Ο ορισμός του old school thrash. Παρόλο που οι Detente ξεκίνησαν σχεδόν μαζί με όλους τους γίγαντες του thrash, δεν έφτασαν ποτέ ούτε καν κοντά στις δόξες άλλων συμπατριωτών τους (Slayer, Anthrax κλπ). Oι Καλιφορνέζοι μετράνε ήδη 26 χρόνια στον χώρο και το “Dicline” είναι μόλις το 2ο Studio album τους. Με την πρώτη ακρόαση είναι εμφανές ότι έχουν μείνει απόλυτα πιστοί στον ήχο που έβγαζαν οι ίδιοι αλλά και η γενέτειρα τους τόσα χρόνια πριν. Κομμάτια μικρά σε μήκος, καυστικός στίχος, βία είναι αυτά που τους ορίζουν σαν μπάντα, αλλά και ειρωνεία “μεταμφιεσμένη” σε τραγούδια όπως “In God We Trust”.H διαφορά στους Detente είναι ότι πάντα είχαν γυναικεία φωνητικά. Η πρώτη τους τραγουδίστρια Dawn Crosby πέθανε λόγω προβλήματος στο στομάχι το 1996, και η Τina Teal που ακούμε στο “Dicline” μπήκε στην μπάντα μόλις ένα χρόνο πριν, μετά την αποχώρηση της Ann Boleyn. Το συγκρότημα ποτέ δεν είχε απόλυτα σταθερά μέλη και σχεδόν όλοι έχουν περάσει από μεγάλες μπάντες, όπως Agent Steel,Doro κ.α. Η φωνή της Τeal, που δεν ακούγεται από την αρχή ότι είναι γυναίκα, είναι τραχιά και ζόρικη και αρμόζει τέλεια στους Detente. Ο Caleb Quinn στην κιθάρα μετατρέπει τον ήχο του από βαρύ, αργόσυρτο σε πολύ γρήγορα solo-αν και γενικά δεν υπάρχουν πολλά. Τα riffs όμως είναι καταπληκτικά. Σε σχεδόν όλο το “Dicline” υπάρχουν πολύ γρήγορα drums και πολλές φορές δίκαση, ενώ από τα αξιοπρόσεκτα είναι τα γυρίσματα σε κιθάρα και drums. Δυστυχώς και οι Detente είναι από τις μπάντες που δεν θέλουν να ακουστεί πολύ το μπάσο, αλλά όλο το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Κακά τα ψέματα, ο συγκεκριμένος δίσκος ούτε θα ακουστεί όσο πρέπει ούτε διαχρονικός θα είναι. Αλλά είχα πολύ καιρό να ασχοληθώ τόσο πολύ με ένα δίσκο και σίγουρα το “Dicline” θα το ακούω για καιρό ακόμα.
9/10
Μαρία Θεοδωράκη
