Δώσε μου κατάθλιψη και πάρε μου την ψυχή ταιριάζει στην συγκεκριμένη περίπτωση των Crimson Swan. Για όσους δεν τους γνωρίζετε είναι μια ατμοσφαιρική μπάντα από την Γερμανία ,εμπνευσμένοι από τα σκούρα και αρχαία δάση η μουσική τους δημιουργεί μια καταθλιπτική και στενάχωρη ατμόσφαιρα όταν τους ακούς από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Μπορώ να πω πως το “Unlit” με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις, ενώ ήχος τους έχει κάτι από My Dying Bride που συναντάει τους Agalloch (πάλι βρήκα κάτι να τους αναφέρω). Το κομμάτι “Accusation” είναι πιστεύω ότι καλύτερο υπάρχει σε αυτό το δισκάκι ,με ωραία φωνητικά, μελωδία αλλά και στιχουργικά. Ενώ το “Voidheaven”είναι το αμέσως επόμενο αγαπημένο μου που σε κάνει να καταλαβαίνεις πως πρέπει να κόψεις την φλέβα σου με κάτι, η βαριά φωνή του τραγουδιστή σε συνδυασμό με την μουσική, και τον ήχο μιας μελαγχολικής βροχής που ίσα ίσα ακούγεται από πίσω πραγματικά σε κάνει να σκέφτεσαι τι αξίζει στην ζωή τελικά, ένας λόγος για να ζω; Και άλλα μακάβρια, εύκολα είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που άκουσα φέτος ίσως επειδή η ψυχολογία μου ήταν ακριβώς όπως αυτό το τραγούδι. Το σίγουρο είναι πως πολλές φορές κάτι τέτοια κομμάτια σαν και αυτά μπορούν να σε βάλουν να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις για πολλά πράγματα στην ζωή σου και αυτό τον κατάφεραν οι Crimson Swan με έναν πολύ ωραίο τρόπο.
6/10
Άρτεμις Παπαδάτου
[email protected]
