Τι? Το rock έχει πεθάνει? Ξανασκέψου το! Από τα βάθη των 60’s έρχεται ο Kevin Lawry να σε ταξιδέψει στον δικό του κόσμο, σε ένα αξέχαστο μουσικό ταξίδι γεμάτο με ψυχεδελικές μελωδίες, μαγικά φωνητικά, και ρυθμούς στα τύμπανα που πραγματικά σε κρατάνε κλειδωμένο σε αυτή την trans κατάσταση που εισέρχεσαι ακούγοντας αυτό το δίσκο. Από το πρώτο κομμάτι “Morning Light” τα πόδια σου σταματάνε να πατάνε στο πάτωμα. Οι δεκάδες ήχοι που χαρακτήρισαν την δεκαετία του ‘60, με πιο prog ύφος, αναγεννούν την εποχή. Το κάθε όργανο έχει τον δικό του χαρακτήρα και ρόλο στην μουσική. Συνέχεια διαφορετικές μελωδίες και ταυτόχρονα το ίδιο tempo από πίσω σιγουρεύει ότι δεν θα σε ενοχλήσει τίποτα μέχρι να τελειώσει το κομμάτι. Ακολουθεί το “But an Echo” το οποίο θα σε βάλει ακόμα βαθύτερα στον “κόσμο των λουλουδιών”. Μελωδίες, που ναι μεν θα σου θυμίσουν τους τιτάνες του Rock, αλλά έχουν φανερά τον δικό τους χαρακτήρα. “Summer’s Pride” περιγράφει εντελώς την ψυχεδέλεια της εποχής καθώς από εκεί που όλα είναι χαλαρά έρχονται οι progressive-άτοι ρυθμοί να σου περάσουν το στοιχείο της παράνοιας και σχεδόν αμέσως να σε αφήσουν ξανά στο σύννεφο από όπου σε πήραν και να συνεχίσεις ακάθεκτος το ταξίδι σου. Αμέσως μετά έρχεται το “Symmetry Of Night” με πολύ πιο overdrive κιθάρες και πιο έντονο drumming χωρίς να αφήνουν στην άκρη τις μελωδίες που χρωματίζουν το σύνολο του ήχου. Στο ίδιο μήκος κύματος και το “Seperate Ways” απλά πού πιο χαοτικό με πολλά διαφορετικά όργανα, πιο γρήγορο και περίπλοκο tempo και φωνητικά που σου δίνουν την αίσθηση ότι μιλάνε κατευθείαν σε εσένα. Δυστυχώς πρέπει να πάρεις τον δρόμο της επιστροφής στον πραγματικό κόσμο και το “Traveling Road” σε βοηθάει να το κάνεις όσο πιο ομαλά γίνεται. Από την αρχή του κομματιού σε κινεί με δυνατούς ρυθμούς, πολλές “swing” αλλαγές και περίπλοκες παύσεις ίσα ίσα για να σε επιστρέψει για πολύ λίγο στο συννεφάκι που σε ταξιδεύει μέχρι μια από τις πιο έντονες μελωδίες να σε ξαναβάλουν στην ταχύτητα της πραγματικότητας. Είναι σίγουρα από τους καλύτερους και πιο αυθεντικούς Rock δίσκους των ημερών μας.
9/10
Διονύσης Κλόκας
