Είναι σαν να έχεις στα χέρια σου μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί και δεν υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος να την απενεργοποιήσει. Κάπως έτσι είναι και η νέα κυκλοφορία των Panzer, δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά από την στιγμή που ο ηγέτης της δεν είναι άλλος από τον Schmier…
Μετά το “Send Them All To Hell” του 2014 και παρά την αποχώρηση του ιδρυτικού μέλους, Herman Frank, οι Panzer κυκλοφορούν το δεύτερο full length album με τίτλο “The Fatal Command” από την Nuclear Blast. Όπως και με το πρώτο, έχουν σκοπό να μη μας αφήσουν να χαλαρώσουμε ούτε ένα λεπτό ακούγοντάς το.
Με χαρακτηριστικό, Γερμανικό ήχο, full επίθεση, χωρίς όμως να χάνει την μελωδικότητα του, το “The Fatal Command” είναι ένα κράμα ‘80s thrash και heavy power metal, έχει στην κυριολεξία τα πάντα, ότι θα μπορούσαν να ζητήσουν οι metalheads από ένα συγκρότημα.
Χωρίς πολλά λόγια, ο δίσκος ξεκινάει με το ‘’Satan’s Hollow’’ και καταλαβαίνουμε από την αρχή με τι έχουμε να κάνουμε…΄Ολα τα κομμάτια (1ο) είναι φτιαγμένα για ασταμάτητο headbanging, ακόμη και τα πιο αργόσυρτα ‘’Skullbreaker’’ και ‘’The Decline (And Downfall)’’, και (2ο) το πιο σημαντικό, είναι γραμμένα για τον κόσμο, για το κοινό, για να μείνουν στο μυαλό του ακροατή έτσι ώστε να συμμετέχει στο live τραγουδώντας η φωνάζοντας μαζί με το συγκρότημα.
Από τα “Satan’s Hollow”, “Fatal Command”, “We Can Not Be Silenced”,“I’ll Bring You The Night”, που δεν υπάρχει περίπτωση να μη θυμάται κάποιος τα ρεφρέν ακόμη κι αν τα ακούσει μια φορά, στα μελωδικότατα “Scorn And Hate”, “Afflicted” και το βαρύ και σκοτεινό “Skullbreaker”, για να κλείσει ο δίσκος με τον ίδιο ίσως και πιο επιθετικό τρόπο όπως αρχίζει, με τα “Bleeding Allies”, “The Decline (And Downfall)”, “Mistaken” και το “The Promised Land” που είναι μια κατηγορία μόνο του, ίσως το πιο συναυλιακό κομμάτι του δίσκου.
Σε γενικές γραμμές το “The Fatal Command” είναι ο πιο έξυπνα καθαρό metal καλοστημένος δίσκος που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό, με πολύ ωραία σφιχτή παραγωγή και παιξίματα, κιθάρες που πραγματικά ζήλεψα τον lead ήχο τους, δεμένο rhythm section (μπάσο, τύμπανα) και δαιμονισμένα φωνητικά.
Δεν φτάνει όμως να έχεις συνθέσει “κομματάρες” (που όλα του δίσκου είναι), αλλά πρέπει να βρεις και την σωστή σειρά, την σωστή δομή, έτσι ώστε να μην κουράσεις, να μην κάνεις κοιλιά και να υπάρχει μια λογική … Oι Panzer βρήκαν την συνταγή και την δοσολογία για να έχουμε αυτό το φοβερό αποτέλεσμα.
9/10
Δημήτρης Γκουτζιαμάνης
[email protected]
