήνευσε στα live μας. Επί της ουσίας αυτό είναι το πολύ βασικό. Το ομότιτλο album ήταν ένα καθαρά hard rock album.
To “Revolutia” τολμάει να πάει ακόμα παραπέρα, κάνοντας αναφορές ακόμα και σε power metal, ενώ κάποιες συνθέσεις έχουν προσθήκες από ηλεκρονικά μέρη. Πού οφείλεται αυτή η ξαφνική αλλαγή; Σαν μπάντα πιστεύετε πως σας αρέσουν οι προκλήσεις;
Μ.Τ.: Σε ποιόν δεν αρέσουν; Αν και δεν θα το θεωρούσα πρόκληση. Το θεωρώ καθαρά εξέλιξη. Όσο περνάει ο καιρός ακούμε κι άλλα πράγματα. Όσο μεγαλώνεις ανοίγει όλο και περισσότερο το κεφάλι σου. Δοκιμάζεις, πειραματίζεσαι πράγματα. Κάποια σου βγαίνουν, κάποια άλλα όχι. Οπότε αυτόματα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται κάτι πάρα πολύ καλό, ενώ άλλες φορές όχι. Είναι καθαρά θέμα πειραματισμού.
Tony: Σίγουρα όποιος ακούει μουσική, την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Πού ακριβώς όμως υπάρχει το power metal; (γέλια)
(Γέλια) Είναι σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι προς το τέλος που έχει γρήγορες ταχύτητες, κυρίως στα drums. Δε θυμάμαι τίτλο αυτή τη στιγμή.
M.T.: Νομίζω ότι εννοεί το “Not An Angel”.
Tony: Αλήθεια; Το “Not An Angel”; Ενδιαφέρον, γιατί δεν είχαμε κάτι τέτοιο στο μυαλό μας.
Μ.Τ.: Ναι, η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά ξεφεύγει τελείως.
Ένα άλλο θέμα που θα ήθελα να συζητήσουμε είναι το στιχουργικό concept του “Revolutia”. To album έχει ουκ ολίγες αναφορές στη σημερινή οικονομική κρίση. Πώς αποφασίσατε να αλλάξετε τόσο πολύ το στυλ των στίχων σας;
Tony: Το βασικότερο στη rock μουσική που ακούμε όλοι μας, είναι ότι πάντοτε ήταν μέσα στα πράγματα που συμβαίνουν. Είμαστε μία ομάδα ανθρώπων η οποία ζει στο σήμερα. ΖΕΙ το σήμερα. Δε μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι σε αυτό που συμβαίνει. Και για να το πω και πιο πεζά, αν θες. Δε μπορώ να τραγουδάω για έρωτες, αγάπες και λουλούδια, τη στιγμή που ο κόσμος πεθαίνει, μένει άνεργος ή και αυτοκτονεί. Απλά δε μπορούσαμε. Θέλαμε να δείξουμε αυτό που συμβαίνει. Αυτό οδήγησε το στιχουργικό κομμάτι του δίσκου και θα έλεγα το γενικότερο concept του δίσκου, το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ σκοτεινό. Σαν σύνολο. Εξώφυλλο, εσώφυλλο, από το artwork και το στιχουργικό μέρος, μέχρι τη μουσική και το παίξιμό του. Είναι αρκετά σκοτεινό γιατί είναι σκοτεινές οι μέρες που ζούμε.
Μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε και ως “πολιτικοποιημένο” album;
Μ.Τ.: Πολιτικοποιημένο, ε; Χμμμ… Ναι. Βασικά όχι τόσο πολύ πολιτικοποιημένο, όσο σαν μία κρίση των πραγμάτων που συμβαίνουν στους καιρούς που ζούμε. Απλά, αυτό έχει αποδείξει η ιστορία στις περισσότερες μπάντες, αν όχι σε όλες. Γράφουν πάντα για αυτό που συμβαίνει στην εποχή την οποία βγαίνει κάθε δίσκος. Στην εποχή λοιπόν που βγήκε το “Revolutia”, αυτό το οποίο επικρατεί, είναι αυτό ακριβώς που αποτυπώνεται πάνω στους στίχους των περισσότερων κομματιών.
Ποιες είναι οι βασικές επιρροές του “Revolutia” ως αφορά τη μουσική;
Μ.Τ.: Περισσότερο είναι τα ακούσματα και η μουσική ωρίμανση του καθενός ξεχωριστά.
Tony: Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λέει ο Μηνάς. Αυτό το οποίο έχει να κάνει πάρα πολύ με το συγκεκριμένο δίσκο, είναι πως όλη η μουσική γράφτηκε τον τελευταίο καιρό. Στους πρώτους δίσκους των συγκροτημάτων συνηθίζω να λέω ότι καννιβαλίζεις το παρελθόν σου. Θέλω να πω ότι στον πρώτο δίσκο υπήρχε κομμάτι 20 χρόνων. Δεν είχε βγει ποτέ και ξαφνικά βγήκε. Στο νέο δίσκο κάνουμε αυτό που πραγματικά αισθανόμαστε, ακούμε και θέλουμε να πάμε ακόμα πιο μπροστά. Έχει δρόμο ακόμα το πράγμα.
Και τώρα μία ερώτηση που αφορά τον M.T.Ποια ήταν τα πρώτα σου συναισθήματα όταν έμαθες πως είσαι ο νέος frontman των Danger Angel;
Μ.Τ.: Είναι ένα συναίσθημα το οποίο δε μπορώ να το περιγράψω με λέξεις. Ήταν μεγάλη χαρά, μεγάλη ψυχική ικανοποίηση. Ένιωσα γενικότερα μία πληρότητα μέσα μου. Σαφώς και δεν περίμενα αυτό το οποίο ζω τώρα. Ήδη το θεωρώ πολύ μεγάλο. Το μόνο που έχω να πω γι’ αυτό, είναι ότι κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα μέσα από αυτή τη μπάντα.
Tony: Αν μου επιτρέπεις να προσθέσω κάτι. Μπορεί να ακουστεί πάρα πολύ κοινότυπο, αλλά όταν ήρθε ο Μηνάς και έγινε ο πέμπτος κρίκος της μπάντας, ήταν αυτό που λέμε “το παζλ ολοκληρώθηκε”. Πολλοί θα το θεωρήσουν κοινότυπο, αλλά για εμάς δεν είναι.
Στις ερμηνείες σου παρατήρησα πως έχεις πάρα πολλές επιρροές, από hard rock μέχρι και heavy. Ποια είναι τα προσωπικά σου ακούσματα; Πιστεύεις πως τα έχεις προσαρμόσει στον ήχο των Danger Angel;
Μ.Τ.: Ακούσματα. Τα πάντα! Αν μπορώ να θεωρηθώ ως μουσικός, οφείλω να ακούω τα πάντα. Να ξέρω γενικά τι γίνεται γύρω μου. Και πάντα ακούω διαφορετικά πράγματα. Τώρα το αν τα προσάρμοσα. Όχι. Τα κομμάτια βγήκαν πάνω μου. Δηλαδή από τη γέννησή τους ήμουν εγώ πάνω τους. Δεν έχει να κάνει η επιρροή κάποιου άλλου ή κάτι τέτοιο. Όλα τα κομμάτια είναι καθαρά Μ.Τ.
Tony: Μουσικά βέβαια τις αδυναμίες μας τις έχουμε όλοι. Το τι αγαπάμε, με τι μεγαλώσαμε. Καταλαβαίνεις.
Έχετε ήδη κυκλοφορήσει ένα videoclip για το πρώτο σας single “When I’m Gone”. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο κομμάτι για single; Θα ακολουθήσουν κι άλλα;
Tony: Αυτό το videoclip το γυρίσαμε σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Γιαλαμά και Τάσου Τσιαμπούλα, οι οποίοι έκαναν ακριβώς αυτό που επιζητούσε η μπάντα και είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Το “When I’m Gone” το επιλέξαμε επειδή αντιπροσωπεύει απόλυτα το μήνυμα που θέλει να βγάλει το “Revolutia”. Φυσικά και θα ακολουθήσουν κι άλλα.
Ας περάσουμε τώρα στο κεφάλαιο “Jeff Scott Soto”. Τί μεσολάβησε από τον καιρό που τον είχατε προσεγγίσει για μία απλή συνεργασία στον πρώτο δίσκο, μέχρι και που καταλήξατε προσωπικοί φίλοι;
Tony: Η ιστορία με το Jeff ξεκινάει πίσω στο 2009, όταν μέσω του manager μας – που είχε μαζί του προσωπικές σχέσεις – του ζητήθηκε να συνεργαστούμε για να κάνουμε ένα κομμάτι. Και το κάναμε. Το πρώτο πολύ μεγάλο δέσιμο με το Jeff έγινε το 2010, όταν κάναμε την παρουσίαση του πρώτου δίσκου, όπου μάλιστα ήταν και η πρώτη εμφάνιση του M.T. σαν μέλος των Danger Angel. Ήταν εκπληκτική εμπειρία για όλους μας. Ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε, με ένα καταπληκτικό party. Τόσο η μπάντα, όσο και ο Jeff, ενθουσιαστήκαμε πάρα πολύ. Και η επικοινωνία μεταξύ μας συνεχίστηκε όλο αυτό το διάστημα. Οπότε όταν ήρθε η ώρα να μπούμε στη διαδικασία της προ-παραγωγής του “Revolutia” , o Jeff προσεγγίστηκε πλέον ως φίλος. Εξάλλου τον ενδιέφερε και το κομμάτι της παραγωγής, κάτι που ο Jeff δεν έχει ξανακάνει. Θέλησε να το κάνει με πάρα πολύ χαρά, κάτι που μας χαροποίησε και μας ιδιαίτερα. Ειδικά όταν άκουσε τα πρώτα δείγματα της προ-παραγωγής.
Τον θεωρείτε και ως “δάσκαλο”;
Μ.Τ.: Τουλάχιστον! Επειδή όλα τα φωνητικά γράφτηκαν υπό την εποπτεία του, καθώς τραγουδούσα μπροστά στο Jeff, ταυτόχρονα μου έδινε και πράγματα. Είναι πολύ μεγάλη εμπειρία. Είναι υπέροχο να δουλεύει με έναν τέτοιο τύπο. Εμένα μου πήρε μόνο 20 λεπτά. Εν τω μεταξύ, στην πρώτη εμπειρία τρέμουν τα γόνατα, τον ακούς προσεκτικά, και δεν ξέρεις τι και πως. Μέσα σε 20 λεπτά αρχίσαμε να καταλαβαινόμαστε, να έχουμε ταύτιση απόψεων, να καταλαβαίνω τι θέλει να μου πει ίσως ακόμα και πριν μιλήσει. Είναι μεγάλη σχολή ο τύπος. Είναι respect. Και για αυτό που είναι, και για όλα αυτά που έκανε όσο ήταν εδώ. Αυτά που είδαμε από το Jeff μπορεί να μην τα βλέπαμε ποτέ. Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουν οι άνθρωποι του εξωτερικού. Και είναι ασύλληπτο το πως δουλεύουν. Γι’ αυτόν, η λέξη “κούραση” είναι άγνωστη. Ήταν μεγάλη εμπειρία για το πως θα δουλεύουμε εμείς.
Tony: Πρέπει να το πω!!! Ο Jeff είναι και τεράστιος γλετζές! Όταν δουλεύαμε, δουλεύαμε. Αλλά όταν γλεντάγαμε, αδελφέ γλεντάγαμε!!!
Πείτε μας λίγα λόγια για την επερχόμενη περιοδεία στο πλευρό του; Ποια είναι τα πρώτα σας συναισθήματα; Έχετε κάποιες φοβίες ή άγχος;
Tony: Φοβία δεν υπάρχει. Σίγουρα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη προσμονή. Είναι η πρώτη μας περιοδεία. Σίγουρα το ότι γίνεται στο πλευρό αυτού του ανθρώπου είναι σημαντικό. Ήταν πάρα πολύ σημαντικό όταν μας το πρότεινε ο ίδιος, κάτι το οποίο αν θες δείχνει, όχι αναγνώριση, γιατί μπορεί να είναι λάθος η λέξη. Δείχνει… χμμμ…
Εμπιστοσύνη ίσως;
Tony: Ακριβώς! Εμπιστοσύνη. Γιατί αυτή η περιοδεία έχει ένα συγκεκριμένο πυρήνα. Η μπάντα του Jeff, η μπάντα του κιθαρίστα του, και εμείς. Το tour είναι αυτό. Συν τις προσθήκες συγκροτημάτων σε οποιαδήποτε πόλη παίζουμε ανά την Ευρώπη. Ελπίζουμε να είναι μία πάρα πολύ μεγάλη εμπειρία. Φοβία, όπως είπα, δεν υπάρχει. Αλλά σίγουρα υπάρχει τεράστια προσμονή.
Μ.Τ.: Κυριολεκτικά, δεν περνάνε οι μέρες για να φύγουμε. Με τίποτα όμως. Είναι τόσο λίγες, και όμως τόσο πολλές. Προετοιμαζόμαστε εντατικά. Το άγχος φυσικό είναι να υπάρχει, αλλά οι μέρες δεν περνάνε. Το τι θα ζήσουμε εκεί δεν το ξέρει κανένας μας. Το μόνο που έχουμε σαν ευχή, αν θέλεις, είναι να γυρίσουμε σώοι, υγιείς και να έχουμε ζήσει κάτι που σίγουρα θα είναι μοναδικό, παρέα με έναν άνθρωπο ο οποίος μας έχει βάλει στην αγκαλιά του λες και είμαστε πραγματικά αδέρφια.
Το “Revolutia” συνεχίζει τη συνεργασία σας με την Perris Records. Ποιες είναι οι σχέσεις σας με αυτή την εταιρεία;
Tony: Άριστες! Είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι με αυτό που κάνει. Φαντάζομαι και εκείνοι να είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με αυτό που κάνουμε εμείς.
Κάπου πήρε το αυτί μου ότι είστε το πιο επιτυχημένο συγκρότημα αυτού του label μέχρι στιγμής. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Tony: Αυτό δεν το έχω ακούσει. Μηνά, εσύ το έχεις ακούσει αυτό;
M.T.: Όχι, δε νομίζω.
Tony: Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε είμαστε διπλά χαρούμενοι.
Ποια είναι τα σχέδιά σας στο τομέα “live shows”, πέρα από το tour με το Jeff;
Μ.Τ.: Ποια μπάντα δε θέλει να παίζει μεγάλα live; Ζητάμε ό,τι ζητάει κάθε μπάντα. Οποιαδήποτε μπάντα σε όλο τον πλανήτη. Θέλουμε να παίζουμε σε μεγάλα live. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για μία μπάντα από το να βγαίνει στη σκηνή και να ακούει το χειροκρότημα του κόσμου. Πόσο μάλλον, αν μας αξιώσει ο Θεός, να ακούσουμε στίχο από τα στόματα του κόσμου που θα ‘ναι από κάτω. Μεγαλύτερη ικανοποίηση για ένα μουσικό πέρα από αυτό, πιστεύω πως δεν υπάρχει. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί.
Tony: Επίσης, αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι ένα live show άρτιο απ’ όλες τις απόψεις. Από το παίξιμο μέχρι τα πάντα. Γιατί “it’s only rock n’ roll”.
Έχετε υλικό για ένα τρίτο album, ή είναι πολύ νωρίς να ρωτήσω;
Μ.Τ.: Ναι. Έχουμε αρχίσει ήδη κάποια κομμάτια τα οποία τα δουλεύουμε. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε. Τώρα που ξεκινήσαμε, που είναι όλα μέσα στο κεφάλι. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε ούτε λεπτό. Μέχρι τέλους. Και όπου βγει.
Tony: Οι Danger Angel είναι ένας πολύ ζωντανός οργανισμός. Αυτό το λέμε πάρα πολύ μεγάλη ικανοποίηση. Απλά δε μπορούμε να σταματήσουμε να γράφουμε. Είναι πολύ αστείο αυτό που θα πω, αλλά θυμάμαι την ημέρα κυκλοφορίας του δίσκου. Το ίδιο μεσημέρι με παίρνει τηλέφωνο ο Ethan (σ.σ. Snow, κιθάρες) και μου λέει: “‘Έλα γρήγορα! Έχω κάτι που πρέπει ν’ ακούσεις οπωσδήποτε”. Είχα λίγο χρόνο, οπότε πετάχτηκα στο σπίτι του. Και την ημέρα που κυκλοφόρησε το “Revolutia”, άκουσα το πρώτο κομμάτι που θα μπει στο νέο δίσκο! Είναι φοβερά αστείο από τη μία, αλλά τρομερά χαρωπό από την άλλη για εμένα και για εμάς.
Πριν από λίγο, μου είπατε: “Δε θα μπορούσαμε να μείνουμε αμέτοχοι με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας”. Πιστεύετε πώς ένας μουσικός μπορεί να προκαλέσει επανάσταση μέσα από τη μουσική του;
Tony: Χμμμ… Ωραίο αυτό! Όταν λέμε επανάσταση, δεν ξέρω κατά πόσο η λέξη “επανάσταση” πηγαίνει σε πράξεις βίας, σε πράξεις άσχημες. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Σίγουρα πιστεύω πως γι’ αυτό η rock μουσική έχει επιβιώσει. Γιατί είναι πραγματικά επαναστατική μουσική. Απευθυνόταν εκεί που απευθυνόταν και ναι, μπορεί στο μέτρο του δυνατού να την προκαλέσει. Φυσικά όχι με αυτή την εικόνα που κακώς έχει επικρατήσει.
M.T.: Ήταν μία πάρα πολύ καλή στιγμή για να βγει ένας δίσκος από την Ελλάδα, για την Ελλάδα. Το θεωρώ κάτι το οποίο είναι απαραίτητο. Τώρα, το κατά πόσο μπορεί μία μπάντα ή ένας δίσκος να αφυπνίσει τον κόσμο, όχι. Οι καιροί αφυπνούν τον κόσμο, όχι οι συνθήκες στις οποίες ζούνε. Το γεγονός όμως, ότι πάρα πολλές φορές τυχαίνει να είσαι στο δρόμο, να ακούσεις ένα τραγούδι και να σου κάνει αυτόματα και ασυναίσθητα, μπορεί να σου γυρίσει όλο το κεφάλι. Έτσι λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Σαφέστατα. Αλλά προς Θεού, δεν πιστεύουμε ότι με τη μουσική μας θα ξεσηκώσουμε επανάσταση και θα αλλάξει ο κόσμος. Ευτυχώς, θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να ξυπνάει. Και είναι η ώρα, ακόμα και οι ίδιοι οι μουσικοί από την Ελλάδα, να αρχίσουν να τραγουδάνε γι’ αυτό.
Tony: Εμείς απλά περνάμε το μήνυμά μας. Έχουμε ένα μήνυμα, έχουμε μία στάση απέναντι σε αυτά που συμβαίνουν και στο τι γίνεται. Θέλαμε να το πούμε και το είπαμε.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πείτε και οι δύο ξεχωριστά, ποια νομίζετε ότι είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ελληνικής σκηνής.
Μ.Τ.: Παγιδούλα. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ε; Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική σκηνή τώρα τελευταία έχει αρχίσει να δείχνει δείγματα συσπείρωσης. Και αυτό ίσως γιατί έχουν μεριμνήσει κάποιοι άνθρωποι. Πάρε για παράδειγμα αυτό που επικρατεί στο Κύτταρο. Γίνονται ακόμα κινήσεις, είτε tribute είτε ό,τιδήποτε, που δείχνουν σιγά-σιγά τη σκηνή να συσπειρώνεται. Εάν συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια και βάλουμε όλοι στην άκρη το ό,τιδήποτε αφορά ατομικές βλέψεις ή ό,τιδήποτε άλλο, η σκηνή αυτή μπορεί να γίνει πιο δυνατή από ποτέ. Γιατί, ως γνωστόν, οι κοκορομαχίες δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Αποκλείεται να ‘μαστε οι μόνοι βλαμμένοι στον κόσμο. Παντού γίνεται αυτό. Πιστεύω πάρα πολύ λόγω των καιρών, του τι ζούμε αυτή τη στιγμή και του τι αισθανόμαστε μέσα μας, πως η ελληνική σκηνή οδεύει στο να συσπειρωθεί. Νομίζω ότι το μοναδικό αρνητικό που έχω παρατηρήσει, όσο έχω προλάβει να τη γνωρίσω, είναι η έλλειψη συσπείρωσης. Ελπίζω στο μέλλον να μην υπάρχει ούτε αυτό πια.
Tony: Ελληνική σκηνή. Όταν έχεις ονόματα σαν τους Firewind, τους Septicflesh, τους Rotting Christ και τόσο άλλα που αυτή τη στιγμή ξεχνάω και ελπίζω να με συγχωρέσουν, τα οποία είναι τόσο πετυχημένα, είναι δυνατόν να ασχολούμαστε με όλα αυτά τα πικρόχολα σχόλια; Αν κάποιος πιστεύει πως κάτι πηγαίνει άσχημα στην ελληνική σκηνή, τότε θα πω μόνο μία λέξη: Ντροπή μας.
Μ.Τ.: Αυτό που έχει πολύ σημασία είναι ένα. Αυτό που ζει η ελληνική σκηνή τα τελευταία 5 χρόνια δεν έχει υπάρξει ξανά. Οι πολύ καλές μπάντες είναι πάρα πολύ περισσότερες απ’ ότι νομίζει ο κόσμος. Το επίπεδο των μουσικών είναι πάρα πολύ υψηλό. Υπάρχει τρελή παραγωγή σε όλο το φάσμα της μουσικής.
Μα τέτοιες παραγωγές πριν από 20 χρόνια, θα φάνταζαν τρελό όνειρο για έναν Έλληνα μουσικό.
Tony: Κοίταξε να δεις. Επειδή πριν από 20 χρόνια ό,τι συνέβη το είχα ζήσει, περισσότερο εγώ παρά ο Μηνάς, γυρνάγαμε στο δρόμο και βλέπαμε παντού παιδιά με κιθάρες στην πλάτη. Αυτό χάθηκε κάποια στιγμή. Σήμερα αυτό επέστρεψε. Γυρνάς και παντού βλέπεις κιθάρες. Και δεν είναι ότι βλέπεις μόνο κιθάρες. Τους βλέπεις να παίζουν. Και παίζουν πάρα πολύ καλά. Γυρνάς από club σε club και βλέπεις μπάντες οι οποίες παίζουν εκπληκτικά. Δεν είναι π.χ. μόνο ο Gus G. O Gus είναι το μεγάλο όνομα που βγήκε έξω. Έχει 10 χρόνια πίσω του όμως, δεν είναι τυχαίος. Δεν ξύπνησε ένα πρωί και είπε “είμαι ο Gus G.” και τον κυνήγησαν όλοι. Η ελληνική σκηνή δουλεύει πάρα πολύ. Υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί και πάρα πολύ καλές μπάντες. Από pop μουσική, μέχρι extreme metal. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι Μάρτιος. Οι 4Bitten είναι έξω, οι Rotting Christ είναι έξω, οι Sorrowful Angels είναι έξω, εμείς βγαίνουμε έξω, οι Junkyard 69 βγήκαν το Νοέμβριο. Πότε είχαμε τόσες μπάντες στην Ευρώπη; Εγώ προσωπικά δε θυμάμαι. Ασχολούμαστε με τη μουσική τόσα χρόνια. Θυμάσαι εσύ 5 ελληνικές μπάντες ταυτόχρονα σε περιοδείες;
M.T.: Είναι μοναδική ευκαιρία για όλους. Εγώ πιστεύω πως αν οι “απ’ έξω” μπορέσουν να δουν μέσα και να προσέξουν τι γίνεται, θα εκπλαγούν πάρα πού ευχάριστα και πάρα πολύ έντονα. Είναι φοβερή η παραγωγή που συμβαίνει τώρα. Και εσείς σαν μέσα επικοινωνίας μπορείτε να βοηθήσετε. Το ίδιο ισχύει και για τους μουσικούς σαν άτομα. Νομίζω ότι η παραγωγή στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι η ισχυρότερη παραγωγή στην Ευρώπη. Χωρίς πλάκα!
Παιδιά, αυτό ήταν όλο! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον πολύτιμο χρόνο που μου διαθέσατε. Σας εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι κάνετε στο μέλλον. Τα τελευταία λόγια είναι δικά σας.
Μ.Τ.: Κατ’ αρχήν, εμείς ευχαριστούμε πάρα πολύ! Επίσης, ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κόσμο για την αγάπη που μας έχει δείξει σε όλα. Στο δίσκο, στο videoclip, στα live, σε όλα. Τον υπερευχαριστούμε. Θα τα ξαναπούμε όταν γυρίσουμε. Και…”First Rock, Then Roll”!!!
Tony: Και εμείς σε ευχαριστούμε Χάρη! Και εσένα, και το Greekrebels. Είστε ομάδες ανθρώπων που ασχολείστε με αυτό το πράγμα το οποίο στηρίζει αυτή την όλη κατάσταση. Να είστε όλοι υγιείς και να μπορείτε να κάνετε όλα αυτά που θέλετε. Και θα κλείσω με ένα δικό μου μότο: “Live, Rock, Die”!!!
Χάρης Μπελαδάκης
www.facebook.com/DangerAngelBand
www.myspace.com/dangerangelrock
Band
Ethan Snow – κιθάρες
Μ.Τ. – φωνητικά
Rudy Rallis – μπάσο
Tony V. – τύμπανα
AHAS – πλήκτρα
Discography
Danger Angel, 2010
Revolutia, 2013
