Οι Demonical ξεκίνησαν το 2006 ως ένα death metal project από τον Σουηδό Martin Schulman μετά τη διάλυση των αρκετά πετυχημένων Centinex. Έχουν στο ιστορικό τους 4 LPs και ένα EP, όπως και αρκετά split. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί ακόμα ένα LP με τίτλο “Chaos Manifesto” (σ.σ.: διάδοχος του προ πενταετίας “Darkness Unbound”), του οποίου η σύνθεση ανήκει αποκλειστικά στο Martin, ενώ η παραγωγή είναι δουλειά του Karl Liden (δες Katatonia).
Όπως και οι προηγούμενες δουλειές των Demonical, το “Chaos Manifesto” δε μας αφήνει καθόλου αδιάφορους. Έχει κάτι για να ικανοποιήσει όλους του fan του ακραίου ήχου, από εναλλασσόμενο tempo, ζωντανές μελωδίες, guitar licks, αξιοπρεπή στίχο, ως και heavy επιρροές: δεν του λείπει τίποτα. Να σημειωθεί εδώ η μεγάλη διαφορά που έκαναν τα φωνητικά του νεοφερμένου Alexander Högbom, ο οποίος έχει πολύ σωστά τοποθετημένη βαθιά και τραχιά φωνή.
Ο δίσκος αποτελείται από 9 κομμάτια (CD), μόνο τα 8 από τα οποία υπάρχουν σε digital και βινύλιο. Μπαίνει κατευθείαν στο θέμα με το “A Void Most Obscure”, ένα γρήγορο κομμάτι που μας βάζει αμέσως στη διάθεση για το έπος που ακολουθεί, ονόματι “Towards Greatest Gods”, ένα τρελό συνδυασμό Running Wild, Satyricon και Amon Amarth: το αποτέλεσμα είναι απογειωτικό. Μετά την Πέμπτη φορά στο repeat, μπορούμε ίσως να προχωρήσουμε στο επόμενο, πολύ σπιντάτο κομμάτι που λέγεται “Sung Τo Possess”, το οποίο πραγματικά μας κάνει να ψάχνουμε το πιο κοντινό pit.
Τέταρτο το “Välkommen Undergång” («Καλώς ήλθες καταστροφή»), για πρώτη φορά οι Demonical τραγουδούν στα Σουηδικά σε στίχους Pehr (Alfahanne) αλλά είναι τόσο ατμοσφαιρική η μουσική που δε μας πειράζει καθόλου! Στη συνέχεια το “Torture Parade”, άλλο ένα καλοπαιγμένο και πολύ προσεγμένο κομμάτι, που συνδυάζει τη μελωδικότητα με την αχαλίνωτη επίθεση.
Ακολουθείτο ήρεμο “From Nothing”, το οποίο αν και μιλάει για λειτουργικό θυσίας, έχει εν τούτοις ένα μελαγχολικό heavy metal ήχο ο οποίος μας ανυψώνει πνευματικά αντί να μας ρίχνει. Έβδομο το “Unfold Thy Darkness” που επίσης έχει στοιχεία thrash, φαντάζει απλά σα διάλειμμα πριν από το τελευταίο και απογειωτικό κομμάτι του δίσκου, “Death Unfaithful”, το οποίο εκτελεί και πάλι την προηγούμενη φοβερή συνταγή του “Greatest Gods”.
Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Η απόδειξη είναι στη μουσική. Μία καθ’ όλα άρτια παραγωγή, όπως εξ’ άλλου μας έχουν συνηθίσει οι Demonical, η οποία συγκρίνεται πολύ εύκολα με μεγάλα ονόματα του χώρου. Μία δουλειά που φλερτάρει με όλα τα είδη του ακραίου ήχου δίχως να χάνει το death ύφος της και που θα γίνει ίσως και σημείο αναφοράς στο μέλλον.
8/10
Κλερ Τσιμπουρλά
conguera@gmail.com
