Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του νέου album “Flames Of Perdition”, ο Tuomas Saukkonen, ο ιθύνων νους πίσω από το συγκρότημα, κυκλοφορεί και ένα νέο ΕΡ με 4 κομμάτια. Αν όμως παρατηρήσατε τον τίτλο, θα παρατηρήσατε μια ομοιότητα μεταξύ αυτών των δύο, και δε θα έχετε άδικο. Το ΕΡ στην πραγματικότητα περιέχει 4 κομμάτια από το Flames Of Perdition”, μόνο που αυτά τα κομμάτια έχουν τροποποιηθεί και εδώ είναι εξ’ ολοκλήρου ακουστικά.
Σε αυτό το εγχείρημα τον βοηθάει στα φωνητικά ο Mikko Heikkilä (Kaunis Kuolematon), ο οποίος συμμετείχε και στο album “Waves”, όπου κι εκεί είχε συνεισφέρει με τα καθαρά φωνητικά του, όπως κι εδώ. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, ο ήχος περιορίζεται αποκλειστικά στη χρήση ακουστικής κιθάρας και τίποτα άλλο, που σημαίνει ότι τα κομμάτια αφενός αποκτούν μια διαφορετική διάσταση και αφετέρου είναι τελείως γυμνά, μιας και δεν τα συνοδεύει τίποτα άλλο πέρα από τα φωνητικά.
Και όπως είναι προφανές, σε ένα τέτοιο εγχείρημα πάντα κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Προφανώς εδώ δε γίνεται να πλησιαστεί η ένταση των αυθεντικών κομματιών, από την άλλη όμως η μελαγχολία και η εσωτερικότητα κυριαρχούν πολύ έντονα, κάτι που δεν έβγαινε σε τέτοιο βαθμό στον κανονικό δίσκο. Τα κομμάτια εδώ δείχνουν να λαμβάνουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν που είχαν στην αρχική τους έκδοση, κι αυτό είναι λογικό. Είναι αναμενόμενο πως όταν κλείνεις το ρεύμα και αφαιρείς όλα τα υπόλοιπα από την εξίσωση, οι συνθέσεις θα καταλήξουν πιο ενδοσκοπικές.
Όσον αφορά τη χρησιμότητα του ΕΡ τώρα, θα ήταν πιο λογικό να βρίσκεται ως bonus δίσκος μαζί με το album. Γιατί δε μπορώ να βρω κάποιον λόγο να αγοράσει κάποιος αυτό το ΕΡ εκτός αν δεν είναι ήδη οπαδός που έχει και το album ή αν είναι κάποιος οπαδός της ακουστικής κιθάρας. Όσο όμορφη κι αν ακούγεται η διαφορετικότητα και το ξεγύμνωμα των συνθέσεων, αυτή η δουλειά δεν παύει να αφορά αποκλειστικά τους φανατικούς οπαδούς, άντε και κάποιους που λατρεύουν δουλειές αποκλειστικά με ακουστική κιθάρα.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
