Δίσκος που ξεκινά με καλπασμούς αλόγων και σκοτεινή χορωδία είναι γραπτό να είναι καλός. Είναι γραμμένο στα πρωτόκολλα της μεταλλικής ιστορίας. Εντάξει, παραδέχομαι ότι μπορεί να είμαι “λίγο” υπερβολικός αλλά όπως και να το κάνουμε το “The Ruins…” είναι ένας δίσκος που περιμέναμε εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Οι Crypt Sermon λοιπόν δουλεύουν σε αργούς (σ.σ.: doom) ρυθμούς. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι από την ίδρυση τους πίσω στο 2013 έχουν κυκλοφορήσει μόλις έναν ακόμα δίσκο (σ.σ.: το “Out Of The Garden” του 2015) και γενικά δεν τους λες και υπερδραστήριους. “Χαλάλι” όμως γιατί όπως και η πρώτη τους δουλειά έτσι και αυτή είναι μπόμπα. Τι έχουν λοιπόν εδώ να μας πουν οι Αμερικάνοι;
Τo στυλ των Crypt Sermon είναι κράμα επικού doom μέταλ. Ακόμα λοιπόν και όταν οι ταχύτητες είναι ανεβασμένες (σ.σ.: όπως για παράδειγμα το εναρκτήριο “The Ninth Templar”) υποβόσκει μια έντονη βαριά ατμόσφαιρα. Οι συνθέσεις είναι αρκετά μεγάλες σε διάρκεια με κατάλληλη αναλογία ανάμεσα σε μονολιθισμό και μελωδία. Το καρα-επικό “Key Of Solomon” είναι από καιρό γνωστό και ίσως φέρει και στον νου λίγο από Atlantean Kodex. Ενδιαφέροντα είναι επίσης τα φρενήρη κιθαριστικά σόλο όπου υπάρχουν που δεν χρωστάνε και λίγα στην νεοκλασσική σχολή.
Παρόλα αυτά, οι Crypt Sermon επενδύουν και αρκετά στην ατμόσφαιρα, μάλιστα το άλμπουμ περιλαμβάνει τρία μικρά instrumental ιντερλούδια, το οποία λειτουργούν και προσφέρουν τα μέγιστα στο σύνολο του δίσκου. Η παραγωγή είναι αρκετά ισορροπημένη, επιμελώς ατημέλητη όπως μου αρέσει να λέω, γυαλισμένη όσο πρέπει ώστε το υλικό να μην θεωρείται “overproduced”.
Σίγουρα λοιπόν το “The Ruins Of Fading Light” είναι ένα άλμπουμ το οποίο μπορεί να τραβήξει την προσοχή οπαδών από τον κλασσικό ήχο, το doom αλλά και την επική σκηνή. Κάτι τέτοιο όπως ξέρουμε δεν είναι και τόσο εύκολο οπότε αν μη τι άλλο αξίζει στον σχήμα να του δώσουμε ένα μεγάλο μπράβο για την προσεγμένη δουλειά που έκανε. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει τελικά…
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
