Οι Sylencer είναι μια νέα και σχετικά άγνωστη μπάντα στο Ελληνικό κοινό. Το ντεμπούτο της “A Lethal Dose of Truth” είναι μια “love it or hate it” κατάσταση, ωστόσο δεν μπορείς να αγνοήσεις τους τεράστιους μουσικούς που βρίσκονται εδώ και την ποιότητα που δίνουν σε αυτό το καταπληκτικό album. Ο Markus Johansson, κιθαρίστας/τραγουδιστής και ιθύνων νους του σχήματος, είναι από τους πιο cool τύπους που μπορείς να μιλήσεις για μουσική, για τα σκατά της σημερινής μουσικής βιομηχανίας και προσωπικά τον γουστάρω γιατί παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, το παλεύει με κάθε τρόπο και δεν μοιρολατρεί σαν κάποιους άλλους της εγχώριας κυρίως σκηνής. Γι’ αυτά και πολλά άλλα μιλήσαμε στη συνέντευξη που ακολουθεί. Enjoy!!!
Καλησπέρα Markus, είμαι ο Παναγιώτης από το Greekrebels.gr, πως είσαι; Συγχαρητήρια για το νέο σας album, πραγματικά σπέρνει! Πως νιώθεις γι’ αυτό;
Καλησπέρα και σε σένα Παναγιώτη, είμαι πολύ καλά σ’ευχαριστώ πολύ. Σ’ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για το ντεμπούτο των Sylencer, πραγματικά το εκτιμώ πολύ. Είμαι πολύ περήφανος που επιτέλους ολοκληρώθηκε και κυκλοφόρησε αυτό το album. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα που συνεργάστηκα με τόσους πολλούς και καταπληκτικούς μουσικούς οι οποίοι εμφανίζονται σαν guests στο ντεμπούτο μας.
Ποιο είναι το feedback που έχεις λάβει έως τώρα από οπαδούς και Τύπο;
Δουλέψαμε στο album εδώ και πολλά χρόνια, οπότε πιστεύω ότι υπήρχαν πολύ μεγάλες προσδοκίες. Την ίδια στιγμή νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί οπαδοί που απλά κοιτάζουν τη λίστα των special guests και κάνουν εικασίες για το πώς θα ακούγεται το album. H μεγαλύτερη μερίδα του Τύπου ή θα ανταποκρινόταν με κάποια ωραία σχόλια ή δεν θα ανταποκρινόταν καθόλου. Υπήρξαν βέβαια και κάποιες πολύ πιο αρνητικές αντιδράσεις από μικρότερα sites, επειδή οι άνθρωποι αυτοί φαίνεται να μισούν τα φωνητικά μου σε αυτό το album… Γιατί προφανώς ακούγομαι λίγο σαν τον James Hetfield (γέλια). Είναι κάτι που απλά μου βγαίνει εντελώς φυσικά και το αν σου αρέσει ή όχι πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου. Σε μερικούς οπαδούς άρεσε ενώ κάποιοι άλλοι το μίσησαν. Αλλά υποθέτω αυτό σημαίνει ότι κάναμε τη δουλειά μας, έτσι δεν είναι; Όλοι οι guests που συμμετείχαν έκαναν καταπληκτική δουλειά και πιστεύω ότι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Πες μας λίγα λόγια για την μπάντα. Πως ξεκίνησε ιστορία σας;
Οι Sylencer υπάρχουν από τον Μάιο του 2006, όταν ο Johnny Rox (σ.σ.: μπάσο), ο Kevin Talley (σ.σ.: τύμπανα) κι εγώ ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο album. Ο Johnny κι εγώ θέσαμε ως στόχο να κάνουμε ένα album, το επίπεδο του οποίου θα ήταν τέτοιο σαν να ήταν το τελευταίο μας. Αυτός ήταν εν μέρει ένας από τους λόγους που υπήρξαν τόσοι πολλοί guests στο album και όταν αυτές οι ευκαιρίες μας παρουσιάστηκαν, αισθανθήκαμε ότι μόνο καλά θα προσέφεραν στο album συν τις εμπειρίες που θα αποκομίζαμε από την όλη διαδικασία! Στα χρόνια που ακολούθησαν, είχαμε επικεντρωθεί κατά κύριο λόγο στην προσπάθεια να βρούμε το σωστό management, έτσι ώστε το album να κυκλοφορήσει από κάποια δισκογραφική εταιρεία. Δεν ασχολούμασταν ενεργά για το album στο studio όλο αυτό τον καιρό (γέλια). Τελικά καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το album μόνοι μας και να το κυκλοφορήσουμε έστω και σε περιορισμένα αντίτυπα το 2012.
Ποιες ήταν οι επιρροές σου ως μουσικός;
Ως μουσικός οι πρώτοι μου ήρωες ήταν ο Eddie Van Halen, ο Kirk Hammett, και ο Randy Rhoads. Ξεκινώντας να παίζω κιθάρα, ανακάλυψα συγκροτήματα όπως οι Megadeth, οι King Diamond και οι Dream Theater. Ο Marty Friedman, ο Andy LaRocque, ο Pete Blakk (σ.σ: κιθαρίστας του “Βασιλιά” τη τριετία 1987-1990) και ο John Petrucci πραγματικά άνοιξαν τα μάτια και τα αυτιά μου. Είμαι μεγάλος οπαδός των Opeth και η “Blackwater Park” era είναι μεγάλη μου αδυναμία. Κάποια από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι επίσης οι Beatles, οι Duran Duran, και οι Iron Maiden. Μπορώ να συνεχίσω να μιλάω γι’ αυτό για πάντα!
Η φωνή σου μοιάζει τόσο πολύ με αυτή του James Hetfield ώστε να με κάνει να πιστέψω ότι είσαι δίδυμος αδερφός του (γέλια)… Νομίζω ότι δεν είμαι ο πρώτος που στο λέει αυτό, σωστά;
Όντως (γέλια)! Όπως σου είπα και προηγουμένως αυτό είναι κάτι που μου με ακολουθεί πολλά χρόνια. Η φωνητική σύγκριση είναι αναπόφευκτη κι εδώ αποδεικνύεται περίτρανα τι σημαίνει να είσαι μουσικός αυτές τις μέρες… Όλοι προσπαθούν να συγκρίνουν εσένα και τη μπάντα σου με κάτι άλλο. Αν δεν ήμουν στον χώρο του metal ή τους Metallica και τραγουδούσα για μια rock μπάντα, πάλι θα ήθελα να ακούγομαι ακριβώς έτσι και οι οπαδοί να εξακολουθούν να κάνουν αυτή τη σύγκριση παρά το γεγονός ότι δεν το κάνω εσκεμμένα. Υπάρχει ένας σεβαστός αριθμός οπαδών που τους άρεσαν τα φωνητικά μου στο album και δεν ασχολούμαι με τους καραγκιόζηδες που μου στέλνουν μυνήματα σαν να είναι οι πρώτοι που με συγκρίνουν με τον James χαχα. “Ω, τι τρομερό! Ακούγεται σαν τον James Hetfield, τι χαμένος!”. Θα προτιμούσα να ξέρω τι λένε για όλα αυτά τα παιδιά απ’ τους Metallica!
Πίσω στο νέο album τώρα. Πόσο δύσκολο ήταν να γίνει αυτό το album πραγματικότητα;
Οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα για να δώσω ζωή σε αυτό το album ήταν κυρίως οικονομικής φύσεως.O Johnny κι εγώ είμαστε απλά δύο τύποι δίχως καμία οικονομική υποστήριξη,δισκογραφική εταιρεία κλπ. Ήμουν ακόμα φοιτητής όταν ξεκινήσαμε αυτό το album. Με τα χρόνια, η οικονομία και η αγορά εργασίας πραγματικά κατέστησαν πολύ δύσκολο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι θα έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να δώσουμε εκείνη τη στιγμή και όχι να κάνουμε ένα album απλά για να το κάνουμε. Με το να βιαστούμε να το ολοκληρώσουμε δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτα.Η συγκέντρωση όλων αυτών των προσκεκλημένων ήταν μια πρόκληση, αλλά ήταν επίσης πιο εύκολο γιατί δεν λειτουργούσαμε με πιεστικό χρονοδιάγραμμα.
Υπάρχει ένας γαλαξίας metal αστέρων στο νέο album. Πρώτον, πως πήρες την απόφαση να τους καλέσεις και δεύτερον πώς αισθάνθηκες με όλους αυτούς τους τύπους γύρω σου στο studio; Ήταν εύκολη ή δύσκολη διαδικασία;
Πρώτα απ’ όλα το album ξεκίνησε με τον Kevin Talley στα τύμπανα, και τον Larry Tarnowski στη θέση του δεύτερου κιθαρίστα. Ήμασταν πέρα έως πέρα ευχαριστημένοι με αυτά τα άτομα σαν βάση και ποτέ δεν σκέφτηκα ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν έτσι, με τόσους πολλούς και φανταστικούς guests. Οι ευκαιρίες απλά άρχισαν να μας παρουσιάζονται από μόνες τους κι έτσι πολύ σύντομα είχαμε μαζί μας τον Gene Hoglan και τον Brendon Small. Από τη στιγμή που συνέβη αυτό, σκεφτήκαμε, “Μήπως να βλέπαμε και αν κάποιος άλλος ήθελε να συμμετάσχει στο album;”. Ένα από τα προνόμια της τεχνολογίας, είναι ότι δεν χρειάζεται να είναι όλοι μαζεμένοι στο ίδιο studio την ίδια στιγμή και να ηχογραφούν. Τα περισσότερα από τα παιδιά ηχογράφησαν στο δικό τους studio και στέλναμε άπειρα αρχεία πέρα δώθε. Η διαδικασία ήταν αρκετά εύκολη, ωστόσο πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, σωστά; Όταν έχεις να κάνεις με τόνους από αρχεία και το internet, η όλη οργάνωση θα μπορούσε να γίνει μεγάλο πρόβλημα. Ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά! Είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον Gene Hoglan ενώ αυτός δούλευε πάνω στα τύμπανα του νέου album και αυτό ήταν μια καταπληκτική στιγμή. Τζαμάραμε σε κάποια τραγούδια των Van Halen, των Megadeth, νομίζω και σε κάποια των Pantera. Δεν παίζει να υπάρχει τίποτα πιο cool από αυτό!
Έχετε σχέδια για ένα νέο album στο μέλλον; Θέλω να πω, θα πρέπει να βλέπουμε τους Sylencer σαν κανονική μπάντα ή απλά σαν άλλο ένα all-star project;
Οι Sylencer στην πραγματικότητα είναι μια κανονική μπάντα,ο Kevin Talley εντάχθηκε ως επίσημο μέλος μαζί με τον Johnny κι εμένα. Μας έγινε προσφορά για μια περιοδεία φέτος, αλλά η μπάντα δεν θα μπορούσε να αντέξει κάτι τέτοιο οικονομικά. Το μειονέκτημα του να έχεις μια μπάντα χωρίς δισκογραφική εταιρεία είναι ότι όταν οι οπαδοί κατεβάζουν το album σου, δεν υπάρχουν έσοδα τα οποία θα μπορούσαμε να διαθέσουμε για τη μπάντα. Ειλικρινά δεν με νοιάζει η αγορά αυτοκινήτων ή σπιτιών, εμείς απλά θέλουμε να παίζουμε. Αν οι οπαδοί το κατεβάσουν και τους αρέσει, αυτό είναι πραγματικά υπέροχο και μου αρκεί. Δυστυχώς όμως αν δεν υπάρξει κάποια δισκογραφική να μας βοηθήσει, θα είμαστε μονίμως στο έλεος των πωλήσεων. Κάνουμε ό, τι μπορούμε μόνοι μας. Όσον αφορά τώρα το επόμενο album, μπορεί να έχουμε και πάλι κάποιους guests, μπορεί και να είμαστε απλά οι τρεις μας. Θα δούμε τι θα γίνει.
Ψάχνετε για κάποιο label αυτή τη στιγμή ή θα παραμείνετε στο δικό σας ανεξάρτητο label;
Σίγουρα αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε αναζήτηση δισκογραφικής εταιρείας. Το δικό μας label μας κατά κύριο λόγο είναι σε θέση να ασχοληθεί με άλλα labels σε επιχειρηματικό επίπεδο. Η λέξη “label” σίγουρα δεν μπορεί να σημαίνει “χρήματα”, “περιοδείες” και άλλα τέτοια πράγματα αλλά ακόμα μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας τις δουλειές μας. Είμαστε πρόθυμοι να ασχοληθούμε με όποιον πιστεύει στο album και θέλει να το δει στα ράφια.
Έχεις μια καινούρια μπάντα και ένα ολοκαίνουριο album επίσης. Γιατί πιστεύεις ότι ένας metal οπαδός θα πρέπει να ακούσει τη μουσική σας;
Δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι είμαστε μια metal μπάντα (σ.σ.: ;;;;;;) από τότε που είδα όλα αυτά τα σχόλια στο διαδίκτυο μετά την κυκλοφορία του album. Φαίνεται ότι στο 2013, αν δεν παίζεις με περισσότερες από επτά χορδές, δεν γρυλίζεις ή δεν ουρλιάζεις, δεν θεωρείσαι metal μπάντα . Ένα site μας χαρακτήρησε σαν “retro thrash” και υποθέτω ότι αυτό είναι το είδος που μπορεί να μας χαρακτηρίσει κάποιος, αν και δεν μπορώ να πω ότι είχα καν ακούσει αυτόν τον όρο πιο πριν. Υπάρχουν ορισμένα πολύ δυναμικά metal στοιχεία στο album καθώς και κάποια blast beats και ακραίο drumming. Βλέπετε τι εννοώ σχετικά με το φωνητικό στυλ που καθορίζει την τύχη ολόκληρου του album; (γέλια). Γιατί θα πρέπει ένας metal οπαδός να ακούσει τη μουσική μας;Ελάτε μαζί μας για τους guests αλλά δώστε προσοχή στο album (σ.σ.: Come for the guests, stay for the album είπε ακριβώς)! Όπως είπες και πριν, υπάρχουν πολλοί metal θρύλοι στο album και πραγματικά αισθάνομαι ότι αυτός ο δίσκος είναι σαν ένα μάθημα ιστορίας. Υπάρχουν περισσότερα από μερικά κλασικά line ups που ξανανταμώνουν καθώς πολλά από αυτά τα παιδιά εμφανίστηκαν μαζί σε άλλα albums και σε άλλες μπάντες. Υπάρχει επίσης μια ολόκληρη γενιά από shredders που πολλοί δεν γνωρίζουν καν ποιοι είναι αυτοί οι τύποι και αυτό είναι το πιο τραγικό της υπόθεσης. Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σου, πιστεύω ότι επειδή το album είναι τόσο “μεγάλο”, πολλοί άνθρωποι το ακούνε για 20 δευτερόλεπτα και κρίνουν ένα σύνολο 75 λεπτών . Όλοι σχεδόν σίγουρα χάνουν την εκπληκτική δουλειά που έχουν κάνει όλα αυτά τα παιδιά. Αν όλοι αυτοί οι θρύλοι της metal μουσικής σκέφτηκαν ότι αυτό το album ήταν αντάξιo του χρόνου και της προσπάθειάς τους, γιατί να μην είναι και για έναν metal οπαδό; (σ.σ.: αποστομωτική απάντηση)
Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία; Ποιοι μουσικοί θα απαρτίζουν τη μπάντα σε αυτή;
Ακόμα καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου να πραγματοποιήσουμε μια περιοδεία με τη μπάντα. Τι θα μου έλεγες αν σου έλεγα ότι τρεις από τους τέσσερις drummers που παίζουν στο album και περισσότεροι από έναν κιθαρίστες μου είπαν ότι ήταν ενδιαφέρονται για περιοδείες; Αυτό είναι στην πραγματικότητα η υπόθεση και το να είμαι σε θέση να πάρω ένα team μουσικών που δούλεψαν για το album στο δρόμο για να δώσουμε ζωή σε αυτό, είναι κάτι για το οποίο δουλεύω ενεργά. Για άλλη μια φορά δυστυχώς υπάρχει το οικονομικό ζήτημα στη μέση και δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε μόνοι μας. Αλλά θα ήταν πολύ cool αν αυτό γινόταν,έτσι δεν είναι; (σ.σ.: αν θα ήταν λέει)
Έχεις επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα; Είναι πολύ ωραίο μέρος για ένα heavy metal show υποθέτω (γέλια). Τι έχεις ακούσει για τους Έλληνες metalheads;
Δυστυχώς δεν έχω επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα, αλλά έχω κάποιους Έλληνες φίλους που πηγαινοέρχονται, έτσι έχω δει πολλά για τη χώρα σου και τον πολιτισμό της. Επίσης, ο Larry Tarnowski έχει παίξει σε ένα από τα αγαπημένα μου live albums, αυτό των Iced Earth με τίτλο “Alive In Athens” (σ.σ: τιμή και δόξα!!!) κι έχω ακούσει ότι οι Έλληνες metalheads είναι από τους καλύτερους στη Γη!
Markus σ’ ευχαριστώ πολύ για την πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης. Εύχομαι ό, τι καλύτερο για το νέο ξεκίνημα της μπάντας και ελπίζω να σας δούμε σε περιοδεία κάποια στιγμή. Λίγα τελευταία λόγια για το greekrebels.gr και τους Έλληνες metalheads …
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη αυτή συνέντευξη! Διατηρήστε την μεταλλική πίστη ζωντανή και ελπίζω να δω κάποιους από εσάς στο δρόμο πολύ σύντομα. Cheers!
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
http://www.facebook.com/SylencerMusic
Band Members
Markus Johansson – κιθάρες, φωνητικά
Johnny Rox – μπάσο
Kevin Talley – τύμπανα
Discography
2013 – A Lethal Dose of Truth
