Στο Δελτίο Τύπου της εταιρίας οι εν λόγω Βέλγοι blacksters, πολύ εσφαλμένα κατά την γνώμη μου, χαρακτηρίζονται σαν ritualistic black metal κάτι το οποίο τους κατηγοριοποιεί σε ένα τέτοιο χωράφι του black metal όπου πια απευθύνονται σε πολύ λιγότερο και δύστροπο ακροατήριο και που, στην τελική, δεν ισχύει κιόλας. Αν και εσείς με την σειρά σας μπερδευτείτε με τις διάφορες φωτογραφίες τους και τους κατατάξετε εκεί τότε κακό του κεφαλιού σας! Εδώ μιλάμε για -μια χαρά- Black Metal βασισμένο αφενός στις διδαχές της Νορβηγικής Σχολής, πολύ διαβασμένο και ενημερωμένο αφετέρου ώστε σε αυτό το δεύτερο πόνημα μας τους καθώς προηγήθηκε το “A Place To Call My Unknown” του 2011 και το πολύ ενδιαφέρον split με τους Τούρκους Zifir (από όπου τους γνώρισα και το προτείνω ανεπιφύλακτα),η Βελγική αυτή ορδή να μας δείχνει πόσο καλά έχει ενσωματώσει στον ήχο της επιρροές τόσο από τους Βρετανούς Code όσο και πιο σαφείς intelligent επιρροές (βλέπε Mayhem, Enslaved μέχρι και Opeth), και φυσικά τους ηγέτες του σύγχρονου black metal, τους Γάλλους Deathspell Omega – περισσότερο στον στιχουργικό και αισθητικό τομέα όμως. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στον κιθαριστικό τομέα από τον Corvus, δίνοντας αυτό που λείπει στα περισσότερα ritualistic black metal συγκροτήματα, τα riffs!!! Άριστη δουλειά τόσο στα τύμπανα, τα οποία κυρίως κινούνται σε mid tempo ρυθμούς, αλλά και στα φωνητικά τα οποία ακούγονται πραγματικά πολυποίκιλα (black metal σκιστά, καθαρά – που θυμίζουν και Code – καθώς και κάποιοι death metal βρυχηθμοί) και φυσικά προσθέτουν στην θεατρικότητα και την ροή του δίσκου. Πολύ εύστοχα επίσης τα guest solos του Baron από τους επίσης Βέλγους Psalm, ο οποίος βοήθα την μπάντα και σαν δεύτερος κιθαρίστας στα live. Συμπερασματικά μιλάμε για μια δισκάρα ποιοτικότατου BLACK METAL, που αν την ακούγαμε από καμία μεγάλη μπάντα του Βορρά θα μας έπεφταν τα σαγόνια και που αν έβγαινε κάποια χρόνια νωρίτερα ή απλά ήταν λίγο πιο νεωτεριστική, θα τους βάζαμε στους ηγέτες του χώρου. Λίαν επιεικώς λοιπόν… [Υ.Γ. Περιμένω να δω ποιά μπάντα μέχρι το τέλος της χρονιάς θα καταφέρει να γράψει μεγαλύτερες κομματάρες από τα “The Vlasov Notes” και “Dissolve Into The Stars”]
8/10
Τάσος Δεληγιάννης
